คุณหนูเรือนเล็ก

เทวัตพยายามนึกว่าในบ้านคุณตามีใครบ้าง ลองไล่ดูก็มีอยู่ไม่กี่คนที่จะเป็นพ่อของเขาได้ มีลุงบุญนำกับลุงเกิด แล้วนึกถึงเรื่องที่ลุงเกิดเคยเล่าถึงชีวิตตัวเองให้ฟังว่ามีคนบุกเข้าไปฆ่าเมียของเขาถึงในบ้าน ส่วนลูกชายหายไป ตำรวจหาว่าเขาฆ่าเมียฆ่าลูก เขาพยายามอธิบายว่าไม่ได้ฆ่าแต่ไม่มีใครฟัง ในเมื่อไม่มีพยานก็เลยต้องติดคุกในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ ปล่อยให้ฆาตกรตัวจริงลอยนวลมายี่สิบกว่าปี

ชายหนุ่มมั่นใจว่าลุงเกิดต้องเป็นพ่อฤกษ์ของ

ตัวเอง ลุกพรวดขึ้นทันที ดาญ่าสงสัยนั่นเขาจะไปไหน เขาจะไปตามลุงเกิดพ่อของเขา ฝากเธอดูคุณตาให้ด้วยแล้วช่วยโทร.ตามอารยะมาที่นี่ด่วนที่สุด จากนั้นวิ่งปรู๊ด

ออกไป เจอผู้กองกมลมากับตำรวจอีกนายหนึ่งเดินสวนมาพอดี เทวัตชวนให้เขาไปช่วยพ่อของตนด้วยกัน ท่านกำลังตกอยู่ในอันตราย เดี๋ยวตนจะเล่ารายละเอียดให้ฟังบนรถ...

ไม่นานนักรถตำรวจมาถึงอู่ซ่อมเรือซึ่งเป็นที่นัดหมายกับเหิม เทวัตลงจากรถแทบไม่รอให้จอดสนิท ตะโกนขอร้องพ่ออย่าทำอะไรลุงเกิด แล้วเดินลึกเข้าไปในอู่

จังหวะนั้นมีไลน์เข้ามาที่มือถือของผู้กองกมล พอเปิดดูก็ร้องเรียกเทวัตให้กลับมาก่อน เนื่องจากได้แฟ้มประวัตินายเกิดตอนที่ยังเป็นนักโทษชาย มีรูปให้ดูด้วย เทวัตเดินกลับมาดูรูปนายเกิดในชุดนักโทษ แต่ใต้รูปเขียนชื่อกำกับไว้ว่า น.ช.ฤกษ์ นฤบดี

“ในรูปใช่นายเกิดคนสวนที่เพิ่งเข้ามาทำงานกับท่านเศรษฐีไหมครับ”

“ใช่ครับ แต่จริงๆแล้วเขาไม่ใช่นายเกิด แต่เป็นพ่อฤกษ์ พ่อแท้ๆของผม” เทวัตว่าแล้วเดินเข้าไปในอู่อย่างร้อนใจโดยมีผู้กองกมลกับตำรวจชักปืนขึ้นมากระชับในมือเดินตาม

ooooooo

หลังค้นอู่ซ่อมเรืออย่างละเอียด เทวัตกับตำรวจเจอรอยเลือดหยดเป็นทาง จึงเดินตามรอยนั้นไปจนถึงเรือที่จอดซ่อมอยู่ ครั้นขึ้นมาบนเรือรอยเลือดหายไป ทั้งสามคนจึงกระจายกำลังกันค้นหา ผู้กองกมลเห็นมีกองวัสดุวางสุมอยู่ดูแล้วเหมือนเพิ่งวางใหม่ๆ ก็เลยรื้อดูเจอประตูห้องใต้ท้องเรือ ตะโกนเรียกเทวัตกับลูกน้องให้มาช่วยกันเปิด

ครั้นประตูใต้ท้องเรือเปิดออกเผยให้เห็นร่างใครบางคนนอนแน่นิ่งอยู่ ผู้กองกมลเอาไฟฉายออกมาส่อง เทวัตต้องตกใจแทบสิ้นสติที่เห็นร่างฤกษ์นอนจมกองเลือดไม่ไหวติง รีบโดดลงไปดูอาการโดยไม่ฟังเสียงห้ามปรามของตำรวจ ผู้กองกมลตามลงมาตรวจเช็กชีพจรของฤกษ์พบว่าเต้นอ่อนมากสั่งการให้ลูกน้องโทร.ตามตำรวจท้องที่กับรถพยาบาล เทวัตพยายามปลุกฤกษ์ให้รู้สึกตัว