พรหมพิศวาส

“จริงสิครับ ว่าไงเจ้าพล”

ปราการเห็นปพลไม่ขัดข้อง จึงบอกจันทนีสะดวกย้ายมาวันไหนตามสบายเลย แล้วบอกเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวให้พักผ่อนได้แล้ว อย่าหักโหมนัก ตบไหล่ลูกชายก่อนเดินออกไปกับจันทนี...

ครั้นได้อยู่กันตามลำพัง ปานตะวันเห็นปพลหน้าเครียดไม่พูดไม่จาถามว่าเป็นอะไรก็บอกว่าเปล่า เธอคิดว่าเขาไม่พอใจเรื่องตั้มจึงอธิบายให้ฟังว่าตั้มแค่มาแสดงความยินดีที่เธอแต่งงาน เขายืนยันไม่ได้โกรธเรื่องตั้ม เธออดสงสัยไม่ได้ถ้าไม่ใช่เรื่องนี้แล้วเขาเป็นอะไร เราเคยสัญญากันแล้วว่ามีอะไรก็ต้องพูดกันให้รู้เรื่อง ปพลดึงเธอมากอดแนบอก แต่ความคิดเรื่องเธอเป็นลูกของรพีพรทำให้เขาดันตัวเธอออกห่าง

“คุณไปอาบน้ำเถอะ ผมคงเหนื่อยไปหน่อย”

“ค่ะ” ปานตะวันมองปพลอย่างไม่เข้าใจนัก ก่อนเดินเข้าห้องน้ำ

ooooooo

นันทิตาเพิ่งกลับถึงบ้านเจอปพลเดินสวนออกมาถามว่าจะไปไหน เขาอ้างว่ามีธุระ ท่านทำเป็นทักเหมือนห่วงมากมายว่าคืนเข้าหอห้ามออกจากห้องคนโบราณถือ

“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมขอตัวนะครับ” ปพลว่าแล้วเดินออกจากบ้าน นันทิตามองตามยิ้มๆ

คิดว่าปพลกับปานตะวันต้องมีปัญหากันแน่ๆ สวยบอกกับนายหญิง ท่าทางจะมีเรื่องไม่ดีแน่ๆ

“ฉันว่าเป็นเรื่องดีมากกว่า” นันทิตายิ้มอารมณ์ดีก่อนเดินขึ้นข้างบน...

ปานตะวันอาบน้ำเสร็จออกมาเจอห้องนอนว่างเปล่า ปพลหายไป ตัดสินใจลงไปตามหาพบนันทิตานั่งจิบไวน์อย่างสบายอารมณ์อยู่ในห้องรับแขก ท่านแดกดันว่ามาเดินเพ่นพ่านอะไรดึกๆดื่นๆ คงออกมาเดินหาผัวใช่ไหม เข้าเรือนหอคืนแรกผัวหาย ลีลาไม่ดีหรือยาเสน่ห์ที่ทำใส่ลูกชายของท่านหมดฤทธิ์

“ปานขอตัวก่อนนะคะ” ปานตะวันเดินหนีไม่อยากมีปัญหาด้วย นันทิตาคว้าแขนไว้บอกให้เธอจำใส่สมองกลวงๆของเธอไว้ว่าเธอไม่มีทางอยู่บ้านนี้อย่างมีความสุข เธอรับคำหันหลังจะไป นันทิตาตวาดแว้ดว่ายังพูดไม่จบ คว้าไหล่เธอให้หันกลับมา

“อยู่บ้านฉันแกจะไม่ให้ความเคารพฉันไม่ได้ มีอย่างที่ไหนฉันยังพูดไม่จบก็เดินหนี แค่คืนแรกก็ทำลูกชายฉันต้องหายออกจากบ้าน ฉันว่าคนที่สมควรไปน่าจะเป็นแกมากกว่า นังผู้หญิงสกปรก” นันทิตาผลักเธอออก

“ปานขอโทษค่ะถ้าทำอะไรให้คุณแม่ไม่พอใจ”

“ใครเป็นแม่แก”

“ถ้าคุณนันทิตาไม่มีธุระอะไรปานขอตัวนะคะ” ปานตะวันพูดจบเดินกลับห้อง

“หยิ่งนักนะ ฉันบอกไว้เลยว่าแกจะไม่มี

ความสุขในบ้านหลังนี้” นันทิตาตะโกนไล่หลัง ปานตะวันรู้ดีว่าต้องเจอกับการต่อต้านจากแม่สามีแต่ไม่หนักใจเท่ากับอาการหมางเมินของปพล...

คนที่ปานตะวันตามหามานั่งอยู่ที่สวนสาธารณะริมน้ำทำใจไม่ได้ที่เธอเป็นลูกของรพีพร...