ดอกหญ้าในพายุ

“ฉันไม่อยากโดนพ่อจับแต่งงานอีก ฉันไม่รู้จะหนีไปไหน เรามาตกลงข้อแลกเปลี่ยนกันไหมจ๊ะ ฉันจะแบ่งสมบัติให้ ถ้าช่วยพาฉันไปจากที่นี่” เนืองว่าแล้วแกะห่อผ้าใส่สมบัติให้ดู...

กล้ายังเล่าเพิ่มเติมอีกว่าตัวเองกับเนืองต้องย้ายที่กบดานไปเรื่อยๆ จากความเห็นอกเห็นใจก็กลายเป็นความรัก เนืองขอให้ตนเลิกเป็นโจรตนก็เลยพาเธอหลบมาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ แต่เธอต้องมาตายจากไปตอนคลอดลูกเนื่องจากตกเลือด ตนไม่รู้มาก่อนว่าห้าวโดนตำรวจจับ

“ความจริงลูกชายฉันมันชอบหลานพี่ ฉันก็เห็นแก่เด็กๆจะลืมเรื่องในอดีตไปแล้วกัน แต่ว่าฉันจะขอนังบัวให้ไอ้หาญ พี่จะว่าไง” ห้าวมองกล้าอย่างรอคำตอบ และคำตอบที่ได้ก็ทำให้เขาไม่พอใจมาก กล้าปฏิเสธไม่ยอมยกหลานสาวให้แต่งงานกับหาญ เนื่องจากไม่ต้องการให้หลานตัวเองไปยุ่งวุ่นวายกับพวกนักเลง

“ถ้าเอ็งไม่อยากขึ้นจากนรกก็อย่าดึงหลานข้าลงไปเลยว่ะไอ้ห้าว”

“มันจะมากไปแล้วนะไอ้กล้า” ห้าวโมโหชักปืนจะยิง แต่กล้าไวกว่าหยิบมีดจากเอวสะบัดใส่มืออีกฝ่ายปืนร่วงตกพื้น หาญกลับมาเห็นพ่อมีเรื่องกับกล้าก็ตกใจ เป็นจังหวะเดียวกับเสียงดีดกระดิ่งจักรยานของบัวดังเข้ามา พร้อมกับเสียงเห่าต้อนรับของมอมแมม สองพ่อลูกชะงัก

“ค่อยมาคุยกันวันหลัง” ห้าวว่าแล้วคว้ามือลูกชายออกไป ครั้นเดินมาถึงมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ หาญต่อว่าพ่อว่าไปมีเรื่องกับตาแก่นั่นทำไม เดี๋ยวแกของขึ้นไม่ยกบัวให้เขา รู้อย่างนี้ไม่พาพ่อมาด้วยก็ดี ห้าวกระซิบกับลูก

“ข้าจะทำให้เอ็งได้ทั้งเมียทั้งเงิน จะเอาไหม ถ้าเอาก็หุบปาก”

หาญดีใจมากดึงมือพ่อไปจุ๊บ ห้าวกระชากมือออกสั่งให้กลับบ้านกันได้แล้ว

ooooooo

รินทร์หรือสารินทร์ทำหน้าที่เป็นพ่อครัวโดยมีนงรามคอยเป็นลูกมือหั่นผัก พันเลิศเล่นดนตรีกล่อมทำให้บรรยากาศในครัวรื่นรมย์ นงรามยังคาใจไม่หายงานหมั้นเมื่อวานทำไมวิภูษาถึงดูซีดๆมึนๆเหมือนคนป่วยหรือจะท้อง พงศ์ระพีกลับจากทำงานพอดีถามว่าใครท้อง เธอปรี่เข้ามาหาลูกชายคนโต

“นี่พีคงไม่ได้ชิงสุกก่อนห่ามกับวิภูษาใช่ไหมลูก น้องเป็นผู้หญิงนะคนจะนินทาได้”

“ผมว่าคนที่แม่ควรห่วงน่าจะเป็นพี่พีมากกว่า ฝ่ายหญิงธรรมดาที่ไหน สาวๆที่ผมเคยคบยังต้องกราบ...” พันเลิศยังพูดไม่ทันจบพงศ์ระพีเหยียบเท้าหวังจะให้เขาหุบปาก นงรามที่ไม่รู้เรื่องด้วยหันมาถามพันเลิศว่าเป็นอะไร พงศ์ระพีชิงพูดขึ้นก่อนว่าตนเผลอไปเหยียบตาปลาเขาเข้า สารินทร์วางมือจากทำกับข้าว ตำหนิพันเลิศทีหน้าทีหลังอย่าไปพูดแบบนั้นอีก ปวีณเป็นคนดีไม่มีทางปล่อยให้ลูกสาวเหลวไหล

“ไอ้ที่แกได้ยินมามันก็ข่าวโคมลอยทั้งนั้น”

“จริงครับแม่อย่าไปฟังพันเลย เขาอิจฉาที่ผมมีเมียก่อน ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับแม่” พงศ์ระพีล็อกคอลากพันเลิศไปด้วย เกรงเขาจะปากสว่างพูดอะไรที่ทำให้แม่กับพ่อไม่สบายใจ เมื่อได้อยู่กันตามลำพังพี่น้อง

พันเลิศไม่วายบ่นให้พี่ชายฟังว่าเพื่อนของเขาเจอวิภูษาไปเที่ยวผับเมาหัวทิ่มทุกคืน แบบนี้จะไหวหรือ