ดอกหญ้าในพายุ

การเข้าเมืองครั้งนี้ของบัวก็เพื่อไปซ้อมดนตรีโดยต้องซุ่มโป่งรอจนภารโรงปิดโรงเรียนแล้ว เธอถึงงัดหน้าต่างห้องดนตรีเข้าไปตรงไปที่เปียโนไฟฟ้า หยิบหูฟังมาเสียบเพื่อไม่ให้เสียงดังไปถึงหูคนอื่น เธอดีดเปียโนได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อได้อยู่กับเครื่องดนตรี เธอเหมือนเข้าไปอยู่อีกโลกหนึ่ง...

ในขณะเดียวกัน ห้าวต้องการสมบัติของกล้า จึงลอบเข้าไปยังจุดที่เห็นเขาฝังกล่องสังกะสีใส่แก้วแหวนเงินทองเอาไว้ ครั้นขุดลงไปยังจุดนั้นกลับพบเพียงกล่องสังกะสีเปล่าของข้างในหายไปหมด ห้าวมองไปทางกระท่อม ตั้งใจมั่นวันนี้จะต้องเอาสมบัติเหล่านั้นมาเป็นของตัวให้ได้

เนื่องจากคิดว่ากล้าเป็นเพียงคนแก่พิการไร้พิษสง ห้าวจึงลุยเข้าไปรื้อค้นตู้เสื้อผ้ากระจุยกระจายเพื่อจะหาถุงใส่เครื่องประดับแต่ไม่พบ ชักมีดตรงเข้าไปจี้คอกล้าที่นั่งอยู่บนวีลแชร์

“สมบัติที่มึงฝังไว้อยู่ไหน มึงคิดว่ากูจะเชื่อมึงเหรอว่าเป็นของเมียมึง”

กล้าคว้ามือห้าวหัก มีดร่วงตกพื้นแล้วใช้สองมือทุบไปที่ต้นคอผู้บุกรุกจนเซถลา ก่อนชักมีดประจำตัวจะปาใส่ ห้าวไวทายาดถีบรถวีลแชร์ล้ม มีดกระเด็นไปอีกทาง แล้วคว้ามีดที่ตกเอามาจ่อคอกล้าอีกครั้งสั่งให้บอกที่ซ่อนสมบัติ กล้าไม่ยอมบอกเพราะนั่นเป็นสมบัติของหลานไม่ใช่ของที่ปล้นมาอย่าหวังว่าตนจะให้ แม้จะพิการแต่กล้าก็ต่อสู้สุดฤทธิ์ไม่ทิ้งลายเสือเก่า แต่เนื่องจากเดินไม่ได้ทำให้ห้าวได้เปรียบ

ในที่สุดกล้าถูกห้าวเอามีดเสียบท้อง ครั้นจะแทงซ้ำ มอมแมมกระโจนงับแขนจมเขี้ยว เขาร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด สะบัดแขนหลุดจากปากหมาได้จะเตะมันซ้ำ มอมแมมสู้ขาดใจไล่กัดไม่เกรงกลัว คนสู้หมาไม่ได้ก็เลยต้องวิ่งหนี กล้าที่ถูกแทงบาดเจ็บสาหัสค่อยๆยันตัวเองนั่งพิงผนังบ้าน...

ทางด้านบัวกำลังเล่นเปียโนเพลินๆ ภารโรงเปิดประตูพรวดเข้ามาเห็นเธอก็จำได้ว่าลอบเข้ามาในนี้เป็นประจำจะเข้าไปจับตัว เธอวิ่งปรู๊ดปีนหน้าต่างหนีไปเสียก่อน ครั้นเห็นภารโรงไม่ได้ตามมา บัวเปลี่ยนจากวิ่งเป็นเดินผิวปากอารมณ์ดีไปที่ตลาดแวะซื้อหม่ำไปฝากกล้า...

ที่กระท่อมกลางป่า กล้ารวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายกระเสือกกระสนไปยังแจกันสานใบใหญ่ที่บัวใช้ปักดอกหญ้า หยิบห่อผ้าสีทองข้างในมีสมบัติมากอดเอาไว้รอการกลับมาของบัว มอมแมมเดินมาเลียหน้าเขา

“ข้าจะรอหลานข้า”...

ผ่านไปพักใหญ่ บัวกลับถึงกระท่อมเห็นข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อนพื้นก็ใจคอไม่ดี ครั้นมองไปที่มุมบ้านเจอกล้านอนจมกองเลือดมีมอมแมมนั่งเฝ้าไม่ห่าง ปรี่เข้าไปประคองท่านไว้ร้องไห้คร่ำครวญว่าเกิดอะไรขึ้น ใครทำท่านแบบนี้ กล้าส่งห่อผ้าที่ข้างในมีรูปถ่ายพ่อกับแม่ของเธอให้ บอกให้เธอไปหาพ่อ