ตอนที่ 1
แก้วแอบฟังอยู่หลังพุ่มไม้ รับรู้ถึงความเมตตาของทั้งสอง พุดจีบชวนเทพกลับขึ้นเรือน อ้างว่าป้าเจิมอยากฟังเขาเล่าเรื่องที่ปีนัง เทพกระเซ้าว่าพุดจีบมากกว่าที่อยากฟัง หญิงสาวยิ้มเขิน
แก้วยืนมองยิ้มๆ อบเดินมาตอกย้ำ “เอ็งมันเนรคุณ ลืมคำสาบานต่อหน้าหลุมศพแม่”
อบดึงแก้วกลับมาที่เรือน ต่อว่าแก้วที่ไปช่วยชีวิตพุดจีบ น่าจะปล่อยให้ถูกลากไปข่มขืน แก้วบอกว่าถ้าพุดจีบไม่พาตนมาอยู่ที่นี่ ตนคงถูกโจรป่าลากไปข่มขืนนานแล้ว อบไม่พอใจที่หลานเรียกคุณพุดจีบอย่างเต็มปากเต็มคำ ทั้งที่เธอเป็นลูกคนใจร้ายที่ทำให้อิ่มตาย แก้วอ้างถึงคำสอนของแม่ให้สร้างแต่กรรมดี ทำดีได้ดี
“เอ็งช่วยชีวิตลูกมัน นังคุณเยื้อนตอบแทนความดียังไง ถ้าให้ข้าเดา แม้แต่หางตามันก็ไม่แลเอ็ง...แม่เอ็งทนให้เขาโขกสับหวังว่าสักวันเขาจะเห็นความดี สุดท้ายก็เจ็บปางตายด้วยน้ำมือพวกมัน” คำพูดของอบสะกิดความเจ็บแค้นของแก้วได้สำเร็จ
“ฉันจดจำไม่เคยลืม ใครดีมาฉันก็ดีตอบ แต่ถ้ามาเลว ฉันก็จะเหี้ย!”
อบฟังแล้วคลายใจ รอคอยเห็นการแก้แค้นของแก้ว
ooooooo
เสียงป้าเมี้ยนเอะอะโวยวายสั่งการพวกทาสในโรงครัว ไม่มีใครทำอะไรดีสักคน แต่พอเห็นชดลูกบุญธรรมตำน้ำพริกกระแทกครกหินเสียงดัง กลับเข้าไปสอนอย่างอ่อนโยน ทำให้พวกทาสด้วยกันแอบไม่พอใจ รวมทั้งเม้ย เอี้ยง บวบและดีที่เป็นคนสนิทของป้าเมี้ยนเอง
“ป้าเมี้ยนเอานังชดมาเลี้ยง หวังใช้นังชดไต่เต้าขึ้นเรือน!” บวบนินทา ป้าเมี้ยนได้ยินจึงสำทับว่า รู้อย่างนี้ควรสวามิภักดิ์ตน แถมวาดหวัง
“คุณเทพกลับมาแล้ว เพียบพร้อมทั้งรูปทรัพย์ ปัญญา ยศถา ลูกอยากเห็นแม่สุขสบาย ลูกต้องปรนนิบัติรับใช้คุณเทพ” แล้วกระซิบข้างหูชด “จับทำผัว!”
ชดหัวเราะคิกคัก ทาสคนอื่นแอบหมั่นไส้...ขณะเดียวกันอบเดินจากครัวมาเรียกแก้วให้ไปทำงาน แก้วเดินหน้าแฉล้มออกมาจากเรือน บอกน้าสาวว่า
“ไม่มีใครรับฉันขึ้นเรือนในฐานะลูก ฉันจะขึ้นเรือนในฐานะ...เมียคุณเทพ!”
“เอ็งรีบจับคุณเทพให้ได้ ข้าได้ยินอีเมี้ยนมันเสี้ยมนังชดเข้าหาคุณเทพ”
แก้วยิ้มอย่างมีแผนบางอย่างและมั่นใจว่าชดไม่ได้ขี้ตีนตน...
ช่วงเวลานั้นพุดจีบกำลังจะไปเก็บดอกฝ้ายกับเรียม เทพมาขอไปด้วยแต่พุดจีบบอกว่าเป็นงานของผู้หญิงไม่เหมาะกับเขา เทพกระเซ้าว่าจะแปลงเป็นขันทีเพื่อได้ไปกับเธอ พุดจีบขำแต่ก็ให้เขาไปชมนกชมไม้ให้หายคิดถึงบ้านจะดีกว่า เทพแกล้งนั่งลงก้มหัวน้อมรับคำสั่ง หญิงสาวรีบดึงเขาลุกขึ้น ด้วยเขินอายเรียมกับพวกทาส...เทพชะเง้อมองจนพุดจีบเดินลับตา










