ตอนที่ 9
ทางฝ่ายสองเห็นว่าพะวงดาวจะให้เธอไปอยู่เมืองนอกไม่กลับมาเมืองไทยอีกจึงขอไปบอกลา
ปรียาก่อน ถึงอย่างไรท่านก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้ให้กำเนิดอยากไปเจอหน้าเป็นครั้งสุดท้าย พะวงดาวเข้ามาจับแขนเธอไว้ ขอร้องอย่าไป ขอให้เห็นแก่ตน สองเห็นสายตาเว้าวอนของผู้เป็นอาก็ชะงัก จังหวะนั้นหนึ่งเดินเข้ามา พะวงดาวตกใจ
“เธอ...มาที่นี่ทำไม”
“ฉันมีเรื่องต้องคุยกับสอง”
พะวงดาวกลัวหนึ่งจะพาสองไปหาปรียาตะโกนเรียกป้าแขมาพาตัวหนึ่งออกไป คุณใหญ่ที่เดินตามมากับป้าแขจะเข้าไปลากตัวผู้บุกรุก แต่เธอชิงคว้ามือสองเดินหนีเสียก่อน คุณใหญ่ตามไปขวางในเมื่อหนึ่งไม่คิดจะนับญาติกับพวกตนก็ไม่ต้องมายุ่งกับสอง
“แต่สองเป็นน้องของฉัน แล้วนี่เป็นเรื่องในครอบครัว พวกเธอไม่เกี่ยว”
“ฉันเป็นคนเลี้ยงดูสองตั้งแต่เล็ก สองเหมือนเป็นลูกของฉัน...ฉันไม่ยอมให้เธอพาสองออกไปจากบ้านฉัน”
“คุณแม่คะ ใหญ่จะโทร.เรียกตำรวจมาลากคอมันออกไปค่ะ” คุณใหญ่หยิบโทรศัพท์จะโทร.
แต่สองร้องห้ามไว้แล้วถามหนึ่งว่ามีธุระอะไรก็พูดมาได้เลย
“แม่ฉันอยากเจอเธอ”
“สอง...อาจะไม่ขอร้องอะไรสองอีก สองอย่าไปนะ” ป่วยการที่พะวงดาวจะขอร้อง สองยืนกรานจะไปหาปรียาแล้วเดินตามหนึ่งออกจากบ้าน พะวงดาวจะตามไปห้าม ป้าแขขวางไว้ขอให้ปล่อยเธอตัดสินใจเองบ้าง
ooooooo
หนึ่งไม่ได้พาสองตรงไปหาปรียาที่บ้าน แต่พามายังสวนสาธารณะริมน้ำเพื่อตกลงบางอย่าง
“เธอก็เห็นแล้วว่าคนในบ้านเธอรังเกียจแม่รังเกียจฉัน แล้วเราจะเป็นครอบครัวกันได้ยังไง อาเธอบุกไปต่อว่าแม่ฉันถึงที่ทำงาน แม่ฉันเครียดหนักถึงกับเป็นลม ถ้าเธอไม่อยากให้แม่ฉันต้องแอดมิตเข้าโรงพยาบาลอีกก็ทำตามที่ฉันบอก”
“คุณจะให้ฉันทำอะไร”
“ไปบอกลาแม่ฉัน แล้วอย่าเข้ามาในชีวิตของพวกฉันอีก”...
ในขณะที่สองครุ่นคิดหนักกับคำร้องขอของหนึ่ง พะวงดาวพยายามโทร.หาสองแต่ติดต่อไม่ได้ ก็เลยวานคุณใหญ่โทร.ถามอาตม์ให้ทีว่ารู้จักบ้านปรียาไหม ท่านจะได้ตามไปเอาตัวสอง คุณใหญ่ไม่พอใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจึงนั่งเฉย พะวงดาวเอ็ดลูกเสียงลั่นไม่ได้ยินที่สั่งหรือ คุณใหญ่ลุกพรวดจากโซฟา
“คุณแม่พอสักทีเถอะ ยัยสองเจอครอบครัวแล้วก็ปล่อยให้ยัยสองไปอยู่กับแม่เขาสิ ทำไมคุณแม่ต้องรั้งตัวยัยสองไว้ด้วย”
“ฉันไม่ยอมนะ ฉันเลี้ยงของฉันมา ยัยสองก็เหมือนลูกฉัน”
“ใหญ่ถามจริงๆเถอะ ถ้ามีคนคิดจะเอาตัวใหญ่ไป คุณแม่จะดิ้นรนอยากได้ตัวใหญ่ไหมคะ” คุณใหญ่มองแม่อย่างรอคำตอบแต่ท่านกลับนิ่งเฉยน้อยใจที่ท่านสนใจแต่สองเดินหนีขึ้นห้อง ป้าแขที่นั่งอยู่ด้วยเตือนพะวงดาวจะทำอะไรให้นึกถึงหัวอกลูกตัวเองด้วย เธอไม่ใช่เจ้าชีวิตของใคร
“แต่ฉันรักของฉันนะ”
“ดาวต้องชั่งใจให้ดีไม่งั้นดาวอาจต้องเสียทั้งหนูสองและลูกของตัวเอง” คำพูดเตือนสติของป้าแขทำเอาพะวงดาวจิตตกถึงกับร้องไห้ออกมา
ooooooo










