ตอนที่ 9
“ผมสิต้องขอโทษคุณ ผมขอโทษอีกครั้งครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมชื่อศานต์ครับ”
“ฉันชื่อหนึ่งค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ ฉันต้องรีบไป”
“มีโอกาสเราคงได้ทำความรู้จักกันนะครับ”
หนึ่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ศานต์ก่อนเดินจากไป อาตม์มองตามไม่ชอบใจที่เธอฉวยโอกาสสวมรอยเป็นสองอีกครั้ง แล้วเห็นศานต์จ้องมองเธอไม่วางตาก็แอบกังวลใจ แต่ยังไม่ทันได้เตือนอะไรคุณน้อยเดินเข้ามาเสียก่อน ศานต์ถามหาสองว่าอยู่ไหม คุณน้อยส่ายหน้าวันนี้พี่สองอยู่บ้าน อาตม์สงสัยว่าหนึ่งมาทำอะไรที่นี่
“มาขอที่อยู่ จะไปหาพี่สองค่ะ”...
ในเวลาต่อมาที่บ้านคุณใหญ่ พะวงดาวเอาตั๋วเครื่องบินยื่นให้สองพร้อมกับบอกว่าซื้อตั๋วเรียบร้อยแล้วเราไปเที่ยวเมืองนอกด้วยกันสักหนึ่งเดือนโดยชวนอาณรงค์ไปด้วย แล้วสองค่อยคิดว่าอยากทำอะไรที่โน่น
“อาดาวไม่ให้สองอยู่เมืองไทยแล้วใช่ไหมคะ”
“อาว่าสองเปิดแกลเลอรีโชว์งานใช้เป็นหน้าร้านของโรงงานก็ดี พอยัยน้อยเรียนจบอาจะให้ไปช่วยงานสอง”
“อาดาวรังเกียจน้าปรียามากเหรอคะ”
“อาว่านี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว”
ooooooo
ป้าแขออกมาตามหาคุณใหญ่ ตอนที่เห็นหนึ่งเดินตรงมาที่ตัวบ้านคิดว่าเป็นสอง ร้องบอกว่าพะวงดาวจะพาเธอขึ้นลำปางยังไม่จัดกระเป๋าอีกหรือ
“ฉันมาหาสอง”
“หนูสองเล่นอะไรคะ ไปจัดกระเป๋าเถอะค่ะเดี๋ยวป้าไปช่วย” ป้าแขจับตัวหนึ่งจะพาเข้าข้างใน เธอปัดมือป้าออก เสียงเขียวใส่เธอไม่ใช่สอง คนถูกปัดมือเห็นพฤติกรรมก้าวร้าวของอีกฝ่ายรู้ทันทีว่าไม่ใช่สอง แต่เป็นแฝดพี่ก็ตกใจ หนึ่งยืนกรานจะขอพบสอง คุณใหญ่มาทันได้ยินพอดีเข้ามาไล่ ที่นี่ไม่ต้อนรับคนอย่างเธอ
“สองอยู่ข้างในใช่ไหม” หนึ่งว่าแล้วเดินไปยังตัวบ้านไม่สนใจคุณใหญ่ ยิ่งทำให้คุณใหญ่ไม่พอใจทั้งผลักทั้งดันเธอไปยังประตูรั้ว โดยมีป้าแขตามไปช่วย แต่ลากมาได้แค่ครึ่งทางหนึ่งสะบัดมือออก
“ปล่อยฉัน ฉันมาหาสองไม่ได้มาหาเธอ”
“แต่นี่เป็นบ้านฉัน...ฉันไม่ต้อนรับ”
“ฉันไม่ไป”
“เธอมันจัดอยู่ในจำพวกไหน เจ้าของบ้านไล่แล้วยังหน้าด้าน หรือต้องให้ฉันเอาน้ำร้อนมาสาด”
หนึ่งอยากรู้ที่คุณใหญ่โกรธขนาดนี้เพราะตนบุกรุกหรือเกลียดที่ตนเคยมีอะไรกับผู้ชายของเธอ คุณใหญ่ไม่เชื่อว่าอาตม์จะทำแบบนั้นหาว่าหนึ่งสร้างเรื่องขึ้นมาเอง เข้าไปลากแขกไม่ได้รับเชิญให้ออกจากบ้าน หนึ่งขืนตัวไว้จะไม่ไปไหนทั้งนั้นจนกว่าจะเจอสอง ผลักคุณใหญ่พ้นทางแล้วเดินลิ่วไปทางตัวบ้าน
คุณใหญ่ไม่ยอมรามือรีบเดินตามโดยมีป้าแขตามไปอีกทอดหนึ่ง...










