พรหมพิศวาส

ปพลตื่นขึ้นตอนเช้าวันถัดมาพบว่าตัวเองนอนกอดปานตะวันอยู่ นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนจำได้รางๆว่ามีอะไรกับเธอ ลูบแก้มเธอเบาๆอย่างอ่อนโยน เธอรู้สึกตัวลืมตาเห็นเขาก็ยิ้มให้ เขารีบชักมือกลับลุกขึ้นนั่ง

“เมื่อคืนผมเมา...แล้วคุณก็ทำหน้าที่ของเมียได้ดี ผู้ชายเวลาเมากลับบ้านมามีเมียรออยู่ สิ่งที่เขาจะทำก็คือหาที่ระบาย”

คำพูดไม่ไยดีของปพลทำเอาปานตะวันน้ำตาจะไหลแต่ต้องฝืนเข้มแข้ง

“ขอบคุณนะคะที่เวลาคุณเมาแล้วมาระบายกับเมียของคุณ ไม่ใช่คนอื่น เพราะถ้าเป็นแบบนั้น คุณจำเอาไว้เลยนะคะว่าต่อให้ฉันรักคุณแค่ไหนฉันก็จะไม่ทน”

ปานตะวันมองปพลเขม็ง สายตาของเธอทำให้ไม่กล้าสบตาด้วยรีบลุกไปเข้าห้องน้ำ เธอกลั้นน้ำตาต่อไปไม่ไหวความเข้มแข็งเมื่อครู่หายไปสิ้นถึงกับร้องไห้ออกมา ส่วนปพลเปิดน้ำฝักบัวรดหัวพร่ำบอกกับตัวเองว่าอย่าใจอ่อนต้องเข้มแข็งเอาไว้...

ยิ่งนานวันปพลยิ่งทำตัวห่างเหิน ไม่ยอมให้ปานตะวันทำอะไรให้แม้แต่บีบยาสีฟันใส่แปรงสีฟัน ไม่แม้แต่จะนั่งร่วมโต๊ะกินข้าวด้วยกัน

เมื่อโดนเขาทำร้ายจิตใจหนักเข้า ความเข้มแข็งที่เคยมีค่อยๆถูกทำลายจากที่เคยร้องไห้เฉพาะเวลาที่อยู่ตามลำพัง ตอนนี้จิตใจปานตะวันอ่อนแอสุดๆ แค่ตอนซ้อมเพลงซึ่งมีเนื้อหาทิ่มแทงใจ เธอแทบทนไม่ไหวร้องเพลงต่อไม่ได้ หันไปเห็นปพลแอบมองอยู่ก็ส่งยิ้มไปให้ เขากลับหน้าบึ้งใส่เดินหนีไปเลย

ตั้มเห็นหลังเขาไวๆทีแรกไม่ได้คิดอะไรแต่พอเห็นปานตะวันทรุดลงไปนั่งร้องไห้ก็พอเดาออกว่าเกิดอะไรขึ้น ถามเธอว่าที่เธอร้องไห้เป็นเพราะปพลใช่ไหม เธอส่ายหน้าไม่ได้เป็นอะไร แต่เขาไม่เชื่อรีบออกจากห้องซ้อมดนตรีโดยไม่ฟังเธออธิบายอะไรทั้งนั้น...

ระหว่างคุณสากำลังคุยงานกับปนิตาอยู่ที่มุมหนึ่งของออฟฟิศ ปพลเข้ามาถามปนิตาว่าเย็นนี้ว่างไหมไปกินข้าวกับเขาหน่อย เธอมองเหล่นี่เขาจะมาไม้ไหน

“แล้วภรรยาของพี่ล่ะคะ”

ปนิตายังไม่ทันได้คำตอบจากปพล ตั้มเดินเข้ามาต่อว่าเขาเสียก่อนว่าทำอะไรปานตะวันถึงได้ร้องไห้ขนาดนี้

“ปานร้องไห้...หมายความว่าฉันต้องเป็นคนทำงั้นเหรอ ไร้สาระ”

“คุณไม่คิดจะไปดูปานหน่อยเหรอว่าเป็นอย่างไรบ้าง”

“นายอยากดูแลปานอยู่แล้วนี่ ทำไมไม่ดูไปล่ะ”

ปพลยียวน ตั้มไม่พอใจพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร ปพลหมายความว่าถ้าตั้มอยากจะปลอบใจเมียของตนอย่างไรก็ได้ตนไม่ว่า ถือว่าเป็นโอกาสดีของเขาแล้ว ตั้มของขึ้นกระชากคอเสื้อปพลจะต่อย ปานตะวันตามมาห้ามไว้ทัน ขณะที่เดี่ยวรีบดึงตัวเพื่อนรักออกมา

“ผมกับปานเป็นเพื่อนกัน เราจะดูแลกันในฐานะเพื่อน ส่วนคุณเป็นสามีของปานคุณควรดูแลปานให้มีความสุขในฐานะของสามีที่ดี” ตั้มพยายามใจเย็นด้วย

“ฉันก็ดูแลได้แค่นี้แหละ...โอเค ในฐานะสามีที่ดีฉันกำลังจะไปกินข้าวกับนิพอดี ไปด้วยกันไหมครับคุณภรรยา”