ลูกไม้ลายสนธยา

รัตนพรรณชวนทองมาตย์ออกโอกาสตระเวนขอซื้อบ้านของชาวบ้านซึ่งตั้งอยู่ริมทะเล ผ่านมาสิบหลังแล้วไม่มีใครอยากขายให้เธอเพราะตั้งใจจะขายให้หันตรา รัตนพรรณบ่นไม่หยุดที่ยังซื้อบ้านไม่ได้สักหลัง

“ใจเย็นๆน่าคุณ ตรงนี้ที่ตรงกลางกั้นระหว่างที่ทั้งสองข้าง ถ้าเราได้ตรงนี้ หันตราก็ต้องมาง้อขอซื้อจากเราอยู่ดี ถึงตอนนั้นก็โก่งราคาให้คลั่งไปเลย” ทองมาตย์ยิ้มเจ้าเล่ห์ รัตนพรรณลงจากรถตรงไปที่บ้านหลังหนึ่งริมทะเลร้องเรียกเจ้าของบ้านให้ออกมาคุยด้วย มีเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งเดินออกมาบอกว่าไม่มีใครอยู่

ทุกคนไปประชุมอะไรกันก็ไม่รู้ที่หาดตรงโน้นแล้วเดินกลับเข้าบ้าน ขณะที่รัตนพรรณกลับไปขึ้นรถ

เห็นเดือนพัตราขับรถผ่านหน้าไป นิ่วหน้าแปลกใจว่ามาทำอะไรแถวนี้ สั่งให้ทองมาตย์ขับรถตามไปดู...

เดือนพัตรามาพบกับอรุณและผู้นำชุมชนท่ามกลางชาวบ้านที่มารวมตัวกันอยู่ที่ริมหาด อรุณแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับเดือนพัตราว่าเป็นหลานสาวของคุณประพิมและจะเป็นผู้สานต่อสิ่งที่ท่านทำไว้ เธอกล่อมชาวบ้าน

อย่าขายที่ดินของตัวเอง สัญญาจะทำให้ทุกคนมีรายได้เพิ่มโดยไม่ต้องขายที่กิน ชาวบ้านบางส่วนเริ่มคล้อยตาม บางส่วนครุ่นคิดหนัก อีกหลายคนมีทีท่าอ่อนลงไม่เปลี่ยนใจ ขายที่ดิน...

ระหว่างขับรถกลับ รัตนพรรณยิ้มสะใจที่ชาวบ้านพากันเปลี่ยนใจไม่ขายที่ดิน ลองเป็นแบบนี้นังหันตรารู้เข้าคงกรี๊ดบ้านแตกแน่ ทองมาตย์ร้องอ้าว แล้วเราจะซื้อได้หรือ เธอขอให้เขาใช้สมองตรองดูบ้าง

“ในเมื่อที่ดินแถวนี้ยังไม่ตกไปเป็นของนังหันตรา เรายังมีเวลาที่จะเกลี้ยกล่อมชาวบ้าน อีกอย่างยิ่งถ้านังเด็กเดือนพัตรานั่นจุ้นมากๆ โดนนังหันตราจัดการขึ้นมา เรื่องบ้านรัชดาพิพัฒน์ก็ง่ายขึ้นไปอีก คิดแล้วเหมือนโชคจะเข้าข้างเรายังไงก็ไม่รู้...แต่ฉันว่าฉันคิดอะไรดีๆออกแล้ว” รัตนพรรณยิ้มเจ้าเล่ห์...

ฝ่ายหันตราขบกรามแน่นด้วยความแค้นเมื่อรู้จากชาติว่าเดือนพัตรายุแยงชาวบ้านไม่ให้ขายที่ดินให้...

ค่ำวันเดียวกัน ระหว่างเดือนพัตราขับรถมาตามถนนมุ่งหน้าสู่บ้านรัชดาพิพัฒน์ มีมอเตอร์ไซค์แล่นขึ้นมาประกบข้างชักปืนยิงใส่ เธอหักรถหลบได้ทันแต่รถเสียการทรงตัวไถลลงข้างทาง มือปืนเห็นรถเธอจนแน่นิ่งย่างสามขุมเข้าหา เธอพยายามสตาร์ตรถแต่ไม่ติด ตัดสินใจลงวิ่งหนีเข้าป่าโดยมีมือปืนไล่ล่าติดๆ

เหมหิรัญญ์ซึ่งอยู่ที่อุตรกุรุทวีปรับรู้ถึงอันตรายที่คืบคลานเข้าหาเดือนพัตรา จ้ำพรวดๆไปที่ประตูกาลจะข้ามไปช่วย เรขรุจีรู้เรื่องรีบเข้าไปขวางไว้ไม่ให้เขาข้ามไป

ooooooo