บ่วงสไบ

เสียงสวดมนต์จากห้องพระ...เรือนคหบดี.....ดังผสานเสียงฝนที่โปรยปรายไม่ขาดสาย..ไม่นานนัก...เสียงทารก พุดจีบ (อัษฎาพร สิริวัฒน์ธนกุล) ก็ร้องขึ้นบ่งบอกว่าทายาทของคุณหลวงนฤเดช (รัฐธรรมนูญ ศรีฤกษ์) ได้ถือกาเนิดแล้ว...ผสานกับเสียงร้องของ แก้ว (อัญรินทร์ ธีราธนันพัฒน์) ซึ่งคลอดจากทาสอิ่ม (กชกร นิมากรณ์) มีเลือดเนื้อเชื้อไขคุณหลวง เพียงแต่มิได้เกิดจากความรัก หากเป็นแรงใคร่ที่คุณหลวงขืนใจอิ่มจึงถูกคุณเยื้อนไล่ออกจากเรือนตั้งแต่เพิ่งตัดสายสะดือ...วาสนาของ พุดจีบ และ แก้ว จึงต่างกันราวสวรรค์กับขุมนรก.....แต่ด้วย เหตุแห่งกรรม...นำพา พุดจีบกับแก้วมาพบกันที่เรือน โดยไม่รู้ว่าเป็นพี่น้องร่วมสายเลือด... 

แก้วมาเล่นกับพุดจีบ พุดจีบพลั้งตกน้ำแก้วลงไปงมช่วยชีวิต ป้าเมี้ยนรู้ว่าแก้วเป็นลูกของอิ่ม ก็ใส่ไฟว่าแก้วผลักพุดจีบตกน้ำ ...และอิ่มตั้งใจให้แก้วมาทำร้ายพุดจีบ..คุณหลวง (รัฐธรรมนูญ ศรีฤกษ์) และคุณเยื้อน (มัณฑนา หิมะทองคำ) โกรธจัด โบยตีอิ่มปางตาย ทาสในเรือนต่างร้องขอชีวิต...หามอิ่มกลับไปกระท่อมท้ายป่าช้า...แต่อิ่มเป็นไข้ด้วยพิษแผล....... 

แก้วกราบเท้าร้องขอยาคุณเยื้อน และสาบานจะไม่มาที่เรือนนี้อีก คุณเยื้อนจึงมอบยา แต่เมื่อแก้วเปิดห่อกลับ กลายเป็นก้อนกรวดดินทราย..แก้วอาฆาตแค้นคุณหลวงและคุณเยื้อน อิ่มร้องขอให้แก้วปล่อยวาง ให้อภัยกับทุกคน.....แล้ว อิ่มสิ้นใจตายต่อหน้าแก้ว..แก้วไม่อาจยอมรับในชะตากรรมที่เกิดขึ้น....แก้วสาบานต่อหน้าหลุมศพแม่... แก้วจะทำลาย ทุกคนที่ฆ่าแม่และขึ้นไปครองเรือน!!........ 

พุดจีบรู้ว่าอิ่มตายแล้ว ก็กราบวิงวอนให้พ่อแม่รับแก้วมาอยู่เรือน เพราะสำนึกในบุญคุณที่แก้วเคยช่วยชีวิต...และระลึกเสมอว่าแก้วคือ...สายเลือดเดียวกัน.. 

คุณหลวงอยากไถ่บาปที่ทำไว้ จำรับแก้วมาอยู่เรือนในฐานะทาส

......เวลาผ่านไป......10 ปี......................... 

เทพ (วงศกร ปรมัตถากร ) ซึ่งเป็นลูกบุญธรรมของคุณย้อย (พี่สาวคุณเยื้อน) (รัสรินทร์ วัฒนะภานุรัศมิ์) กลับจากร่ำเรียนที่เมืองนอก รับราชการที่หัวเมือง เป็นที่หมายปองของสาวๆ แต่เทพไม่เคยเหลียวมองสาวใด....ใจของเขามีเพียงพุดจีบ (อัษฎาพร สิริวัฒน์ธนกุล ) เท่านั้น..ความรักความผูกพันของทั้งสองถักทอ ประสานเป็นเนื้อเดียวยิ่งทำให้แก้วชิงชังพุดจีบมากขึ้นเพราะแก้วหลงรักเทพ.....แก้ว (อัญรินทร์ ธีราธนันพัฒน์) คอยเข้าหาเทพ แต่ถูกป้าเมี้ยนกีดกันและตบตี เพราะป้าเมี้ยนหวังดันชด ไปเป็นเมียเทพ... 

แก้วจึงถูกป้าเมี้ยนรังแกตบตี จนแก้วน้อยใจชะตากรรมอยากฆ่าตัวตาย... 

เทพคอยปลอบโยนและสอนให้ทำดี ยึดมั่นในความดี เป็นเกราะแก้วคุ้มครองเรา....แก้วซาบซึ้งและหลงรักเทพหมดใจ แต่ เทพยืนยันว่าเขารักพุดจีบ แก้วก็ช้าหนัก คิดหาทางช่วงชิงเทพจากพุดจีบ..... 

ไม่นานนัก....คุณหลวงรู้ความจริงว่าเทพไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของคุณย้อย เป็นเพียงลูกทาสในเรือนที่คุณย้อยอุปการะคุณ หลวงรังเกียจสั่ งให้เทพอยู่ห่างจากพุดจีบ 

เทพรับคำเพราะเป็นหนี้ชีวิตที่คุณหลวงคอยอุปถัมภ์หลังจากคุณย้อนเสียชีวิต... 

พุดจีบเสียใจที่ถูกกีดกันความรัก แม้พุดจีบจะรักเทพก็ไม่อยากทาให้เทพลำบากใจ จึงยอมถอยห่างและเรียกใช้งานมิ่ง ...มิ่งมีใจชอบพุดจีบนานแล้ว จึงอาสาช่วยเหลือพุดจีบอย่างใกล้ชิด ทาให้แก้วก็พาลโกรธ เพราะมิ่งเคยจีบแก้วมาก่อน แก้วยิ่ง ริษยาและโกรธพุดจีบ....วางแผนลวงพุดจีบไปทาบุญที่วัด แต่ผลักพุดจีบตกเรือ..พุดจีบดิ้นรนร้องให้ช่วย แก้วทำทีดำลงไปช่วย 

แต่กลับดึงขาพุดจีบให้สิ้นใจตายอยู่ใต้น้ำ.....เทพงมร่างพากลับเรือน...ร้องไห้เสียใจเพราะคิดว่าพุดจีบตายแล้ว เดชะบุญ....วิญญาณพุดจีบกลับคืนร่างอีกครั้ง 

พุดจีบระลึกได้ว่าแก้วลวงไปฆ่า บุกไปต่อว่าแก้ว จะให้ตารวจจับไปลงโทษ.... 

แก้วร้อนรนเพราะกลัวถูกประหารชีวิต คิดหาทางหนีเอาตัวรอด..... 

ระหว่างทางพุดจีบเร่งกลับเรือนไปบอกความจริงกับทุกคน