สองนรี

หนึ่งกำลังจะไปหาสองได้ยินอุษณาคุยกับไพศาลให้เลิกแกล้งสองได้แล้วก็ชะงักแอบฟัง เขาออกตัวว่าเขาไม่ใช่ผู้ใหญ่รังแกเด็ก ถ้าจะมาเป็นคู่ชีวิตศานต์เป็นสะใภ้ของเราก็ต้องทำธุรกิจเป็นไม่ใช่เพ้อฝันอยู่กับจินตนาการ

“ฉันรู้นะว่าตอนนี้คุณก็ชื่นชอบหนูสอง แค่ลองเชิงว่าหนูสองจะสู้หรือถอย”

ไพศาลอึกอักเพราะที่อุษณาพูดเป็นความจริง ขณะที่หนึ่งเดาออกว่าทั้งคู่เป็นพ่อแม่ของศานต์ และกำลังชมชอบสอง เส้นริษยาแตกซ่านคิดหาทางกลั่นแกล้งน้องสาวของตัวเอง

จังหวะนั้นสองเอาสมุดรายชื่อลูกค้าที่สั่งจองงานศิลปะทั้งหมดมาให้ไพศาลดูเพื่อยืนยันว่ามีการจองจริง แทนที่จะปลื้มใจที่มีคนจองชิ้นงานมากมายกลับหาเรื่องต่อว่าเธออีก แถมไล่เธอกลับไปนั่งวาดภาพปั้นดินอยู่ที่บ้านหากทำธุรกิจเพียงเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง หนึ่งรับรู้ว่าไพศาลแสร้งลองเชิงสองทั้งที่ชมชอบ ทำทีเข้าไปปกป้องน้อง ทำเหมือนไม่รู้ว่านั่นคือพ่อกับแม่ของศานต์

หนึ่งต่อว่าไพศาลด้วยถ้อยคำรุนแรงทำให้เขาไม่พอใจ สองพยายามปรามเธอก็ไม่ฟัง อาตม์ที่ตามเข้ามากับศานต์ได้ยินเธอต่อว่าไพศาลกับอุษณาแรงๆสั่งให้พอได้แล้วท่านทั้งสองคนเป็นพ่อและแม่ของศานต์ หนึ่งทำเป็นตกใจทั้งที่รู้อยู่เต็มอก สองรีบเข้าไปยกมือไหว้ขอโทษพวกท่าน ขอให้ท่านให้อภัยเราสองคน

“ศานต์กลับบ้าน” ไพศาลเสียงเข้ม อุษณามองสองอย่างเห็นใจแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไรได้แต่เดินตามสามีออกไป หนึ่งแสร้งขอโทษศานต์ไม่รู้จริงๆว่าพวกท่านเป็นพ่อกับแม่ของเขา ศานต์พยักหน้ารับรู้รีบเดินตามพวกท่าน สองรู้สึกผิดต่อพวกท่านรีบตามไปเพื่ออธิบาย หนึ่งจะตามไปด้วยแต่อาตม์ดึงตัวไว้

“ปล่อยฉันนะ ฉันจะไปช่วยน้องฉัน”

“คุณอยู่นี่แหละ คุณไปก็ทำให้เรื่องมันแย่กว่าเดิม” อาตม์ยื้อหนึ่งที่พยายามดิ้นหนีไว้ แต่เอาไม่อยู่เธอสะบัดมือหลุดแล้วตามสองไปจนได้...

ทางด้านศานต์พยายามขอร้องพ่อให้ใจเย็นๆก่อน ท่านใจเย็นไม่ไหวโดนเด็กเมื่อวานซืนมายืนด่าแบบนั้น สั่งห้ามลูกชายจากนี้ไม่ต้องมาคบหาครอบครัวนี้อีก ศานต์ทักท้วงสองไม่เกี่ยวอะไรด้วย อุษณาเห็นด้วยกับลูก ชมสองว่าน่ารัก ไพศาลเองก็ชื่นชอบเธอไม่ใช่หรือ ดังนั้นเขาต้องแยกแยะให้ได้คนที่ทำผิดคือหนึ่งไม่ใช่สอง

“ยังไงก็ได้ชื่อว่าเป็นพี่น้องกัน เชื้อไม่ทิ้งแถว”

สองตามเข้ามายกมือไหว้ขอโทษไพศาลและอุษณา “สองกราบขอโทษอีกครั้งค่ะ พี่หนึ่งไม่รู้ว่าคุณอาเป็นใครและพูดจาไปเพราะหวังดีกับสอง”

“เธอไม่ต้องเสียเวลามาอธิบายฉัน เอาเวลาไปสอนมารยาทและคำพูดคำจาให้พี่สาวเธอ...ศานต์กลับ” ต่อว่าจบไพศาลเดินลิ่วออกไป สองน้ำตาตกเสียใจที่ทำให้ท่านโกรธ ทั้งศานต์และอุษณาต่างเห็นใจและสงสารเธอแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ได้แต่เดินตามไพศาลไปขึ้นรถทิ้งสองไว้ตรงนั้นคนเดียว

ooooooo