คุณหนูเรือนเล็ก

อิ่มหนำสำราญจากมื้อเที่ยง วิจารณ์ ดาญ่าและเทวัตพากันไปนั่งจิบกาแฟที่ศาลากลางสวน ดาญ่าถือโอกาสถามวิจารณ์ถึงเรื่องที่คุยค้างจากครั้งก่อนว่ารุกขเทวดาตัวน้อยที่มาอยู่กับท่านขอให้ท่านช่วยอะไรหรือ

“อ๋อ เขาขอให้ฉันช่วยตามหาน้องสาวที่พลัดพรากให้เขา”

ดาญ่าตื่นเต้นดีใจจนออกนอกหน้า วิจารณ์อดสงสัยไม่ได้เธอดีใจเรื่องอะไรกัน เธอรู้ว่าน้องสาวที่พลัดพรากของเด็กผมจุกบ้านนี้อยู่ที่ไหน วิจารณ์ถึงกับตะลึงเนื่องจากตามหาน้องสาวของรุกขเทวดามานานแล้วแต่ไม่เจอตัวสักที พี่สาวคุณหนูเรือนเล็กวิ่งเข้ามาในศาลาสีหน้าตื่นเต้นดีใจไม่แพ้ดาญ่าเช่นกัน

“เจอน้องสาวของหลานแล้วเหรอคะคุณปู่ อยู่ที่ไหนคะ”

“อยู่ที่บ้านดาญ่าเองค่ะ” ดาญ่าตอบคำถามแทน วิจารณ์สงสัยว่าแกไปอยู่กับเธอได้อย่างไร ดาญ่าเล่าให้ฟังว่าพ่อของเธอได้ไม้เก่ามาจากทางเหนือมาสร้างเรือนเล็กให้คุณแม่พักรักษาตัวตอนที่ป่วย แล้วคนที่ออกแบบบ้านหลังนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือเทวัตนั่นเอง วิจารณ์อึ้งรอบสอง

“นี่โชคชะตาคงลิขิตไว้แล้วให้เรามาพบกัน ดีใจด้วยหลาน หลานหาตัวน้องสาวเจอแล้ว”...

ระหว่างที่บ้านท่านเศรษฐีกำลังมีเรื่องน่ายินดีเกิดขึ้น ที่อู่ซ่อมเรือ ฤกษ์ไม่ยอมคืนซอสามสายให้ ถ้าเหิมไม่ยอมบอกก่อนว่าลูกของตนเป็นใคร อยู่ที่ไหน เหิมไม่พอใจชักปืนออกมาจ่อสั่งให้ส่งซอมา ฤกษ์ใช้ซอตีมือที่ถือปืน ทำให้ปืนลั่นปัง เฉี่ยวเขาไปนิดเดียว เหิมจะยิงซ้ำแต่เขาไวทายาดพุ่งเข้าไปคว้าปืน สองคนยื้อแย่งปืนกัน

จังหวะหนึ่งเหิมพลาดท่าถูกฤกษ์คว้าข้อมือบิดปืนร่วง แล้วต่อยซ้ำสองหมัดซ้อน ใช้ท่อนแขนทุบท้ายทอยจนทรุดลงไปกับพื้น เตะปืนกระเด็นไปไกล ก่อนจะล้วงมีดออกจากย่ามจี้คอเหิมไว้

“มึงเอาลูกกูไปเลี้ยงใช่ไหม แล้วคุณเทวัตก็คือลูกกู”

เหิมแกล้งยอมแพ้ รับปากจะบอกความจริงทุกอย่าง ฤกษ์หลงกลลดมีดที่จ่อคอเขาลง เหิมเจ้าเล่ห์ใช้ชะแลงที่อยู่แถวนั้นฟาดใส่ฤกษ์หัวแตกเลือดอาบ แย่งมีดไปจากมือแทงซ้ำ ฤกษ์สะดุ้งเฮือก

“อยากเจอลูกมึงนักเหรอ กูไม่ให้มึงเจอเว้ย แต่กูจะให้มึงรู้ว่าลูกมึงเป็นใคร ก็ไอ้เทวัตนั่นแหละ มึงเข้าใจถูกแล้ว ฮ่าๆๆ แต่เสียดายที่มึงต้องตายเสียก่อน

ที่จะได้ไปบอกความจริงกับมัน ได้กอดมัน เทวัตลูกรัก” เหิมหัวเราะชอบใจ พร้อมกับแทงฤกษ์อีกครั้ง คราวนี้ร่างเขาแน่นิ่งไป เหิมดึงมีดออกแล้วลากร่างเขาไปทิ้งไว้ใต้ท้องเรือที่จอดซ่อมอยู่ ปิดประตูแล้วเอาข้าวของมาบังๆทางลงไว้ จากนั้นเอามีดโยนทิ้งน้ำ แล้วกลับมาที่ตัวอู่ค้นหาปืนที่หาย