หลงเงาจันทร์
ตอนที่ 13
“แต่เขาก็ไม่เชื่อ หรือคนที่คิดว่าตัวเองถูกปองร้าย ทั้งๆที่ความจริงไม่มีใครคิดทำร้ายเลย”
“เหมือนที่เราเห็นในข่าว คนที่เขาคิดว่าถูกนอกใจหรือถูกคนอื่นคิดปองร้ายก็เลยฆ่าคู่ครองตัวเองหรือฆ่าคนอื่น บางครั้งก็ฆ่าตัวเองตายใช่ไหม”
“ครับ บางครั้งคนในข่าวอาจป่วยด้วยโรคหลงผิดแต่ไม่ได้รับการรักษาก็เป็นไปได้”
นิติยังไม่ปักใจเชื่อ ซักเขาอีกสงสัยตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเขมเป็นโรคนี้ เขาผิดสังเกตตั้งแต่เธอบอกเลิกเขา มันทำให้เขาคิดได้ว่าเธอไม่ได้รักเขาและก็ทำให้เขาได้คิดถ้าเธอไม่ได้รักเขาแล้วจะเข้ามาหาเขาทำไมนั่นเป็นเพราะพิมพ์ชนก ตอนนั้นเขาสนใจพิมพ์ชนก ตอนแรกเขาคิดว่าเขมจิราคงอยากเอาชนะพิมพ์ชนกตามประสาพี่น้องที่คอยอิจฉากัน แต่จนกระทั่งวันที่เขาลงรูปที่ถ่ายคู่กับพิมพ์ชนก เขมจิราก็กลับมาอีก ทำให้เขายิ่งสงสัย
“แล้วอันตรายมากไหมครับหมอ”
“ก็อาจจะอันตรายกับตัวเขมเองหรือคนรอบข้างที่เขมมีความเชื่อผิดๆด้วยอย่างเช่นพิมพ์ครับ ส่วนสาเหตุของอาการหลงผิดซับซ้อนมากครับ อาจจะเกิดสารสื่อประสาทในสมองเสียสมดุลไป หรือ เอ่อ...อาจจะเกี่ยวกับการเลี้ยงดูในช่วงวัยเด็กด้วยครับ”
“ถ้าเป็นเหตุผลอย่างหลังผมเองก็คงมีส่วนผิดด้วยหมอเพราะผมเป็นพ่อ”
“แต่ผมว่ายังไงควรพาเขมมาให้จิตแพทย์ช่วยวิเคราะห์จะดีกว่านะครับคุณอา ผมเองก็แค่สงสัยเท่านั้น”
“อืม...ขอบคุณมาก ต่อจากนี้ไปผมคงต้องดูแลเขมให้มากกว่านี้แล้ว”...
ทางด้านเขมจิราพกเอาความชิงชังในตัวพี่สาวต่างมารดามาฟ้องทิพย์อาภาและยังบอกอีกด้วยว่าอยากให้พิมพ์ชนกตาย แอ๋วเดินผ่านมาได้ยินพอดีก็ตกใจมากรีบหลบมุมแอบฟัง ทิพย์อาภาพยายามกล่อมให้ลูกใจเย็นลง อย่าไปคิดแบบนั้นมันไม่ดี เขมจิรายังยืนยันคำเดิมว่าอยากให้มันตาย มันแย่งทุกอย่างไปจากเธอ
“เขม มันไม่คุ้มกันที่จะเอาตัวเองไปแลกกับคนแบบนั้น เชื่อแม่นะลูก”
“นี่แม่ปกป้องมันเหรอ แม่ปกป้องมันอีกคนแล้วใช่ไหม แม่รักมัน มันจะแย่งแม่ไปอีกคนแล้วใช่ไหม” เขมจิราอาการทางจิตกำเริบอีกครั้ง ไม่ว่าทิพย์อาภาจะปฏิเสธอย่างไรลูกก็ไม่เชื่อไม่ฟัง เธอต้องดึงลูกมากอด
พร่ำบอกว่าไม่มีใครแย่งเธอไปจากลูกได้เพราะลูกคือที่สุดในชีวิตของเธอ เขมจิราค่อยๆสงบจิตใจลงได้ในที่สุด
ooooooo
แอ๋วไม่สบายใจที่ได้ยินเขมจิราขู่จะฆ่าพิมพ์ชนกจึงมายืนชะเง้อคอยาวรอนิติเพื่อแจ้งเรื่องนี้ให้ทราบ เขมจิราแต่งตัวสวยจะออกไปข้างนอกเดินมาเจอพอดี แอ๋วมองเธอด้วยสายตาทั้งเกลียดทั้งกลัว เขมจิราไม่พอใจปรี่เข้าหาจะเอาเรื่องว่ามามองหน้าแบบนั้นทำไมมีอะไรกับตนหรือ แอ๋วส่ายหน้าไม่มีอะไร
