พันธกานต์รัก

“พี่พัน...พี่พันคะ...ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลที” นภชลตะโกนโหวกเหวก บุษบาบรรณถลกชุดกรุยกรายของตัวเองเข้าไปช่วยทำซีพีอาร์ให้พันธกานต์ที่ยังหมดสติ อย่างคล่องแคล่ว พระพายมองเขาเป็นห่วงสุดๆ...

พันธกานต์ถูกนำตัวส่งห้องฉุกเฉินเนื่องจากไม่ได้สติ โดยมีแสนคม ช่อม่วงกับพระพายรอฟังข่าวอยู่หน้าห้องอย่างกระวนกระวายใจ สักพักมีเสียงพันธกานต์ร้องเอะอะดังมาจากข้างใน

“ไม่ต้อง ผมเดินเองได้” พันธกานต์เดินออกจากห้องฉุกเฉินเองหน้าตาเฉย พยาบาลต้องเข็นรถเข็นตามมาด้านหลัง ขอร้องให้เขาเดินช้าๆ เขาอ้างเมื่อครู่นี้ไม่ได้สลบแค่ง่วงนอนเท่านั้นไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แสนคม ช่อม่วงกับพระพายรีบเข้ามาถามว่าเกิดอะไรขึ้น เขายังไม่ทันจะว่าอะไร เกิดทรงตัวไม่อยู่ เซจะล้ม หมอที่เดินตามมาด้านหลังประคองเอาไว้ได้

“หมอยังไม่ได้บอกว่าคุณเป็นอะไร อาจจะเป็นหรือไม่เป็นอะไรจริงก็ได้ แต่หมออยากให้คุณนอนโรงพยาบาลเพื่อตรวจดูอาการให้แน่ใจเท่านั้น”

“ผมรู้ตัวว่าผมไม่เป็นอะไร จะให้ผมนอนทำไมเหรอ” พันธกานต์เถียงคอเป็นเอ็น แสนคมต้องขู่ ถ้าเขาไม่ยอมนอนที่นี่ ตนจะจ้างหมอไปนอนกับเขาที่บ้านแทน จะเอาอย่างไรว่ามา พันธกานต์ไม่กล้าเถียงอะไรอีก แสนคมจึงบอกกับหมอว่าจะให้ทำอย่างไรก็แล้วแต่หมอเลย หมอจึงหันไปพยักพเยิดให้พยาบาล

“รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวจัดการเรื่องห้องพักให้ เชิญคนไข้นั่งก่อนนะคะ”

พันธกานต์ไม่ยอมนั่งรถเข็นขอเดินไปเอง พยาบาลก็เลยต้องเข็นรถเข็นตาม หมอขอคุยกับแสนคมสักครู่หนึ่งก่อน ท่านมองลูกที่ยังดื้อดึงเดินไปเองด้วยความเป็นห่วง ช่อม่วงรู้ทันความคิดของเขา

“เดี๋ยวช่อกับหนูพายตามไปเฝ้าคุณพันเองค่ะ คุณคุยกับคุณหมอเถอะ...ไปพาย เราไปกันเถอะ” ช่อม่วงเดินนำพระพายออกไป

ooooooo

อาการป่วยของพันธกานต์น่าเป็นห่วงไม่น้อย หมอวินิจฉัยว่าการหมดสติของเขาอาจมาจากเป็นโรคลมชัก แต่เพื่อความแน่ใจหมออยากให้เขาตรวจคลื่นไฟฟ้า สมอง แสนคมไม่ขัดข้องเชิญตรวจได้ตามสบาย แต่อดสงสัยไม่ได้ทำไมหมอต้องทำหน้าเครียดอย่างนั้นด้วย

“เพราะโรคลมชักเกิดได้จากหลายสาเหตุแต่ที่เป็นแล้วถึงขั้นหมดสติไปอย่างนี้มีเพียงไม่กี่อย่าง หนึ่งในนั้นก็คือ เนื้องอกในสมองครับ” หมอถอนใจหนักใจ ขณะที่แสนคมถึงกับใจหาย...

ที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย พันธกานต์เห็นว่าไม่มีอะไรแล้ว จึงบอกให้พระพายกับช่อม่วงกลับไปได้แล้ว จังหวะนั้นพยาบาลเข้ามาขอให้ญาติช่วยไปเซ็นเอกสารแอดมิต พระพายจะไปกับช่อม่วง แต่ท่านขอให้เธออยู่เป็นเพื่อนพันธกานต์เผื่ออยากได้อะไร แล้วเดินออกไปกับพยาบาล