ตอนที่ 3
“คุณปพลไม่ต้องห่วงนะคะ พี่ปานเขามีคุณอานนท์ดูแลอย่างใกล้ชิด พี่ปานยังบอกปัทเลยนะคะว่าโชคดีที่มีคุณอานนท์คอยดูแลให้คำแนะนำโน่นนี่เขาก็รู้สึกสบายใจ แล้วดูท่าทางเขาก็มีความสุข มากๆเวลาอยู่กับคุณนนท์ นี่ปัทแทบไม่ต้องทำอะไรเลย” ปัทมายุแยงเสร็จแตะแขนปพล ถ้าเขามีงานอะไรให้เธอช่วยก็บอกได้ เธอยินดีทำให้ แล้วยิ้มหวานหยด เขาเอามือเธอที่แตะแขนเขาออก
“มีธุระแค่นี้ใช่ไหม ฉันไปทำงานก่อนนะ” ปพลว่าแล้วเดินจากไปไม่สนใจ ปัทมามองตามยิ้มพอใจที่เสี้ยมเรื่องปานตะวันกับอานนท์จนปพลอารมณ์บูด ก่อนหันหลังจะกลับห้องซ้อมแต่ต้องชะงักเมื่อเจอปนิตามองเหล่อยู่ก่อนจะต่อว่าเธอที่มายืนอ่อยเกาะแขนคุยกับปพลอยู่ได้ทั้งที่เขามีแฟนแล้ว สองสาวมีปากเสียงกัน ปนิตาเถียงสู้ไม่ได้เงื้อมือจะตบ ปัทมาขู่ถ้าตบมามีตบกลับ แล้วยื่นหน้าให้อย่างท้าทาย
ก่อนจะมีการเปิดศึกฝ่ามือพิฆาตกันขึ้น มินจูเข้ามารายงานปนิตาเสียก่อนว่ามีแขกมารอพบที่ห้องทำงาน สองสาวถึงได้แยกย้ายกันไปคนละทาง
ooooooo
ไม่ว่าปานตะวันจะฝึกซ้อมอะไร จะมีอานนท์คอยเฝ้าดูเป็นเงาตามตัว วันนี้ก็เช่นกันเขามาดูเธอซ้อมร้องเพลง ปพลที่แอบดูอยู่เห็นความสนิทสนมของทั้งคู่ก็อารมณ์บูด
ปนิตาที่เฝ้าดูปพลอีกทอดหนึ่งไม่พอใจที่เห็นเขามาคอยเฝ้าดูปานตะวัน...
ทีมทำเพลงเห็นว่าปานตะวันทำผลงานได้ดี จึงบอกให้ซ้อมแค่นี้ก่อน อาทิตย์หน้าจะเริ่มอัดเสียงกัน เดี๋ยวทีมงานจะส่งเดโม่ไปให้เธอซ้อมพลางๆก่อน เธอรับคำอย่างเนือยๆ อานนท์เห็นสีหน้าท่าทางของเธอก็เข้ามาถามว่าเป็นอย่างไรบ้างดูเธอไม่ค่อยจะมีความสุข
“ปานคงเครียดน่ะค่ะ จะเข้าห้องอัดแล้ว เอ่อปานขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” พูดจบปานตะวันเดินออกไป ปัทมาเห็นพี่สาวไปพ้นแล้ว เข้ามาถามอานนท์ว่าชอบพี่สาวของเธอใช่ไหม เขายอมรับว่าใช่ เธอขัดข้องอะไรหรือเปล่า ปัทมาไม่ขัดข้องเชียร์ให้เขาจีบให้ติดเธอจะได้สบายใจไม่ต้องมีคู่แข่งมาแย่งคุณปพล
“แค่ยัยปนิตาคนเดียวก็พอแล้ว ฉันไปก่อนนะ” ปัทมาโยนระเบิดเสร็จแกล้งจะไป อานนท์ร้องเรียกไว้
“ผมไม่เข้าใจคุณปานกับไอ้พลยังไง แล้วจะเป็นคู่แข่งเรื่องอะไร”
“นี่คุณเป็นเพื่อนกันคุณดูไม่ออกเหรอ ที่คุณปพลเขาคอยช่วยพี่ปานตั้งหลายอย่างฉันยังสงสัยเลยว่าเขาจะชอบกัน แต่ฉันไม่ยอมหรอกนะเพราะฉันสั่งพี่ปานแล้วว่าอย่ายุ่งกับคุณปพล”
อานนท์งงไปหมดกับสิ่งที่ปัทมาพูด วานช่วยขยายความให้ฟังทีว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรกันแน่ ปัทมาเล่าหมดเปลือกตั้งแต่ปพลช่วยปลดหนี้เป็นแสนๆให้ปานตะวัน พาไปหาหมอตอนมือเจ็บ และยังแอบมาหากันตอนดึกๆอีก ทั้งที่ปกติพี่สาวของเธอไม่เคยยอมออกไปไหนกับผู้ชาย ถ้าคนไม่ได้ชอบกันจะทำแบบนี้ได้อย่างไร อานนท์ถึงกับหน้าเครียด
ooooooo
ที่ห้องซ้อมเต้น ปานตะวันคิดถึงเดี่ยวกับตั้ม อยากให้มาทำเพลงร่วมกัน การเป็นศิลปินเดี่ยวทำให้เธอไม่มีความสุข ท้อแท้ไปหมด ทรุดลงนั่งแปะกับพื้นห้องน้ำตาไหลพราก ปพลเข้ามานั่งพื้นข้างๆถามว่าเป็นอะไร
เธอรีบปาดน้ำตาทิ้งบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรแล้วลุกหนี เขาคว้าแขนเธอไว้ เธอไม่ทันตั้งหลักล้มลงนั่งบนตักเขา ปพลเห็นเธอร้องไห้ก็โอบกอดไว้ อานนท์เดินมาที่หน้าห้องซ้อมเห็นภาพบาดตาพอดี นึกถึงคำพูดของปัทมาที่ว่าทั้งคู่อาจชอบกัน รู้สึกสับสนไปหมด ไหนปพลเคยบอกไว้ว่าไม่มีทางชอบผู้หญิงแบบปานตะวัน ทนดูไม่ไหวหันหลังจะไป ปนิตา กำลังจะมาที่ห้องซ้อมเห็นอานนท์ก็ร้องทักว่ามาทำอะไรตรงนี้ เขารีบเดินไปหา










