สองนรี

หนึ่งแวะไปบ้านคุณใหญ่เพื่อตามตัวสองไปหาแม่ โชคไม่ดีเจอคุณใหญ่เข้ามาไล่ตะเพิดพร้อมกับบอกว่าสองไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ต่อไปเธอไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีก หนึ่งอยากรู้ว่าน้องสาวตัวเองอยู่ไหน เกิดอะไรขึ้นกับน้อง

“ไปมุดรูอยู่ไหนล่ะถึงไม่รู้ว่าน้องสาวตัวเองอยู่ไหนทำอะไร...ออกไปได้แล้ว”

“ได้ข่าวว่าฆ่าตัวตาย น่าเสียดายไม่น่ารอด โถ...น่าสงสาร ขาดของถึงกับต้องเรียกร้องความสนใจ มุกนี้ไม่เวิร์กหรอก ตายฟรีไม่คุ้ม ดีไม่ดีผู้ชายยิ่งสมเพช ฉันว่าฐานะทางการเงินของเธอก็โอเค หิวก็ซื้อกินสิ เอาไหม ฉันมีไลน์กรุ๊ปจะแชร์ให้ทำทาน” หนึ่งหวังจะยั่วให้คุณใหญ่ปรี๊ดแตก แต่เธอกลับนิ่งไม่สะทกสะท้าน

“ไม่เอาน่า อยากกรี๊ดก็กรี๊ดออกมาเถอะไม่ต้องฟอร์ม หลังจากรอดตาย ดูสตรองขึ้นนะไม่สะทกสะท้าน กระเบื้องปูพื้นร้านฉันยังหนาไม่เท่าหน้าเธอ”

คุณใหญ่ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี ด่าหนึ่งกลับไปบ้างแล้วถามว่าที่เธอมาที่นี่เป็นห่วงน้องหรือว่าจะมาแย่งของน้อง เพราะตนได้ข่าวมาว่าเธอไล่ตามศานต์ถึงออฟฟิศ ไล่จิกยิ่งกว่าไก่ หนึ่ง เสียงเขียวใส่ใครบอก

“ที่นั่นอะสายฉันเยอะเพราะฉันเคยเป็นเบอร์หนึ่งมาก่อน น้องเธอน่ะเบอร์สอง เรียกว่าเบอร์สำรองก็ว่าได้ แล้วเธอล่ะคิดจะเป็นเมียน้อยของน้องสาวตัวเองหรือไง”

แขกไม่ได้รับเชิญงงคุณใหญ่หมายความว่า อย่างไร เธอเฉลยว่าศานต์ให้พ่อแม่มาสู่ขอสองแล้ว อีกไม่กี่วันจะจัดงานหมั้น หนึ่งตกใจคาดไม่ถึงคุณใหญ่เห็นสีหน้าอีกฝ่ายก็ยิ้มเย้ย

“ไม่เอาสิ เก็บอาการหน่อย ไม่อิจฉาน้องสาวตัวเอง...ก็เข้าใจนะน้องสาวโตมาในสังคมผู้ดีไม่ใช่สังคมโสเภณี น้องสาวได้เรียนเมืองนอกทำงานดีแล้วจะได้แต่งงานกับผู้ชายรวยๆ แล้วเธอล่ะ เธอมีอะไรสู้น้องได้บ้าง คิดแล้วฉันก็สงสารเธอนะเกิดมาหน้าตาเหมือนกัน แต่ชีวิตต่างกันสุดขั้ว คนหนึ่งสุขสบายราวกับอยู่บนสรรค์ อีกคนเหมือนอยู่ใน...เอ ตลาดล่างเขาเรียกว่าอะไรนะ” คุณใหญ่หัวเราะชอบใจ

หนึ่งโกรธจัดด่าสวนว่าอีนรก

“เออ เขาเรียกว่านรก ชีวิตอย่างแกก็ต้องเป็นขุมนรกอเวจีที่ต่ำตม”

หนึ่งถูกหยันว่าด้อยกว่าสองก็คุมสติไม่อยู่ปรี่เข้าไปจะตบคนปากเสีย คุณใหญ่ชักมีดที่เตรียมไว้ขึ้นมาขู่ ถ้าเข้ามาจะแทง และจะแจ้งตำรวจว่าหนึ่งบุกรุกมาฆ่าตน ตนจึงต้องป้องกันตัว หนึ่งไม่กล้าเสี่ยงด้วยได้แต่ยืนนิ่ง

“ไป...นังตัวเสนียด ออกไปจากบ้านฉัน”

“ฉันไปแน่เพราะถ้าฉันอยู่นานกว่านี้ ฉันต้องติดเห็บติดหมัดจากปากเน่าๆของแก”

“แกนั่นแหละหมา ออกไปก่อนที่ฉันจะเรียกเทศกิจมาจับแกไป” คุณใหญ่กวัดแกว่งมีดในมือขู่ หนึ่งแค้นใจหันไปคว้าก้อนหินใกล้มือปาใส่แล้วรีบเดินหนี คุณใหญ่หลบทันพลางตะโกนไล่หลัง

“รีบตามหาน้องสาวแกให้เจอล่ะ ป่านนี้คงไปนอนกอดศานต์อยู่ที่โรงแรมไหนสักแห่ง”

หนึ่งเดินออกมาด้วยสีหน้าผิดหวังและเจ็บใจที่สองจะแต่งงานกับศานต์ แต่นึกถึงคำแนะนำของยิ่งยวดขึ้นมาได้ว่าอย่าสร้างปัญหาเพิ่ม และยังนึกถึงคำพูดของแม่ที่ให้เธอรักน้องมากๆและให้ช่วยเหลือกันก็พยายามหักห้ามใจไม่อิจฉาริษยาน้อง ตั้งใจมั่นจะไม่แย่งของของน้อง เพื่อแม่จะได้กลับมารักเธออีกครั้ง

ooooooo