หลงเงาจันทร์

น้องสาวเป็นที่สนุกสนาน อีกทั้งยังพาลโทษเธอว่าเป็นสาเหตุทำให้คุณปู่ตัวเองต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเสียใจเรื่องนี้ พิมพ์ชนกได้แต่ก้มหน้ารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ

แต่แล้วมีเสียงเอกรัฐดังขึ้นด้านหลัง “คงเข้าใจผิดกันแล้วล่ะครับ เท่าที่รู้มาคุณปู่ท่านไม่สบายเพราะอายุมากแล้วน่ะครับ ส่วนเรื่องคุณพิมพ์กับไอ้คิม

เพื่อนผมคงมีใครกุข่าวใส่ร้ายมากกว่าเพราะผมกับ

คุณพิมพ์เรากำลังคบกันอยู่ เราตกลงเป็นแฟนกันแล้วครับ” ว่าแล้วเอกรัฐเข้าไปโอบพิมพ์ชนกเพื่อยืนยันคำพูด

“แล้วต่อไปนี้กรุณาอย่าพูดถึงแฟนผมไม่ดีอีก เพราะถ้าผมรู้ว่าพยาบาลคนไหนเม้าท์แฟนผมให้เสียๆหายๆ ผมคงต้องแจ้งท่าน ผอ.ให้ทราบเรื่อง”

พวกกอบแก้วและขาเม้าท์พากันหน้าเจื่อนก่อนจะสลายตัวกลับไปทำหน้าที่ของใครของมัน พิมพ์ชนกขอบคุณเอกรัฐมากที่ช่วยเอาไว้ เขายิ้มรับคำขอบคุณ พร้อมกับเสนอตัวเป็นคนขับรถหากเธอจะไปไหน

ooooooo

ณ บ้านสุวรรณเวศน์ ธนาคิมมานั่งรอเขมจิราอยู่ที่ห้องรับแขก นิติลงมาเห็นเขาก็ชักสีหน้าใส่

ว่ามาทำไมอีก เขามาเยี่ยมเขมจิราไม่ทราบว่าเป็นอย่างไรบ้าง นิติไม่อยากเห็นหน้าเขาไล่ตะเพิดไปให้พ้น เขายังไม่ทันลุกออกไปมีเสียงทิพย์อาภาดังขึ้นเสียก่อนว่ามาหาเขมจิราหรือ เขารับคำว่าใช่

“เขมไม่อยู่ คุณกลับไปได้แล้ว” นิติออกปากไล่

ธนาคิมอีกครั้ง ทิพย์อาภาต้องขอร้องเขาให้ใจเย็นๆก่อน

“ยัยเขมเสียใจร้องไห้ทั้งวันเลย อาเห็นเดี๋ยวจะแย่เลยบอกให้เพื่อนเขามารับออกไปเปลี่ยนบรรยากาศ

ข้างนอกบ้าง ถ้ารู้ว่าคิมมาหาต้องดีใจมากแน่ๆ”

ธนาคิมยกมือไหว้ขอโทษนิติกับทิพย์อาภาเรื่องวันก่อน และที่มาวันนี้ก็จะมาคุยเรื่องหมั้นที่ค้างกันอยู่ ทิพย์อาภาหวังว่าเขาคงไม่ได้คิดจะถอนหมั้นเขมจิรา เขาว่าคงมีเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างแน่ๆเรื่องหมั้น เขาแล้วแต่น้องเขม เขาเป็นคนผิดคงตัดสินใจอะไรไม่ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับน้องเขมคนเดียว ทิพย์อาภาดีใจออกนอกหน้าที่เขาไม่ขอถอนหมั้น มีเสียงแอ๋วร้องบอกว่าพิมพ์ชนกกลับมาแล้ว ธนาคิมชะงักหันมองตาม

ทุกคนมองตามเช่นกัน เห็นพิมพ์ชนกเดินเข้ามากับเอกรัฐ พร้อมกับแนะนำให้เขารู้จักพ่อกับแม่เลี้ยง เขายกมือไหว้แนะนำตัวเองว่าชื่อเรียงเสียงใดโดยไม่ลืมบอกว่ากำลังเปิดบริษัทไอทีอยู่ ทิพย์อาภาเห็น

ธนาคิมมองทั้งคู่สีหน้าไม่พอใจ จัดแจงสร้างความร้าวฉาน