พรหมพิศวาส

“ปานเองก็เป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งนะคะ แต่วันนี้ปานเตรียมสิ่งที่จะบอกความรู้สึกของปานทั้งหมดผ่านเพลงนี้ก็แล้วกันค่ะ” ปานตะวันยิ้มให้ปพลแล้วเดินไปหยิบกีตาร์ที่เขาซื้อให้มาสะพายไหล่ โดยมีตั้มกับเดี่ยวรอท่าอยู่ที่เครื่องดนตรีของตัวเอง จากนั้นเธอร้องเพลง “สิ่งของ” เพื่อสื่อถึงความรู้สึกที่มีต่อปพล อานนท์เห็นภาพทั้งคู่บนเวที เจ็บไปถึงขั้วหัวใจ ทนดูไม่ไหวเดินหนีออกมา โดยไม่สนใจเสียงร้องถามของปัทมาว่าจะไปไหน

ooooooo

ปัทมาเดินตามอานนท์จนทันกันหน้าห้องจัดเลี้ยง แกล้งแซวว่าเมื่อครู่นี้ยังร่าเริงอยู่เลยแต่ตอนนี้ทำไมทำหน้าเหมือนคนอกหักทนไม่ได้ ใช่ไหม

“คุณจะให้ผมไปยืนร้องไห้ในงานแต่งงานเพื่อนเพราะรักเมียเพื่อนงั้นเหรอ”

“ก็จริง งั้นตอนนี้ก็หมายความว่าอยากจะร้องไห้อ่ะดิ” ปัทมาแซวไปเรื่อยไม่ทันคิด อานนท์ถูกเธอพูดแทงใจดำเดินจ้ำอ้าวออกไปเลย เธอเป็นห่วงเขารีบวิ่งตาม...

จันทนียืนกินอาหารอยู่กับกลุ่มเพื่อนมองไปที่เวทีเห็นปานตะวันร้องเพลงอย่างมีความสุขก็พลอยสุขใจไปด้วย แต่พอหันไปเห็นรพีพรแอบมองปานตะวันอยู่ หน้าเครียดขึ้นมาทันที ส่วนปราการโล่งใจไปเปลาะหนึ่งที่เห็นปพลเป็นฝั่งเป็นฝา ได้แต่หวังว่าความรักจะทำให้ลูกเปลี่ยนเป็นคนดีขึ้น

ปานตะวันร้องเพลงจบหันไปยิ้มให้ปพลแต่เขาเมินหน้าไปทางอื่น พิธีกรบนเวทีถามเขาว่ามีอะไรจะพูดไหมหลังจากเจ้าสาวบอกความในใจผ่านทางเสียงเพลง เขาส่ายหน้าไม่มีอะไรจะพูด พิธีกรเงิบอีกรอบ ครั้นตั้งหลักได้พิธีกรเชียร์ให้เจ้าบ่าวหอมแก้มเจ้าสาว ปพลหอมแก้มเธอแบบขอไปที แล้วตัดบทว่าเสร็จแล้วใช่ไหม

“อ่า...ครับ เอาล่ะครับก็ถือว่าเป็นอันจบพิธีการบนเวทีก็ขอเชิญทุกคนสนุกกันได้ให้เต็มที่นะครับ” พิธีกรพูดไม่ทันขาดคำปพลเดินลงจากเวที ปานตะวันเดินตามรับรู้ได้ถึงความหงุดหงิดของเขา...

เสร็จจากงานเลี้ยงฉลองสมรส ถึงฤกษ์ส่งตัวเข้าหอที่บ้านนันทิตา ปราการกับจันทนีทำหน้าที่ผู้ใหญ่ของแต่ละฝ่าย ปราการให้พรปพลและปานตะวันให้รักกันแบบนี้ไปนานๆ สอนลูกว่าได้สิ่งที่รักแล้ว อย่าลืมดูแลให้ดี จันทนีให้พรทั้งคู่เช่นกัน แล้วฝากปพลดูแลปานตะวันแทนตนด้วย เขารับคำอย่างเสียไม่ได้

“ไม่มีมึงสักคนบ้านคงเหงาแย่นะนังปาน ตอนมีมึงอยู่กูก็รำคาญ แต่พอคิดว่ามึงจะไม่อยู่กูก็ใจหาย” จันทนีน้ำตาคลอเบ้า ปานตะวันเห็นอย่างนั้นก็ลุกขึ้นไปกอดปลอบใจว่าไม่เป็นไร สัญญาจะไปเยี่ยมท่านบ่อยๆ ถ้าท่านไม่มัวแต่เข้าบ่อนก็ต้องเจอกันอยู่แล้ว ปราการเข้าใจความรู้สึกที่แม่ลูกต้องห่างจากกัน เสนอให้จันทนีย้ายมาอยู่เป็นเพื่อนปานตะวันซึ่งอยู่คนเดียวอาจจะเหงาได้ จันทนีตื่นเต้นมากถามย้ำว่าจริงหรือเปล่า