พรหมพิศวาส

ปัทมารวบรวมเงินจากเป็นเอเย่นต์ค้ายาได้มาก้อนโตจึงเอาเงินมาให้แม่หวังจะให้ท่านภูมิใจ ท่านกลับบอกให้เธอเก็บไว้ใช้เอง ท่านได้เงินสินสอดของปานตะวันมาเยอะยังมีใช้อยู่

“ว่าแต่มึงเถอะ งานที่ทำก็ดูให้มันดีๆล่ะ อย่าไปทำอะไรที่มันเดือดร้อนพวกกูอีก”

เธอน้อยใจแม่มากที่ทำอะไรก็ไม่ดีสักอย่าง ตกลงเธอเป็นลูกของแม่หรือเปล่า จันทนีไม่พอใจทำท่าจะเล่นงานแต่ปานตะวันมาหาเสียก่อน ปัทมาแดกดันว่าลูกรักของแม่มาแล้ว เธอขอตัวก่อน จะไปหาเงินให้ได้เยอะกว่าลูกรักของแม่ ขอให้แม่คอยดูก็แล้วกัน จากนั้นก็เดินจากไป

จันทนีเห็นหน้าปานตะวันก็ดักคอว่าหน้าตาแบบนี้ทะเลาะกับผัวมาอีกใช่ไหม ปานตะวันส่ายหน้า

ที่มานี่จะมาถามท่านว่าแม่แท้ๆของตนคือรพีพรใช่ไหม ท่านยอมรับว่าใช่ และที่ไม่ได้บอกอะไรเธอเพราะไม่รู้จะบอกอย่างไร เนื่องจากปพลเกลียดนังพรราวกับกิ้งกือไส้เดือน ขืนรู้ขึ้นมาเขาไม่แต่งงานกับเธอจะทำอย่างไร

“แม่ ถ้าเขารู้แล้วเขาไม่แต่งกับปานด้วยเหตุผลเพราะปานมีแม่เป็นใคร ปานจะได้ไม่ต้องแต่ง”

ท่านตกใจนี่เธอจะเลิกกับเขาหรือ ปานตะวันไม่รู้เหมือนกันคงต้องแล้วแต่เขา ท่านอยากรู้ในเมื่อเธอรู้แล้วว่ารพีพรเป็นแม่คงอยากไปอยู่กับแม่แท้ๆแล้วทิ้งท่านใช่ไหม ปานตะวันโผกอดจันทนี

“แม่...แม่เลี้ยงปานมาจนโตขนาดนี้ ปานทิ้งแม่ไม่ได้หรอก ปานรักแม่ อีกอย่างปานยังไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นเลย เขารักแล้วก็ต้องการปานจริงๆ หรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะขนาดเขาเจอปานเขายังไม่บอกปานสักคำว่าเป็นแม่ เขาทนได้ยังไงที่เจอปานแต่ทำเหมือนปานเป็นคนอื่น”

มีเสียงดังขึ้นด้านหลังว่าแม่ขอโทษ ทั้งคู่หันมองตามเสียงเห็นรพีพรยืนอยู่ จันทนีโมโหเพราะคิดว่ารพีพรเป็นต้นเหตุทำให้ปพลรู้เรื่องปานตะวันเป็นลูกใคร ปรี่เข้าไปด่าว่ายกใหญ่ ปรากฏว่ารพีพรเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขารู้ได้อย่างไร

จันทนีไม่วายต่อว่ารพีพรว่าชอบสร้างเรื่องเดือดร้อนให้ลูก คนแบบนี้ไม่สมควรเป็นแม่ แล้วเอานิ้วจิ้มหัวรพีพรแรงๆจนหน้าหงาย ปานตะวันต้องขอร้องท่านให้พอได้แล้ว

“เขามาก็ดีแล้ว ปานก็อยากจะรู้ว่าเขามีเหตุผลอะไรที่ทิ้งปานแล้วจนถึงวันนี้ก็ยังไม่ยอมรับปานเป็นลูก”

“แม่ไม่เคยคิดจะทิ้งหนูแต่มันจำเป็นจริงๆ แม่ผิดแม่ยอมรับ แม่ทำผิดทั้งกับหนูแล้วก็แม่จัน”

จากนั้นเรื่องราวในอดีตก็พรั่งพรูออกจากปากรพีพร เริ่มตั้งแต่เธอได้เจอกับป่านพ่อของปานตะวันครั้งแรกตอนที่เธอทำงานเป็นนักร้องในคาเฟ่เล็กๆ เขาช่วยเธอไว้จากนักเที่ยวมือปลาหมึกที่พยายามลวนลามเธอ ป่านกับเธอสนิทสนมกันแต่ไม่มีใครรู้ แม้แต่จันทนี กระทั่งเธอย้ายมาทำงานในคาเฟ่แถวชานกรุงก็เลยได้มาเจอกับจันทนี