ชาติเสือพันธุ์มังกร

ขณะที่ทรงวาดสงสัยคนใกล้ตัวอย่างชาญยุทธกับวิสูตร ผู้บงการตัวจริงอย่างพันเดชกับไต้เกียวสะใจมากเมื่อรู้ว่าความขัดแย้งระหว่างแก๊งในเยาวราชรุนแรงขึ้นทุกที

“ตอนนี้ฟัดกันยังกะหมาแย่งกระดูก ไม่ใช่แค่เยาวราช จักรวรรดิหรือพลับพลาไชย แต่ทำท่าจะลามไปอีกไกล”

“ฉันบอกคุณแล้วไงคะ คนที่อยากขึ้นมาแทน

อาเจ็กฮงมีเต็มไปหมด แล้วถ้าฉันเดาไม่ผิดป่านนี้นายชาญยุทธก็คงคิดแค่ว่าจะให้เฮียโฮ่วขึ้นมาเป็นเจ็กฮง

คนใหม่...แต่ทำไม่ได้หรอกค่ะ”

“ทำไมล่ะ ไอ้เถ้าแก่เสือก็บารมีพอตัวเหมือนกันนะ”

“เพราะเฮียโฮ่วไม่อยากทำน่ะสิ คนมันไม่มีใจยังไงก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ”

“แล้วแผนขั้นต่อไปล่ะ”

“ฉันประกาศไปแล้วถ้ากลุ่มไหนอยากได้ผลประโยชน์เพิ่มก็ต้องสวามิภักดิ์คุณ คุณจะให้มากกว่าที่นายเคยให้!”

ไต้เกียวรู้จักทรงวาดดีและอ่านเกมชาญยุทธขาดอย่างน่ากลัว กระนั้นทรงวาดก็ยังไม่รู้ตัวมุ่งแต่สืบหาความจริงเกี่ยวกับการตายของเม่งฮง เริ่มจากวิสูตรมือขวาของชาญยุทธที่ยอมทำทุกอย่างตามคำสั่งเจ้านาย

“พี่อ้ายดูดีใจนะครับที่อาเจ็กผมตายไปซะได้ จะได้หมดตัวปัญหาไปอีกคน”

“อย่าถือคุณอ้ายเลยครับ คุณอ้ายไม่เข้าใจความสำคัญของลิ้มเม่งฮง เลยคิดง่ายๆว่าแค่ให้คุณเสือขึ้นแทนก็จบ”

“ใช่ครับ กว่าอาเจ็กจะมีวันนี้ต้องสะสมบารมีมากผมยังแทนที่ไม่ได้หรอก...และที่สำคัญผมไม่อยากแทนด้วย”

“ผมเห็นใจคุณเสือนะครับ แต่ชีวิตคนเราก็มีทางเลือกไม่มากนักหรอกครับ”

ทรงวาดปรับทุกข์กับวิสูตรพลางมองผ้าพันแผลบนมืออีกฝ่าย เขาคิดถึงรอยเลือดบนขาเก้าอี้แล้วตัดสินใจสะกดรอยวิสูตรเพื่อพิสูจน์บางอย่าง เมื่อวิสูตรรู้ก็อึ้งมากแต่ไม่ถือสาเพราะเข้าใจเหตุผลทรงวาดดี ชาญยุทธไม่ใช่คนดีนักแถมเคยเกือบออกคำสั่งให้ฆ่าเม่งฮงกับเฮ้งเตี๋ยงหากก่อปัญหาไม่เลิก

วิสูตรยอมเล่าเรื่องที่มาของแผลบนมือเพื่อพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจของตัวเองว่าได้มาเมื่อวันก่อนตอนการันต์เรียกตัวชาญยุทธไปเกลี้ยกล่อมให้ล้มเลิกแผนฆ่าพันเดช

การันต์ป่วยกระเสาะกระแสะพักใหญ่และเลือกรักษาตัวด้วยยาหม้อ วิสูตรถูกเรียกไปซักไซ้เรื่องแผนฆ่าพันเดชของชาญยุทธ เมื่อชาญยุทธมาพบพ่อก็ทำไขสือไม่ยอมรับ

“ผมมีน้องชายคนเดียวคือเสือครับ คนอื่นไม่ใช่ จะเป็นจะตายผมไม่สน”

“พ่อขอได้ไหมอ้าย เอาแค่สั่งสอนก็พอ แต่อย่าถึงขั้นฆ่าแกงกันเลย”