สองนรี

“เรามีคุณพ่อก็ต้องมีคุณแม่ มีคุณแม่ก็ต้องมีคุณลูก...ลูกบางคนยังเกิดมาเป็นฝาแฝดคู่กันอีก

คุณเป็นลูกที่โชคดีมากเลยนะที่เกิดมามีทั้งคู่แม่พะวงดาวและคุณแม่ปรียา”

“อาดาวบอกว่าคุณแม่ไม่ต้องการเจอฉันแล้ว”

อาตม์ไม่อยากตำหนิใคร แต่เท่าที่เคยเจอปรียากับเธอ เขาว่าท่านรักและเป็นห่วงเธอเกินกว่าจะยอมเสียเธอไป สองถามเขาว่าคิดอย่างนั้นจริงหรือ

“คุณสองที่เข้มแข็งของผมหายไปไหนเนี่ย สงสัยจะหนีไปอยู่เมืองนอกแล้ว”

สองยอมรับว่าตอนนี้สับสนไปหมด หลายเรื่องเข้ามาจนตั้งตัวไม่ทัน นี่อาจเป็นช่วงที่เธออ่อนแอที่สุด อาตม์จับมือเธอมากุมไว้บอกว่าปรียารักเธอรักมากด้วย สองรู้สึกดีที่มีเขาคอยเป็นกำลังใจให้ ขอบคุณเขามาก อาตม์ปล่อยมือเธอแล้วชวนดื่มน้ำเต้าหู้กันต่อ คว้าปาท่องโก๋จะฉีก เธอร้องห้ามไม่ให้ฉีกปาท่องโก๋เกิดมาเป็นคู่ เขารู้ทันทีว่าถูกเธอยอกย้อน ก็เลยยัดปาท่องโก๋ทั้งตัวใส่ปากเคี้ยว ปรากฏว่าติดคอ สองต้องส่งน้ำเต้าหู้ให้ดื่ม

ทั้งคู่ดื่มน้ำเต้าหู้ไปหัวเราะกันไปอย่างมีความสุข สองรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาก

ooooooo

หนึ่งไปหาสองที่แกลเลอรีแต่ไม่เจอตัวมีเพียงคุณน้อยอยู่เฝ้าร้าน จึงขอที่อยู่ของสองจากคุณน้อย หลังจากได้สิ่งที่ต้องการ หนึ่งเดินออกจากร้านสวนกับศานต์ที่เดินเข้ามา จำได้ว่าเขาเป็นเพื่อนของสอง เขาคิดว่าหนึ่งคือสองเข้ามาจับมือด้วยความเป็นห่วงเป็นใย

“พี่อาตม์เล่าเรื่องครอบครัวของสองให้เราฟังแล้ว เรากลับมาจากเยอรมันก็รีบมาหาสองเลย เราขอโทษด้วยนะที่ไม่ได้อยู่ในเวลาที่สองต้องการกำลังใจ กลับมาคราวนี้เราจะไม่ทิ้งสองอีกแล้ว เราจะเดินหน้าเรื่องงานแต่งของเรา...เราคิดถึงสองมากเลยนะ” ศานต์พูดจบโอบกอดหนึ่งไว้ เธอตกใจแต่ไม่ได้ขัดขืนอะไรเพราะต้องการเล่นเกมกับผู้ชายทุกคนที่ชอบสอง ศานต์ขยับจะถอยออกมาแต่มือข้างหนึ่งของเธอโอบกอดเอาไว้ ทำให้เขารู้สึกดีคิดว่าเธอเริ่มมีใจให้

“เราดีใจนะที่สองเปิดใจให้เราแล้ว”

อาตม์ตามมาสมทบเห็นหนึ่งโอบกอดศานต์อยู่ ทีแรกคิดว่าเป็นสองแต่พอเห็นสายตายั่วยวนของอีกฝ่ายก็รู้ทันทีว่าตัวเองคิดผิดรีบบอกศานต์ว่านั่นไม่ใช่สอง

“นี่คุณหนึ่ง พี่สาวคุณสอง”

ศานต์ตกใจที่รู้ว่ากอดผิดคนรีบถอยห่าง หนึ่งออกตัวว่ากำลังจะบอกแต่เขาเข้ามากอดเสียก่อน ต้องขอโทษด้วย อาตม์รู้ว่าเธอเจตนาทำแบบนี้ก็มองด้วยสายตาตำหนิ แต่เธอทำเมินไม่สนใจ