หนึ่งด้าวฟ้าเดียว

เย็นนี้พระยาตากถูกเรียกเข้าวัง ขณะเดินคุยกับขันทองและพระยากำแหงนั้น พระยากำแหงชื่นชมพระยาตากกับทหารกล้าเมืองตากว่า เพิ่งเห็นตัวจริงท่านวันนี้ช่างดูองอาจกล้าหาญสมคำเล่าลือจริงๆ

พระยาตากกล่าวอย่างถ่อมตัวว่าตนก็ทำได้แค่รบพุ่งต้านทานเท่านั้นไม่นับว่ามีความสามารถกระไรดอก ถูกเรียกเข้าวังวันนี้ยังไม่รู้จะถูกตำหนิกระไรบ้าง พระยากำแหงบอกว่าศึกครานี้ท่านเจ้าคุณกับเจ้าคุณเพชรบุรีมีความชอบคงเรียกมารับบำเหน็จมากกว่า มองพระยาตากเอ่ยอย่างชื่นชมว่า

“หากอโยธยามีทหารเช่นนี้มากๆ จะต้องกลัวอันใดกับพวกอังวะกัน จริงหรือไม่คุณพระ”

“จริงเจ้าค่ะ” ขันทองตอบ แต่พออยู่กับพระยาตากลำพังก็พูดอย่างสังหรณ์ใจว่า “ขออย่าให้เกิดเรื่องขึ้นอีกเลยท่านเจ้าคุณ”

เมื่อเข้าประชุมที่ศาลาในวัง ปรากฏว่าพระยาตากกับพระยาเพชรบุรีถูกเรียกเข้ามารับงานจากขุนนางจำนวนหนึ่งให้บุกไปตีค่ายของเนเมียวสีหบดี พระยาตากตกใจแต่พระยาเพชรบุรีกลับบอกอย่างลิงโลดว่า

“กระผมรอคำสั่งนี้มานาน...อย่างห่วงเลย แม้วันพรุ่งนี้จะไม่ถึงกับตัดหัวเนเมียวสีหบดีแต่ก็จะแสดงให้เห็นว่าคนไทมิใช่จะรังแกกันได้โดยง่าย”

พระยาตากเห็นว่าเสี่ยงเกินไปเพราะค่ายของเนเมียวสีหบดีมีทหารมากและอยู่ในชัยภูมิได้เปรียบ พระยาเพชรบุรีไม่พอใจถามว่ายังไม่ทันรบเหตุใดจึงพูดจาบั่นทอนขวัญตัวเองเช่นนั่นเล่า พวกขุนนางก็พากันหน้าขึงปรามาสพระยาตากว่านี่หรือทหารเมืองตาก คราก่อนก็ยิงปืนใหญ่โดยพลการ ครานี้ก็คิดจะขัดคำสั่งอีก

ขุนนางพากันส่ายหน้าหัวเราะเยาะ กดดันพระยาตากอย่างหนัก

ooooooo

รุ่งเช้าขณะที่พระยาตาก พระยาเพชรบุรี หลวงพิชัย พันหาญ และทหาร กำลังตั้งแถวเตรียมพร้อมรบอยู่ ม่วงที่ไปสืบข่าวขี่ม้ากลับมารายงานว่า เนเมียวสีหบดีนำทัพเรือมาด้วยตัวเอง ธูปไหม้หมดดอกก็คงมาถึง

พระยาเพชรบุรีตบเข่าฉาดสะใจที่เนเมียวสีหบดีไม่ตั้งรับและคุมทัพมาด้วยตัวเองเช่นนี้ หากตัดหัวได้ก็เท่ากับจบศึกทันที บอกพระยาตากว่าตนจะคุมทัพไปเอง ให้ท่านเจ้าคุณคุมทัพบุกไปที่ค่ายของมันกระหนาบทั้งสองด้าน พูดอย่างย่ามใจว่า “ดูทีรึว่ามันจะรอดไปได้”

แต่พระยาตากวิเคราะห์ว่าเนเมียวสีหบดีกำลังมากกว่าและชัยภูมิก็ได้เปรียบ แต่กลับบุกมาด้วยตัวเองเช่นนี้เห็นจะเป็นอุบาย ตนเห็นว่าเราดูท่าทีก่อนอย่าเพิ่งบุกเข้าไปเลย

พระยาเพชรบุรีโมโหหาว่าเมื่อวานให้รบก็อิดออด ถ้ากลัวนักก็กลับไปนอนห่มผ้าเถิดท่านเจ้าคุณ

หลวงพิชัยไม่พอใจโต้ว่าหยามกันเกินไปแล้ว คนอย่างท่านเจ้าคุณของตนรบทัพจับศึกมาไม่น้อยกว่าท่านเจ้าคุณดอก แต่ที่เตือนก็เพราะเห็นผิดพิกล เราทำศึกจะประมาทในอุบายได้อย่างไร