พรหมพิศวาส

“แต่ที่เขาให้ปานไปซ้อมเต้น เขาแค่บอกว่า อยากให้ทีมเพลงดูว่าปานทำอะไรได้บ้างก็แค่นั้นนะ”

ตั้มฉุนกึกนี่เท่ากับปพลหลอกพวกเรา ปานตะวันยืนยันจะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด ปัทมาเตือนพี่สาวอย่าเรื่องมากไปหน่อยเลย ค่ายให้ทำอะไรก็ควรทำตามจะดีกว่า

“วันนี้ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม งั้นปัทกลับก่อนนะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” พูดจบปัทมาเดินออกไปเลยไม่มีใครทันได้ตอบอะไร เดี่ยวมองตามงงๆ เห็นเธอเล่นแต่มือถือไม่เห็นทำอะไรเหนื่อยสักอย่าง...

ค่ำวันเดียวกัน อานนท์พาปพลมาที่ผับแห่งหนึ่ง เห็นปานตะวันกับเพื่อนๆกำลังเล่นดนตรีอยู่บนเวที ปพลแปลกใจทำไมเขาถึงไม่รู้ว่าเธอกับพวกเล่นดนตรีที่นี่ อานนท์เล่าว่าพวกเธอเล่นที่นี่มาสักพักแล้วตั้งแต่โดนไล่ออกจากร้านโน้นตอนที่มีเรื่อง แต่หยุดเล่นไประยะหนึ่งตอนเธอเจ็บมือ นี่เป็นร้านเพื่อนของตนเอง ตนเห็นเธออยากมีรายได้ก็เลยฝากให้ทำงาน ปพลต่อว่าแล้วทำไมไม่เห็นบอกกันบ้าง

“อ้าว ก็ตอนนั้นฉันเห็นแกไม่ได้สนใจอะไรคุณปานนี่หว่า”

“แกนี่ดูเอาใจใส่ยัยแมวยั่วสวาทนี่เป็นพิเศษเหลือเกินนะ แกชอบเธอจริงๆเหรอ”

อานนท์ย้อนถามแล้วถ้าเกิดตนชอบเธอจริงๆ

ปพลจะว่าอย่างไร เขาไม่ว่าอะไรทั้งนั้นเป็นเรื่องของอานนท์แต่อย่าลืมว่าปานตะวันเป็นศิลปินในสังกัดของเรา อานนท์เองก็กังวลเรื่องนี้อยู่เหมือนกันถึงไม่กล้า ออกตัวแรงกลัวจะเหมือนสำนวนที่ว่าสมภารกินไก่วัด ปพลอยากรู้ว่าปานตะวันว่าอย่างไรบ้าง

“ไม่รู้สิ แต่เท่าที่ผ่านมาเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะรังเกียจฉันนะ อีกอย่างแม่คุณปานก็ดูสนับสนุนฉัน” อานนท์พูดไปยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี ผิดกับปพลที่อยู่ๆก็เจ็บแปลบใจขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ

ooooooo

เช้าวันถัดมา อานนท์กับปพลเรียกทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องเข้าประชุมเพื่อสรุปเกี่ยวกับการทำเพลงของปานตะวัน หลังจากดูคลิปวันที่เธอกับเพื่อนๆเล่นดนตรี เปรียบเทียบกับวันที่เธอซ้อมเต้นเพียงคนเดียว

ทั้งป๊อบ มินจูและทีมทำเพลงส่วนใหญ่ชอบให้ปานตะวันไปทางแนวแดนซ์มากกว่า เพราะเห็นว่ากระแสแดนซ์ตอนนี้กำลังได้รับความนิยม อานนท์ ทักท้วงถ้าเป็นแนวแดนซ์เท่ากับปานตะวันต้องเป็นศิลปินเดี่ยว เพื่อนๆในวงจะทำอย่างไร แล้วหันไปถาม ปพลว่าคิดอย่างไร เขาเห็นด้วยกับเสียงส่วนใหญ่ อานนท์หันไปถามความเห็นจากปนิตาที่ร่วมประชุมอยู่ด้วย

“นิยังไงก็ได้ค่ะ พี่พลกับพี่นนท์ชอบแบบไหนก็ตามนั้น นิมีหน้าที่ทำให้คนรู้จักศิลปิน ทำให้เพลงเป็นกระแส โจทย์มาแบบไหนนิก็ทำตามนั้น” ปนิตาพูดเป็นงานเป็นการโดยไม่มีท่าทีต่อต้านปานตะวันเหมือนเมื่อก่อน สร้างความงุนงงให้ทุกคน...

ที่ห้องซ้อมดนตรี ปานตะวันเพิ่งจะได้จับกีตาร์เป็นครั้งแรกหลังหายจากบาดเจ็บที่มือ ทำให้ยังเล่นขัดๆ แต่ทั้งตั้มและเดี่ยวต่างให้กำลังใจ ทั้งหมดตั้งใจซ้อมดนตรีกันอย่างจริงจังโดยมีปัทมานั่งเล่นมือถือไม่ได้สนใจอะไรนัก เมื่อซ้อมกันเสร็จ เดี่ยวถามปานตะวันว่าค่ายสรุปว่าอย่างไรบ้าง เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นคุณนนท์บอกว่ากำลังประชุมสรุปแนวเพลงกันอยู่ แต่จะแนวไหนก็ช่างขอให้เราได้ทำงานด้วยกันเป็นพอ

“แล้วถ้าเขาไม่ให้พวกพี่ทำด้วยกันล่ะ” ปัทมาโพล่งขึ้น ทุกคนหันมองเธอเป็นตาเดียวกัน ปัทมาเล่าให้ฟังว่าแอบได้ยินปพลคุยกับมินจูและปนิตาตอนที่ปานตะวันซ้อมเต้นอยู่กับครูสอนเต้นรำว่าบางทีอาจจะให้ปานตะวันเป็นศิลปินสายแดนซ์ เดี่ยวถึงกับร้องเอะอะเป็นอย่างนั้นได้อย่างไร ปานตะวันรีบออกตัว