ดอกหญ้าในพายุ

อีกมุมหนึ่งในห้องรับรองด้านหลังบ้าน ทั้งวรรณพร เอิบแม่บ้าน รุ่งเด็กรับใช้ ต่างช่วยกันหาทั้งน้ำชา กาแฟและเครื่องดื่มชูกำลังมาให้วิภูษาดื่มเผื่อจะทำให้สร่างเมาไปได้บ้าง แต่เจ้าตัวดูเหมือนจะไม่ให้ความร่วมมือเท่าใดนัก ปวีณเห็นแล้วทนไม่ไหว ขอออกไปรอข้างนอก เพราะขืนอยู่ในนี้ต่อไป งานมงคลอาจจะกลายเป็นงานอย่างอื่น เป็นจังหวะเดียวกับดุสิตาหิ้วชุดเข้ามาให้วิภูษา

“จัดการเอาตัวออกไปให้ทันฤกษ์ด้วยสิตา” สั่งเสร็จปวีณเดินออกจากห้อง วรรณพรเข้ามากระชากชุดไปจากมือดุสิตา หาว่าเป็นคนไปฟ้องปวีณเรื่องวิภูษา

“สิตาไม่ได้บอกค่ะ คุณน้าปวีณมาเห็นเองค่ะ เดี๋ยวสิตาช่วยแต่งตัวนะคะจะได้เร็ว มาค่ะถอดเสื้อก่อน”

วิภูษาทำท่าพะอืดพะอมแล้วพ่นน้ำชาใส่ชุดสวยของดุสิตาก่อนจะยิ้มสะใจ...

แม้จะทุลักทุเลไปบ้างแต่งานหมั้นก็ผ่านไปจนได้ หลังสวมแหวนเสร็จครอบครัวของทั้งสองฝ่ายมารวมตัวกันเพื่อถ่ายรูป ชินรับหน้าที่เป็นตากล้อง ขอถ่ายรูปคู่หมั้นก่อน แล้วเชียร์ให้พงศ์ระพีหอมแก้มฝ่ายหญิง เสียงทุกคนเชียร์ให้หอมแก้มดังกระหึ่ม ฝ่ายชายซึ่งดูจะเขินมากกว่าฝ่ายหญิงค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปจะหอมแก้ม วิภูษารำคาญชิงจูบปากเขาหน้าตาเฉย ปวีณส่ายหน้าระอาใจกับพฤติกรรมของลูกสาว

ooooooo

บัวเอาสมุนไพรตามใบสั่งมาให้อุดมที่ร้านขายยาแต่เช้า เจอเดชาเพื่อนสนิทที่เคยเรียนด้วยกันพอดี ต่างฝ่ายดีใจที่ได้เจอกัน เดชาชวนเธอไปนั่งคุยกันที่ม้าหินหลังร้าน บัวเห็นตำราวิชาเภสัชของเขาแล้วถึงกับออกปากอ่านหนังสือเล่มหนาขนาดนี้เลยหรือยากไหม

“ก็ยากนะแต่เราเอ็นฯติดแล้วเราก็ต้องเอาปริญญามาให้ได้เพื่อเตี่ย” เดชาสีหน้ามุ่งมั่น บัวนึกสนุกทำท่าจะโยนหนังสือตำราลงบ่อปลา อ้างว่าถ้าเขาเอ็นฯติด เธอคงจะเหงาแย่เลย เดชาร้องห้ามเสียงหลง พลางวิ่งไล่จะเอาตำราคืน เธอวิ่งหนีไปรอบๆบ่อปลา ก่อนจะโดดขึ้นไปบนม้าหินแต่ก้าวพลาดร่วงลงมา เดชาพุ่งไปรับไว้ก็เลยล้มกลิ้งไปด้วยกัน เขาถามด้วยความเป็นห่วงว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ชอบทำอะไรแผลงๆให้ห่วงตลอด

“แล้วแบบนี้จะให้เราทิ้งบัวไปเรียนคนเดียวได้ไง...ถามจริงๆนะ บัวไม่อยากเรียนต่อให้จบ ม.6 เหรอ”

“ขี้เกียจ” บัวตอบคำถามไม่ตรงกับใจ เดชาพยายามหว่านล้อมให้เธอกลับไปเรียน

“หรือบัวจะทิ้งความฝันของตัวเองแล้วเดินเก็บสมุนไพรขายไปวันๆ ถ้าวันหนึ่งตาไม่อยู่ล่ะ ความรู้แค่ ม.3 บัวจะอยู่ได้เหรอ” คำพูดหวังดีของเดชาทำให้บัวโกรธหาว่าแช่งตาของเธอ เตือนไม่ให้เขาปากเสียอย่างนี้อีกแล้วเดินหนีโดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆของเขา...