ตอนที่ 1
คุณเยื้อนพอใจในชื่อนี้มาก ยิ้มอย่างมีแผนการอะไรบางอย่าง...บ่ายวันนั้นคุณเยื้อนให้ป้าเมี้ยนมาที่เรือนทาส กระชากตัวอิ่มที่อุ้มลูกน้อยอยู่กับอกออกไปนอกเรือน อบวิ่งตามมาห้าม พอเห็นคุณเยื้อนยืนอยู่ก็ชะงัก ทาสโยนห่อผ้าลงตรงหน้าอิ่ม คุณเยื้อนเข่นเขี้ยว
“ข้ายอมให้เอ็งอยู่เรือนจนเบ่งมันออกมา ถึงเวลาที่เอ็งต้องพาตัวเสนียดออกไปจากเรือนข้าได้แล้ว!”
“ตัวเสนียดที่คุณเยื้อนพูดถึง เป็นสายเลือดคุณหลวงนะเจ้าคะ!” อบเถียงแทนพี่สาว จึงโดนป้าเมี้ยนตบหน้าหัน อบไม่ยอมแพ้ “พี่สาวอิฉันตกเป็นเมียคุณหลวงแล้ว คุณเยื้อนต้องอุปถัมภ์รับพี่อิ่มกับแก้วขึ้นเรือนเจ้าค่ะ”
“คุณเยื้อนเจ้าขา มันจงใจตั้งชื่อแก้วพ้องกับชื่อคุณหนูพุดจีบเจ้าค่ะ” เมี้ยนจีบปากจีบคอยุ
“ไม่ว่าลูกพี่อิ่มจะชื่ออะไร ลูกพี่อิ่มก็มีศักดิ์เป็นลูกคุณหลวง!”
คุณเยื้อนโกรธสั่งป้าเมี้ยนตบอบให้หลาบจำ อบโดนตบหลายฉาดจนเลือดกบปาก อิ่มทนไม่ไหวยกมือไหว้ขอให้คุณเยื้อนเมตตาอบ คุณเยื้อนยิ้มเยาะยกมือห้ามเมี้ยน
“เอ็งแรงดียังกะวัวควาย ข้าจะเลี้ยงเอ็งไว้ใช้งาน แต่นังอิ่ม...สมสู่กับพวกทาสแล้วแอบอ้างว่าได้เสียกับผัวข้า เอ็งไม่อยากตายทั้งแม่ลูก พามันไปให้พ้นปากน้ำโพ” คุณเยื้อนเอาสไบรัดคออิ่มทั้งที่ลูกยังอยู่กับอก อิ่มดิ้นรนน้ำตาไหลพรากกลัวจับจิต
“อิฉันจะไปให้ไกล ไม่กลับมาอีกเจ้าค่ะ”
“อีขี้ครอก! มึงไสหัวไป!” คุณเยื้อนปล่อยอิ่มและไล่
อิ่มอุ้มลูกหอบผ้าวิ่งไม่คิดชีวิตเพราะกลัวคุณเยื้อน จะทำร้ายลูก...อบวิ่งตามมาทันแถวป่าช้า พยายามเกลี้ยกล่อมให้อิ่มอาศัยกระท่อมท้ายป่าช้าอยู่แล้วตนจะคอยส่งข้าวส่งน้ำ อิ่มให้อบสัญญาจะไม่แพร่งพราย ให้ทุกคนคิดว่าตนกับลูกตายเป็นผีไปแล้ว อบรับคำ
ooooooo
8 ปีผ่านไป เสียงพุดจีบสวดมนต์เจื้อยแจ้วอยู่ในโบสถ์ มีป้าเจิมกับเรียมนั่งมองอยู่ข้างๆ ป้าเจิมคิดถึงอดีตที่มีโหรทำนายดวงชะตาคุณหนูของตน
“ดวงชะตาชี้ชัด ภายหน้าคุณหนูต้องมลทินคาวโลกีย์...คบชู้สู่ชาย...นำความเสื่อมเสียมาสู่วงศ์ตระกูล”... หลวงนฤเดชโกรธมากคว้าไม้ตะพดไล่โหร
“ไอ้โหรปากพล่อย! กูเป็นถึงหลวงนฤเดช ทำงานรับใช้ข้าหลวงมีแต่ความดีความชอบ ลูกกูมีบุญมาเกิดไม่เป็นอย่างปากมึง...ลากมันออกไปจากเรือน”
คุณเยื้อนตำหนิคุณหลวงทันที “เพราะความมักมากของคุณพ่อ ผลกรรมมันถึงตกที่ลูก”
“พอเถอะ! ตัวแม่เยื้อนมิเคยทำกรรมเลวเลยรึ” หลวงนฤเดชไม่อยากต่อปากต่อคำเดินหนี คุณเยื้อนเต้นเร่าๆ หันมาสั่งป้าเจิมกับเรียมให้สั่งสอนพุดจีบให้ดี อย่าให้เหมือนคำทำนาย...










