สองนรี

สองไม่มีอะไรคาใจ ชวนอาตม์ดื่มน้ำเต้าหู้ได้แล้วเดี๋ยวจะเย็นหมด สองคนดื่มน้ำเต้าหู้กินปาท่องโก๋กันอย่างมีความสุข...

ในเวลาต่อมา ที่ออฟฟิศของไพศาล ศานต์ยังไม่ละความพยายามที่จะช่วยเคลียร์เรื่องคาใจระหว่างพ่อกับหญิงคนรัก แม้ไพศาลจะชมชอบสอง แต่ก็ไม่พอใจหนึ่งที่มายืนด่าปาวๆ ศานต์ขอให้พ่อลองเปิดใจรับสองดู จะพบว่าเธอเป็นคนดีจริงๆ ไพศาลยกมือห้ามลูกชาย

“พอแล้วไม่ต้องอะไรทั้งนั้น ฉันตัดสินใจเองได้ แกออกไปทำงานได้แล้ว”

ทีแรกศานต์ไม่ยอมออกจากห้อง อุษณาต้องสบตาลูกเป็นทำนองให้ออกไปก่อนเขาถึงยอมทำตาม...

อาตม์ที่รอท่าอยู่เห็นศานต์ออกจากห้องทำงานไพศาล เข้าไปถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาส่ายหน้า ตอนนี้ท่านติดลบกับสองไปแล้ว อาตม์โทษหนึ่งถ้าไม่เข้าไปผิดจังหวะและพูดจาไม่ดีป่านนี้ทุกอย่างคงลงตัวไปแล้ว เขาท้วงอาตม์จะโทษหนึ่งก็ไม่ถูก คุณพ่อลองเชิงสองแรงไป หนึ่งรักสองอยากปกป้องน้อง เขาว่าเธอทำถูกแล้ว

“นี่นายแก้ตัวแทนคุณหนึ่งอีกแล้ว”

“ผมไม่ได้เข้าข้างเขา ผมพูดตามที่ผมเห็น”

“งั้นนายควรจะรู้จักคุณหนึ่งให้ลึกซึ้งว่าเขาเป็นคนอย่างไร...ผู้หญิงคนนั้นเป็นคน...” อาตม์พูดไม่ทันจบหนึ่งเดินเข้ามาเสียก่อนถามเขาว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนไหน กำลังคุยเรื่องผู้หญิงคนไหนกันอยู่ ถ้าเธอรู้จักจะช่วยให้ข้อมูล บางทีข้อมูลของอาตม์อาจจะผิดพลาดก็ได้ ศานต์โกหกกลบเกลื่อนว่ากำลังคุยเรื่องเลขาฯที่อาตม์รับปากจะช่วยแนะนำให้เขา หนึ่งสบช่องขันอาสาทำหน้าที่นี้เพราะเรียนมาทางนี้โดยเฉพาะ

“คุณมาทำอะไรครับ คงไม่ได้ตั้งใจมาสมัครงานเลขาฯ” อาตม์มองหนึ่งไม่ไว้ใจ เธอไม่ตอบเขาแต่หันไปพูดกับศานต์ว่าจะมาพบกับพ่อและแม่ของศานต์จังหวะนั้นสองถือกระเช้าดอกไม้เข้ามาตอบคำถามแทน

“พี่หนึ่งจะมาขอโทษคุณอาค่ะ เราไปหาท่านกันเถอะค่ะ”

“พี่เป็นคนผิด ขอพี่ไปกราบขอโทษท่านเอง สองรอพี่ตรงนี้ดีกว่า รบกวนคุณศานต์ด้วยนะคะ”

“เชิญครับ” ศานต์ว่าแล้วเดินนำหนึ่งไป อาตม์ มองตามกังวลใจกลัวเธอจะมาสร้างเรื่องอีก สองเองก็ไม่สบายใจเช่นกันที่ไม่ได้เข้าไปขอโทษท่านทั้งสองด้วยตัวเอง

ooooooo