ข้ามสีทันดร

“ผมตัดใจจากเดือนและตัดสินใจจริงจังกับน้องนีน่าครับ แต่เขาไม่ใช่คนที่ผมอยากจะอยู่ด้วยไปชั่วชีวิต”

ไม่ว่าลำธารจะยกอะไรมาอ้าง บุญหยาดยืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมให้เขายกเลิกงานแต่งงาน เขาต้องรับผิดชอบเพราะเขาเป็นคนไปรักไปชอบเธอเอง และยังให้ผู้ใหญ่ไปสู่ขอ อย่าทำให้ตนกับยี่สุ่นต้องเสียผู้ใหญ่เด็ดขาด ลำธารได้แต่มองแม่หวังจะให้ช่วย แต่ยี่สุ่นเกรงใจพี่สาวจึงไม่พูดอะไร...

เมื่อได้อยู่ลำพังคนเดียวในห้องนอน ลำธาร

คิดถึงเดือนสิบจับใจเพราะวันนี้เป็นวันเกิดเธอ คว้ามือถือจะโทร.หา แต่พอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่หัวหินเขาก็ลังเล ตอนนั้นเขาพยายามจะยื้อเดือนสิบไม่ให้ไป แต่เที่ยงวันมาขัดขวาง เขาไม่พอใจเหวี่ยงกำปั้นใส่ เที่ยงวันหลบทันต่อยสวนเข้าท้องเขาลงไปจุกตัวงอ เงินยวงเข้ามาพยุงพี่ชายด้วยความเป็นห่วง เที่ยงวันขอให้เขาถือว่าหมัดนี้เป็นการเตือนสติก็แล้วกัน

“คุณลำธาร คุณมีผู้หญิงดีๆที่เขามอบความรักความไว้ใจให้คุณอย่างหมดหัวใจแต่คุณไม่มีปัญญา

รักษาเขาไว้ แล้ววันหนึ่งคุณจะต้องเสียใจ” คำพูดของเที่ยงวันยังดังก้องอยู่ในหู ลำธารตัดสินใจวางมือถือ

ไว้อย่างเดิม เป็นจริงอย่างที่เที่ยงวันพูด วันนี้เขาต้อง

มานั่งเสียใจที่ปล่อยเดือนสิบไปจากชีวิตของเขา...

ณ ศาลาริมน้ำ เที่ยงวันเดินถือคัพเค้กปักเทียนวันเกิดที่จุดไฟหนึ่งเล่มเข้ามาวางตรงหน้าเดือนสิบ อวยพรให้มีความสุขในวันเกิด ถึงจะไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม

กับการฉลองแต่เขาก็อยากทำให้เธอได้รู้สึกว่า เธอ

ก็มีสิทธิ์ได้รับความสุขเหมือนคนอื่นบ้าง ตลอดเวลา

ที่ผ่านมาเธอทำเพื่อทุกคนโดยไม่ได้คิดถึงตัวเอง

“มันน่ารำคาญใช่ไหมคะ”

“คุณเดือนมีความสุขหรือเปล่าที่ได้ทำ ถ้ามีก็ทำไปเถอะครับ วันนี้อาจยังไม่สำเร็จ แต่ต้องมีสักวันที่คุณเดือนจะได้มีความสุขกับเขาสักที ผมเป็นกำลังใจ

ให้นะครับ...อธิษฐานสิครับ”

อธิษฐานเสร็จเดือนสิบเป่าเทียน ทันทีที่เทียนดับ ดอกไม้ไฟถูกจุดขึ้นโดยรอบ แม้สิ่งที่เที่ยงวันทำให้จะเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่มันช่างมีความหมายเหลือเกินในยามที่เธอต้องการกำลังใจ

ooooooo

ตั้งแต่รู้ว่าเที่ยงวันกับเดือนสิบคบหากัน เงินยวงถึงกับเสียศูนย์ หมอตามกลัวจะมีผลต่อการรักษาคนไข้จึงเตือนเธอว่าคนไข้ต้องการพลังบวกจาก

ตัวเธอ ถ้าเธอมีแต่พลังงานลบแบบนี้จะทำงานได้อย่างไร เธอไม่พอใจที่ถูกตำหนิ ขอร้องเขาอย่ามาทำเป็นรู้ดี เธอแยกเรื่องส่วนตัวกับเรื่องงานออก

“แน่ใจเหรอครับว่าแยกออก ถ้าแยกออกก็ทำให้หมอเห็นสิว่าคุณยวงเป็นมืออาชีพพอ”

เงินยวงฉุนขาดเดินหนีไปเลย หมอตามได้แต่มองเธอเดินจากไปด้วยความเป็นห่วง...

ในขณะเดียวกัน กิ่งคำมาจอดรถดักรอเอนอยู่หน้าคอนโดฯที่พักของเขา เพราะเขาบอกว่าวันนี้มีธุระ สักพักเห็นเอนเดินออกมาเรียกรถแท็กซี่ ทีแรกเธอจะลงไปหา แต่เปลี่ยนใจเป็นขับรถตามอยากรู้ว่าเขาไปไหน ปรากฏว่าเขาไปที่ออฟฟิศของนภางค์ กิ่งคำคิดว่าเขา

มีคิวมาถ่ายแบบ ถือโอกาสนี้ตามไปดู แต่ที่ไหนได้เขามาหานภางค์โดยเฉพาะ เธอเห็นตำตาว่าทั้งคู่กำลังกะหนุงกะหนิง