สองนรี

 ไพศาลเรียกศานต์มาพบที่ห้องทำงานเพื่อสอบถามเรื่องที่ออกไปกับหนึ่ง เขาอ้างว่าแค่ไปส่งเธอเท่านั้น ท่านยังซักอีกแล้วทำไมไม่กลับบ้าน เขาแต่งเรื่องว่าเพื่อนมาจากเมืองนอก มีปาร์ตี้กันก็เลยค้างกับเพื่อน

“ฉันไม่มีเวลามากพอจะมาซักไล่บี้แก เอาเป็นว่าหลังจากนี้แกเลิกทำตัวเหลวไหล อีกไม่นานแกต้องทำหน้าที่เป็นผู้นำครอบครัว”

“คุณพ่อไปสู่ขอสองให้ผม แล้วสองว่ายังไงครับ”

อุษณาเข้ามาแจ้งข่าวดีว่าทางโน้นโทร.มาบอกแล้วว่าสองตอบตกลง ตนจะรีบไปกราบท่านเจ้าคุณให้ช่วยดูฤกษ์แต่งปลายปี ศานต์ดูจะเป็นกังวลมากกว่าดีใจ อุษณาสังเกตเห็นอดถามไม่ได้ว่าไม่ดีใจหรือ

“ดีใจครับ แต่ผมว่าจะแต่งทั้งทีน่าจะเตรียมการให้นานกว่านี้”

“แกเป็นอะไร ก่อนหน้าแกรบเร้าให้ฉันไปขอหนูสอง แต่ตอนนี้แกกลับลังเล”

“ผมแค่อยากให้งานออกมาดีที่สุดครับคุณพ่อ”

“ฤกษ์แต่งนานเกินไป ฉันจะจัดงานหมั้นหนูสองไว้ก่อน...คุณโทร.ประสานคุณพะวงดาว เราจะหมั้นให้เร็วที่สุด” คำพูดของพ่อทำให้ศานต์ทั้งหนักใจและสับสน...

ศานต์เดินหน้าเครียดกลับห้องทำงานเพราะเริ่มมีใจให้หนึ่งแต่ต้องหมั้นกับสอง ยิ่งคิดถึงตอนที่มีอะไรกัน คิดถึงสัมผัสของหนึ่งยิ่งเครียดหนัก ระหว่างนั้นอาตม์เดินเข้ามาเห็นสีหน้าของเขาถามว่าคิดอะไรอยู่

“กำลังคิดว่าพี่ต้องมีเรื่องสนุกๆมาเล่าให้ผมฟังอีก” ศานต์หัวเราะกลบเกลื่อน

“ฉันอยากรู้เรื่องของนายกับคุณหนึ่ง”...

หนึ่งกลับถึงบ้านตอนสายพบว่าปรียาหายตัวไปสอบถามเด็กรับใช้ก็ไม่มีใครรู้ใครเห็น เนื่องจากเมื่อคืนพวกนั้นพากันออกไปดูหมอลำซิ่งที่ตลาดกว่าจะกลับตีสอง ระหว่างนั้นมีเสียงมือถือของหนึ่งดังขึ้น เธอหยิบขึ้นมาดูเบอร์ต้องแปลกใจที่เห็นว่ายิ่งยวดโทร.มา

“คุณโทร.มาทำไม...อะไรนะ” หนึ่งวางสายแล้ววิ่งปรู๊ดออกไป...

ที่ห้องพักฟื้นผู้ป่วย ปรียาค่อยๆได้สติลืมตาขึ้นเห็นยิ่งยวดนั่งอยู่ข้างเตียงก็แปลกใจ มองไปรอบๆถึงได้รู้ว่าตัวเองอยู่ในโรงพยาบาล ถามเขาว่าตนมาที่นี่ได้อย่างไร ยิ่งยวดแวะไปที่บ้านเห็นปรียาเป็นลมอยู่หน้าประตูรั้วพยายามกดกริ่งเรียกคนในบ้านแต่ไม่มีใครออกมา ก็เลยพามาโรงพยาบาล

“ฉันขอบคุณคุณมาก ไม่ได้คุณฉันอาจจะตายไปแล้ว”

“คุณหมอบอกว่าไม่เป็นอะไรมาก แค่อ่อนเพลียพักฟื้นไม่นานก็กลับบ้านได้ครับ ผมโทร.ติดต่อคุณถาวรไม่ได้ เมื่อสักครู่เพิ่งโทร.หาคุณหนึ่ง...เธอกำลังมาครับ”

“อย่านะ ฉันไม่อยากเจอ คุณย้ายฉันไปที่อื่นได้ไหม”

ยิ่งยวดซักว่าเกิดอะไรขึ้น ปรียาทั้งอายและยังสะเทือนใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่อยากเล่าอะไร

ตอนนี้ ได้แต่ขอร้องเขาไม่อยากเจอหน้าใครทั้งนั้น เขารับปากจะไม่ให้ใครมาพบขอให้เธอสบายใจได้

ooooooo