เรือมนุษย์
ตอนที่ 15
เฟื่องทองรับฟังที่สิรินทร์พูดโดยดี แต่พอมธุรสพูดประโยคต่อไป เธอก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่
“ดีนะที่หมอช่วยไว้ได้ทัน ถ้าเส้นเลือดในสมองแตกวันนั้น เธอจะแย่ยิ่งกว่านี้”
มธุรสพูดไปแล้วเห็นน้ำตาเพื่อนเอ่อคลอ อีกทั้งสิรินทร์ก็ส่งสายตาปรามไม่ให้พูด จึงเสียงอ่อนลง
“ขอโทษนะเฟื่อง แต่ฉันอยากพูดให้เธอตัดใจได้ เราต้องอยู่ให้ได้โดยไม่ต้องมีเขา ไม่มีใครพยุงเราและอยู่กับเราไปตลอดชีวิตหรอก”
เฟื่องทองพยักหน้าเนิบช้าอย่างเข้าใจ
ooooooo
วันเดียวกันที่บ้านเดช...ชัยพรกับพิมพ์รสนั่งฟังเดชพูดอย่างสงบเสงี่ยม
“ฉันให้แกไปเรียนต่อที่อเมริกา คุณเดวิดเพื่อนฉันเขาจะดูแลแกจนเรียนจบ จบแล้วกลับมาบริหารงานแทนฉัน ฉันเหนื่อยมามากแล้ว อยากพักผ่อน ส่วนหนูพิมพ์ พ่อจะให้เรียนในเมืองไทย จะได้ดูแลตาอุ้ยไปด้วย”
“ขอบคุณค่ะคุณพ่อ”
“ทำไมไม่ให้พิมพ์ไปกับผม”
“พิมพ์ไม่ไป พิมพ์จะรอชัยอยู่ที่นี่”
“ไม่กลัวผมพาเมียแหม่มกลับมาเหรอ”
คำพูดหยอกล้อของชัยพรเล่นเอาเดชอดขำไม่ได้ แต่พิมพ์รสไม่ขำด้วย ขู่ชัยพรว่า
“ก็คอยดูสิ ถ้าชัยเป็นอย่างงั้นพิมพ์จะเลี้ยงตาอุ้ยเอง แล้วก็ไม่อยู่ที่นี่”
“เฮ้ย! ไม่ได้นะหนูพิมพ์ อุ้ยมันติดปู่จะตายไป ปู่ก็ติดหลาน แบบนี้ไม่ได้นะไอ้ชัย สัญญานะโว้ย กลับมาให้เป็นผู้เป็นคนนะโว้ย สัญญานะ”
“ครับ...แต่ผมมีเรื่องจะคุยกับพิมพ์เป็นการส่วนตัว”
“จะพูดอะไรก็พูดตรงนี้ ลับหลังคุณพ่อพิมพ์ไม่คุย”
“ก็ได้...คุณพ่อครับ พิมพ์ล็อกห้องไม่ให้ผมเข้าห้องมาเป็นเดือนแล้ว ผมอยากนอนกับเมียผม คุณพ่อบังคับได้หรือเปล่าครับ”
“ชัยพูดอะไรน่ะ จะบ้าเหรอ”
พิมพ์รสอาย ตีแขนปรามชัยพร เดชเห็นแล้วหัวเราะก่อนเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดีว่า
“ทำไมไม่ขอกุญแจไอ้เปรื่องล่ะ ทุกดอกอยู่ที่มัน เป็นลูกพ่อไม่น่าโง่เลย”
ชัยพรยิ้มกริ่มทันที มองเมียรักพลางส่งสายตาเหมือนจะบอกว่า...คืนนี้เธอเสร็จแน่!
ooooooo
คืนนั้นขณะเพลาอุ้มลูกน้อยหยอกล้อเล่นอยู่ มีข่าวในทีวีว่าตำรวจกวาดล้างหญิงค้าประเวณีริมถนน จับผู้กระทำผิดได้เป็นจำนวนมาก หนึ่งในนั้นมีเกียวรวมอยู่ด้วย ซึ่งเกียวก็ชี้เสี่ยตัวการที่เป็นผู้กักขังหน่วงเหนี่ยวหาผลประโยชน์จากหญิงบริการให้ตำรวจจับได้ด้วย
เพลาเห็นข่าวเกียวแล้วตกใจ น้ำตาเอ่อออกมาด้วยความสังเวชใจ มธุรสเข้ามาปิดทีวีก่อนจะปลอบประโลมสามีว่า
“มันจบแล้วค่ะ อย่าไปดูมันเลย เลี้ยงลูกคุณให้ดีที่สุดก็พอนะ พรุ่งนี้ไปงานแต่งยัยนิกัน เอาเรื่องแย่ๆออกไปจากใจให้หมดเถอะค่ะ”
มธุรสรับเด็กจากเพลาไปอุ้มเชยชมหอมแก้มอย่างไม่รังเกียจเดียดฉันท์ว่าเป็นลูกเกียว เพลามองภาพนั้นด้วยความซึ้งใจ...
