พรายพิฆาต

“สนอยากให้ผมลาออกจริงๆเหรอ”

“ใช่ค่ะ ลาออกจากตำรวจ แล้วไปจากที่นี่ด้วยกัน ไปอยู่ในที่ที่ไม่มีใครจะหาเราเจอ”

เชิดวุธนิ่งคิด เรื่องนี้มันเร็วกว่าที่เขาจะตัดสินใจได้ในทันที “ขอเวลาผมตัดสินใจหน่อยได้ไหมสน”

“ไม่มีเวลาแล้วค่ะ ทุกวินาทีอาจหมายถึงความตาย”

ทั้งห้องมีแต่ความเงียบ จนกระทั่งเงาบางคนเคลื่อนเข้ามาช้าๆทางด้านหลัง เชิดวุธรู้สึกได้ทันทีถึงความผิดปกติ สายตาที่ก้มต่ำขยับ แล้วมือก็คว้าปืนขึ้นอย่างฉับไว เขาตวัดปืนยิงออกไปทันที

มือสังหารคนแรกโดนกระสุนเข้าเต็มๆ ร่างมันเหมือนถูกถีบล้มลงกระแทกฝาผนัง มือสังหารอีกคนหันปืนจะยิงเชิดวุธ แต่เขาว่องไวกว่า ซัดปังเข้าให้ส่งอีกคนลงนรกตามไปติดๆ

สนธยาตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว ขณะมองตามเชิดวุธเดินไปดูมือสังหารทั้งสองที่ตายสนิท แล้วหันมาบอกเธอว่า “พวกมันเริ่มแล้ว”

จากนั้นไม่นานเชิดวุธก็เข้าไปรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อผู้บังคับบัญชาก่อนจะหารือกัน

“ไอ้สองตัวที่บุกไปที่บ้านคุณ มันรับจ้างฆ่าคนมานับไม่ถ้วน แต่ดูท่าแล้วคงไม่ได้มีแค่พวกมันหรอกที่อยากจะเก็บคุณเพื่อเอาเงินรางวัลจากวังเฟยหลง ต่อจากนี้คุณไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น แม้แต่ตำรวจด้วยกันเอง”

“ครับ ที่ผ่านมาผมระวังตัวมาตลอด แต่อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น”

“เพื่อความปลอดภัยของคุณ ผมจำเป็นต้องทำบางอย่าง” อาทิตย์หยิบเอกสารออกจากลิ้นชัก

“อะไรเหรอครับท่าน”

“คำสั่งโยกย้ายให้คุณไปทำงานส่วนอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับองค์กรพรายดำอีก”

“อะไรนะครับ”

“เชื่อผม นี่จะดีต่อตัวคุณเอง”

อาทิตย์ส่งเอกสารคำสั่งให้ เชิดวุธรับมาอ่านอย่างยอมจำนน แต่อยากรู้ว่าใครจะมารับผิดชอบงานนี้แทนตน

“ไม่มี”

“หมายความว่ายังไงครับ”

“จะไม่มีใครมาแทนที่คุณ คำสั่งนี้ออกมาเพื่อเบนความสนใจของพวกพรายดำ ไม่ให้คุณต้องตกเป็นเป้าหมายของพวกมันอีก ในทางปฏิบัติคุณยังคงรับผิดชอบงานนี้เหมือนเดิม เพียงแต่จะไม่ทำอย่างเปิดเผยเหมือนที่ผ่านมาเท่านั้น”

“ผมเข้าใจแล้วครับ”