ดอกหญ้าในพายุ

“อาปวีณมีบุญคุณกับบ้านเรามากนายก็รู้ ที่พี แอนด์ พี รอดจากการล้มละลายก็เพราะเขา ที่พี่ได้เรียนจนจบไม่ต้องลาออกกลางคันก็เพราะเขา”

“ไม่ใช่เพราะอกหักรักคุดหรือพี่” พันเลิศทำหน้าทะเล้นใส่ พงศ์ระพีแกล้งตีหน้าเข้ม ทวงเงินที่เขายืมไปคืน ไม่อย่างนั้นจะยึดกีตาร์กับเปียโน พันเลิศเห็นท่าไม่ดีชิงหนีลงไปหาแม่ พงศ์ระพีมองตามอดขำไม่ได้ แต่พอนึกถึงเรื่องอกหัก ภาพของเพ็ญพธูก็ตามมาหลอกหลอน เขาเรียกรูปเธอจากมือถือขึ้นมาดูแล้วกดลบทิ้ง...

ตกค่ำวิภูษาจัดแจงจะหนีเที่ยว ค่อยๆย่องเงียบลงมาจากข้างบนแต่ถูกปวีณจับได้เสียก่อนนอกจากจะถูกเอ็ดที่ทำตัวเหลวแหลกเที่ยวกลางคืนทุกวันแล้ว

ปวีณยังสั่งให้วิภูษาทำตัวใหม่ ถ้าจะไปไหนต้องไปกับพงศ์ระพีเท่านั้น เธอบ่นอุบขืนให้เก็บเนื้อเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านมีหวังบ้าตายก่อน

“แล้วทำไมดุสิตาถึงทำได้ เรียนก็ดีไม่เคยเที่ยวเตร่ ไม่เคยกินเหล้าเมายาให้พ่อแม่กลุ้มใจ”

“มันดีนัก คุณพ่อก็รับมันเป็นลูกเลยสิคะ” พูดจบวิภูษาเดินหนีขึ้นข้างบน ปวีณได้แต่ส่ายหน้าระอาใจ...

วิภูษาเดินหัวเสียกลับเข้าห้องมองผ่านหน้าต่างลงไปที่สนามหญ้าข้างบ้านเห็นดุสิตาในชุดนักศึกษา

เดินเลยไปที่เรือนเล็กด้านหลัง เธอมองตามไม่สบอารมณ์ ฝ่ายดุสิตาเอาตำราวางไว้บนโต๊ะสนาม หยิบไม้กวาดมากวาดใบไม้ที่ร่วงเกลื่อนพื้น วิภูษาตามมาหาเรื่องด่าว่าไม่พอ ยังเอาถังขยะที่ใส่ใบไม้ไว้เต็มมาเทลงพื้น แกล้งให้อีกฝ่ายมีงานทำเพิ่มขึ้น

ooooooo

เช้าวันนี้บัวเข็นรถวีลแชร์พากล้ามาที่ตุ่มน้ำข้างบ้านซึ่งมีรางน้ำไม้ไผ่ผันน้ำมาจากน้ำตกที่อยู่ไม่ห่างออกไปนัก เธอตักน้ำราดหน้าราดตัวให้ตาเหมือนทุกวันที่เคยทำ อาบน้ำล้างหน้าล้างตาเสร็จ บัวเอาผ้าขาวม้ามาห่มให้กล้าซึ่งอดถามไม่ได้ว่าเบื่อไหมที่ต้องมาอยู่ดูแลคนแก่อย่างตน

“แทนที่จะได้แต่งตัวสวยๆไปดูหนังฟังเพลงเหมือนคนอื่น”

“เพราะตาคือความสุขของบัว คือทุกอย่างในชีวิตบัว บัวไม่เคยเบื่อ ตาต้องอยู่กับบัวไปนานๆนะ”

“สักวันเอ็งก็ต้องมีคนที่เอ็งรัก ต้องแต่งงานมีลูกมีครอบครัว”

บัวประกาศกร้าวจะไม่มีวันรักใครด้วยไม่อยากโดนทิ้งเหมือนแม่ กล้าคิดถึงเรื่องที่คุยกับห้าวเมื่อวานตัดสินใจชวนหลานสาวย้ายไปอยู่ที่อื่น จะให้อุดมช่วยหาบ้านเช่าให้ เธอไม่เข้าใจทำไมต้องย้ายด้วย

“ก็อยู่ในป่าจะมีหนุ่มๆที่ไหนมาจีบเอ็ง ได้ขึ้นคานขายไม่ออกกันพอดี ไปๆกลับเข้าบ้านตาหนาวแล้ว”...

จากนั้นไม่นานบัวจูงจักรยานออกจากกระท่อม บอกกับกล้าว่าจะรีบไปรีบมาและจะแวะซื้อหม่ำของโปรดมาฝาก แล้วหันไปสั่งมอมแมมให้เฝ้าตาไว้ดีๆ ขืน

หนีไปติดสาวเย็นนี้อดข้าวแน่นอน บัวปั่นจักรยานมาถึงปากทางเข้าป่า เอาจักรยานฝากร้านขายผลไม้ที่อยู่แถวนั้นไว้ แล้วต่อรถสองแถวเข้าไปที่ตัวตลาด