พรหมพิศวาส
ตอนที่ 10
เลิกงานแล้วปพลไม่ยอมกลับบ้านชวนปนิตาไปเที่ยวที่ผับหรูต่อ นั่งดื่มจนรากงอกก็ไม่ยอมกลับ
“แต่ดึกแล้วภรรยาพี่พลคงรออยู่นะคะ”
“ช่างเขาสิ นิไม่อยากอยู่กับพี่เหรอ”
“อยากสิคะ นิอยากอยู่กับพี่พลอยู่แล้ว”
ปนิตาซบไหล่ปลพคลอเคลียมีความสุข ไม่นานนัก เธอประคองเขาที่เมาหนักเข้าบ้าน สั่งให้สวยที่รอท่าอยู่มาช่วยเธอพาเขาไปที่ห้องหน่อย
แต่ยังไม่ทันขึ้นบันได ปานตะวันสั่งให้หยุดอยู่ตรงนั้น หน้าที่ดูแลสามีเป็นหน้าที่ของภรรยา ขอบคุณปนิตามากที่ช่วยมาส่งสามีของตนแล้วสั่งสวยพาเขาขึ้นไปบนห้อง สวยเห็นสีหน้าเข้มของอีกฝ่ายไม่กล้าหือรีบประคองปพลขึ้นบันได โดยมีปานตะวันเดินตาม
“ก็ดูแลให้ดีๆล่ะอย่าให้หลงมาซบอกของฉันอีก ฉันไม่ปล่อยไปเหมือนคราวนี้แน่”
ปนิตาเห็นปานตะวันเดินต่อไปไม่สนใจก็ยิ่งหงุดหงิด
“คราวนี้ฉันต้องชนะ หัวเราะทีหลังมันดังกว่าเข้าใจใช่ไหม นังเมียชั้นต่ำกระจอกๆอย่างเธอยังไงก็ต้องโดนทิ้ง”
ปนิตาตะโกนไล่หลัง ปานตะวันหันขวับขอให้รอจนถึงวันนั้นก่อนดีกว่า เพราะถ้าเขาทิ้งเธอได้ก็ทิ้งปนิตาได้เหมือนกัน ปนิตาแดกดันจะมั่นใจอะไรขนาดนั้น
“แค่นี้ยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าเขาเบื่อเธอจะแย่อยู่แล้ว ยังหน้าด้านหน้าทนอยู่ได้”
“เอาเป็นว่ารอให้คุณปพลเขาบอกดิฉันเองว่าเขาเบื่อและถ้าเขาอยากจะเลิก ดิฉันยินดียกให้คุณ”
พูดจบปานตะวันหันหลังเดินต่อไป ปนิตาแทบปรี๊ดแตก พลันมีเสียงหัวเราะของนันทิตาดังขึ้น
“ลูกชายฉันนี่มันเสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ กลับมาคราวนี้พร้อมจ่ายหรือยังจ๊ะ”
ปนิตาจะจ่ายทำไมในเมื่อปานตะวันยังไม่เห็นต้องเสียเงินให้ท่านสักบาท นันทิตาแค้นใจที่เธอถือไพ่เหนือกว่านี่ถ้าไม่ติดว่าปานตะวันเป็นแค่ผู้หญิงหากิน ตนคงไม่ยอมลงให้ปนิตา
“แล้วไงคะ วันนี้ทุกอย่างมันกำลังเริ่มไปได้ดีแล้ว หาใครมาเขี่ยให้มันร้อนสักคนนังนั่นคงไปเร็วขึ้น ถ้าไม่ใช่นิคุณแม่จะไปหาใครมาจัดการคะ ทางที่ดีถ้าเราร่วมมือกันเขี่ยมันออกไปน่าจะดีกว่านะคะ”
ปนิตาว่าแล้วยื่นมือไปให้จับ นันทิตาจำใจจับมือด้วย แต่จะร่วมมือกับเธอแค่ครั้งนี้เท่านั้นเสร็จเมื่อไหร่เราค่อยมาว่ากัน...
ทางด้านปานตะวันเช็ดตัวให้ปพลไปพลางบ่นทั้งน้ำตาไปด้วยว่าเขาเป็นอะไรของเขาช่วยบอกเธอหน่อย แล้วตีเขาหนึ่งเพียะ ต่อว่าเขาว่าทำตัวแย่ที่สุดเลย ปพลที่เมาไม่รู้เรื่องดึงเธอเข้ามาแนบอก เธอพยายามดันตัวออกแต่เขากอดไว้แน่นพร่ำเพ้อว่ารักเธอมากแค่ไหน
“รักฉันแล้วทำไมทำแบบนี้...ทำไม”
ปานตะวันตัดพ้อทั้งน้ำตา ปพลลืมตาขึ้นมองเห็นเธอเป็นภาพเบลอๆ ก่อนจูบเธออย่างดูดดื่ม ปานตะวันไม่ขัดขืนปล่อยให้เขาทำตามใจ
ooooooo
