หลงเงาจันทร์
ตอนที่ 13
“ฉันไม่ให้คุณพาเขมไปหาจิตแพทย์”
“ผมกำลังช่วยลูกอยู่นะคุณทิพย์ ถ้าเขมป่วยจริงๆ เขมจะเป็นอันตราย”
“ลูกฉันไม่ได้ป่วย คุณนั่นแหละที่ป่วย คุณกำลังทำร้ายเขม”
“ก็ตามใจ แต่จำไว้นะคุณทิพย์ ถ้าเขมเป็นอะไรไปมากกว่านี้ คุณต้องรับผิดชอบ” นิติเดินหัวเสียออกไป ทิพย์อาภาประกาศกร้าว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเธอจะปกป้องลูกเอง...
กว่าเขมจิราจะกลับถึงบ้านปาเข้าไปเกือบเที่ยง ทิพย์อาภาเห็นลูกกลับมาก็ดีใจแต่ไม่วายต่อว่าทำไมเพิ่งกลับเอาป่านนี้ เธอขอร้องแม่อย่าบ่นได้ไหม ตอนนี้ปวดหัวมาก ทิพย์อาภามองลูกด้วยความน้อยใจ
“โธ่เขม...แม่กำลังเครียดนี่คะลูก คุณพ่อบอกว่าจะพาเขมไปหาจิตแพทย์ เพราะหมออานนท์นั่นแท้ๆ”
“ไม่ใช่แม่ ตัวต้นเหตุที่แท้จริงคือนังพิมพ์ต่างหาก” เขมจิราโยนความผิดทุกอย่างไปลงที่พิมพ์ชนก...
ความรักของธนาคิมกับพิมพ์ชนกกำลังเบ่งบานเต็มที่ มีความสุขราวกับอยู่ในความฝัน วันนี้ทั้งคู่ชวนกันไปเที่ยววัดเก่าแก่ในอยุธยา ไหว้พระประธานในโบสถ์เสร็จ ธนาคิมตั้งใจจะพูดเรื่องตาหายบอดแต่ยังไม่ทันอ้าปากพูดอะไร พิมพ์ชนกหันไปเห็นคนขายไอศกรีมตัดก็ตาโตตื่นเต้น
“ไอติมตัด ไม่เจอนานแล้วนะคะ น่ากินจังเดี๋ยวพิมพ์ไปซื้อให้ คุณรอตรงนี้นะคะ” พูดจบพิมพ์ชนกวิ่งปรู๊ดไปเลย ธนาคิมตั้งใจมั่นไว้เธอกลับมาก่อนจะสารภาพให้หมดเปลือก...
ระหว่างพิมพ์ชนกซื้อไอศกรีมอยู่กับเด็กๆ ธนาคิมฝึกซ้อมเรื่องที่จะสารภาพ ขณะพิมพ์ชนกถือไอศกรีมเดินกลับมาหาเขา มีเด็กปั่นจักรยานพุ่งมาทางเธออย่างรวดเร็ว เด็กตะโกนเตือนทุกคนให้หลีกทางไป จักรยานเบรกเสีย ธนาคิมเห็นจักรยานยังคงพุ่งเข้าหาเธอ ร้องเตือนให้ระวัง พิมพ์ชนกตกใจยืนตะลึงทำอะไรไม่ถูก เขาตัดสินใจพุ่งไปรวบตัวเธอหลบจักรยานได้ทันกาล ด้วยความตกใจเขาลืมสวมบทคนตาบอด
“พิมพ์เป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนไหมครับ”
ความลับแตก พิมพ์ชนกจับได้ว่าธนาคิมมองเห็นเหมือนเดิมแล้ว ถามว่าเห็นตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบอย่างไร เธอโกรธที่โดนหลอกเดินหนีไปเลย...
ทิพย์อาภาไม่ยอมรามือตามไปเอาเรื่องแอ๋วว่าจะฟ้องอะไรนิติถ้าวันนี้ไม่พูดรับรองได้เห็นดีกันแน่
แอ๋วถอนใจเฮือก ยอมเปิดปากพูดเรื่องที่เขมจิราคิดจะทำร้ายพิมพ์ชนก ทิพย์อาภาหาว่าเธอใส่ร้ายลูกของตน แอ๋วยืนยันไม่ได้ใส่ร้ายแต่ได้ยินเต็มสองหู ทิพย์อาภาเองก็ได้ยินเหมือนกันไม่ใช่หรือ
“เขมแค่พูดเฉยๆตามประสาเด็ก ลูกฉันไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ แกไม่ต้องสะเออะไปบอกคุณนิติให้เขากังวลใจ ส่วนเรื่องเขมฉันจัดการเอง”
“ค่ะ แอ๋วจะถือว่าคุณรับปากแล้ว”
ooooooo
