ตอนที่ 7
พอเอาต้อยติ่งไปที่แหล่งซ่องสุมของมัน สันต์ผลักต้อยติ่งเข้าห้องไล่พวกลูกน้องไปให้หมด แต่มันยังไม่ทันทำอะไรสมคิดก็ผลักประตูผัวะเข้ามาขอร้องอย่าทำอะไรน้องตนเลย ต้อยติ่งอาศัยจังหวะที่สันต์เผลอหันไปพูดกับสมคิด กระโดดเตะผ่าหมากมัน สมคิดตะโกนให้ต้อยติ่งหนีไปเลย
พอต้อยติ่งหนีออกไป พวกลูกน้องสันต์จะตาม สมคิดประกาศลั่น
“ใครห้ามยุ่งกับน้องกู ไม่งั้นกูเอาตาย”
พูดไม่ทันขาดคำ สันต์ก็ตามมาถีบสมคิดล้มแล้วจะกระทืบซ้ำ สมคิดปกป้องแต่ไม่สู้
รุ่งขึ้นสมคิดไปบอกต้อยติ่งที่ร้านให้ลาออกเสีย ตนคอยปกป้องไม่ได้ ต้อยติ่งโมโหบอกว่าเพราะพี่นั่นแหละไปคบพวกมันทำให้ตนเดือดร้อนไปด้วย ดูแต่พี่ภูผาซิเขายังออกเลย ทำไมพี่ไม่คิดจะออกมั่ง สมคิดลำเลิกว่าที่ต้อยติ่งรอดมาได้เพราะพี่นะ
“แต่เดือดร้อนก็เพราะพี่เหมือนกัน มีพี่อย่างนี้... อย่ามีเสียดีกว่า”
ต้อยติ่งพูดใส่หน้าจนสมคิดนิ่งไปอย่างเจ็บปวด
ฝ่ายเวหาทำเซอร์ไพรส์ทอรัก ซื้อเข็มกลัดติดเสื้อให้เป็นกำลังใจในวันแรกที่ไปทำงาน ทอรักยุให้เวหามาฝึกงานที่โรงพยาบาลของพ่อเราจะได้เจอกันบ่อยๆ เวหาฝันว่าถ้าฝึกงานเสร็จได้ทำงานที่นี่ต่อเลยก็ยิ่งดี
“เรื่องรับเข้าทำงานรักไม่แน่ใจ แต่ถ้าฝึกงานรักว่าพอได้” เวหาจึงขอให้ทอรักช่วยพูดกับพ่อให้
ooooooo
หลังจากภูผาขายปุ๋ยจนได้รับความเชื่อถือมีลูกค้ามากทำให้ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำ ลุงแสง กับกานต์เห็นแสงนับเงินก็ตาโต ภูผาบอกว่าถ้าลุงกับกานต์อยากได้เงินก็เอาวันหยุดมาช่วยตนขายปุ๋ยสิ
“เอา...” ทั้งสองดีใจพยักหน้าคอแทบหัก
ลุงวัฒน์เห็นปุ๋ยของภูผาขายดีก็เชื่อว่าเป็นของดี บอกลุงแสงว่าปุ๋ยไร่เราก็ใกล้จะหมดแล้ว ลองสั่งของภูผามาใช้ดู ลุงแสงดีใจได้ประเดิมลูกค้ารายใหญ่ รีบบอก ภูผาว่านี่ลุงเป็นคนขายนะ กานต์ขอเอี่ยวด้วย
ภูผาเฝ้าดูแลแตงโมคอยวันมาของทอรุ้ง มีเวลาก็เปิดดิกแปลเพลงที่ทอรุ้งส่งมาให้แปลได้เกือบหมดเพลงแล้ว ภูผามีความสุขมาก แตงโมก็โตวันโตคืน เพลงฝรั่งก็แปลได้เกือบหมดแล้ว รอแต่วันที่ทอรุ้งจะมาเท่านั้น
ภูผาให้ลุงแสงช่วยเลือกแตงโมลูกที่หวานที่สุด ลุงแสงเลือกลูกที่บอกว่า “หวานถึงใจ” ให้ ภูผาอุ้มแตงโมไปเก็บไว้ในตู้ห้องครัวอย่างดีแล้วเฝ้ารอวันที่ทอรุ้งจะมา รอแล้วรอเล่า จากรออย่างตื่นเต้นจนกลายเป็นเศร้า แตงโมก็เฉา ทอรุ้งก็ไม่มาสักที
วันนี้ภูผาไปเดินหาซื้อของในตลาดเห็นทอรุ้งมากับชายหนุ่มหล่อมาดดีก็ถึงกับอึ้ง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น และยิ่งเมื่อเห็นก่อนจะจากกันชายหนุ่มยังกอดและหอมทอรุ้งอีกด้วย!
ภูผากลับไร่ทวีวัฒน์อย่างคนใจสลาย ลุงแสงออกมาบอกอย่างตื่นเต้นว่า
“ภูผา...ใครมาแล้ว คอยอยู่บนบ้านใหญ่แน่ะ”
ภูผาเย็นชามาก เอาสมุดบัญชีไปวางแล้วกะจะไปถามทอรุ้งเรื่องผู้ชายคนนั้น










