ข้ามสีทันดร

ดวลเริ่มส่งยาได้อย่างคล่องแคล่ว หลังได้รหัสลับที่ถูกต้อง ห่อยาก็ถูกส่งมอบให้ผู้ซื้อ เที่ยงวันแอบมองพฤติกรรมของเขาแล้วอดหนักใจแทนไม่ได้ ดวลทำงานเสร็จรู้สึกภูมิใจที่หาเงินได้เอง เดินผ่านร้านเสื้อผ้าเห็นกางเกงยีนส์ตัวสวยในหุ่นโชว์แม้ราคาจะสูงแต่เขาอยากให้รางวัลกับตัวเองจึงเข้าไปเลือกซื้อ เที่ยงวันเข้ามาทางด้านหลัง พยายามพูดเตือนสติว่าเงินที่หามาด้วยความตายและความทุกข์ของคนอื่นไม่น่าภูมิใจสักนิด

“มันเป็นเวรเป็นกรรมนะดวล ถ้าดวลเสพมันก็เดือดร้อนแค่ตัวดวล แต่ขายเนี่ยมันเป็นเหมือนการยื่นความตายให้คนอื่น ดวลไม่รู้สึกอะไรบ้างเหรอ” คำเตือนของเที่ยงวันทำได้แค่สะกิดให้รำคาญ ดวลจึงเดินหนีออกจากร้าน เที่ยงวันตามไปจะพาเขากลับบ้านให้ได้

สองคนยื้อยุดฉุดกันไปมา ดวลเห็นท่าไม่ดีร้องขอให้ รปภ.ของห้างฯมาช่วย โกหกว่าถูกเที่ยงวันลวนลาม มาถามราคาตัวเขา พอเขาไม่เล่นด้วยก็มายื้อยุดเขาไว้ รปภ.เชื่อคำโป้ปดช่วยแกะมือเที่ยงวันออกจากดวลซึ่งวิ่งหนีไปทันที เที่ยงวันจะตามแต่ รปภ.รั้งตัวไว้ เขาพยายามสะบัดหนีก็ไม่หลุด ก็เลยปล่อยหมัดตรงเข้าครึ่งปากครึ่งจมูก รปภ.หงายเงิบ แล้วจะวิ่งตามดวลแต่เป็นห่วง รปภ.จึงย้อนกลับมาดู เห็น รปภ.เลือดกำเดาไหล

เที่ยงวันรู้ทันทีว่าความซวยมาเยือนเข้าให้แล้ว...

การต้องไปประกันตัวลูกจากโรงพักทำให้สวาทวิมลหมดความอดทน เล่นงานลูกชายเป็นชุด แถมพาลเล่นงานเดือนสิบที่ตามมาถามข่าวดวลอีกด้วย ทูลเห็นศรีภรรยาฟาดงวงฟาดงาไปทั่ว จัดแจงชวนเดือนสิบไปดูต้นไม้ที่สวน ปล่อยให้แม่ลูกเคลียร์กันเอง แต่ดูเหมือนจะเป็นทะเลาะกันมากกว่าจะเคลียร์กัน...

เรื่องที่ประดังเข้ามาไม่หยุดทำให้เดือนสิบเริ่มท้อ บ่นกับทูลหรือเธอจะปล่อยน้องไปตามทาง เที่ยงวันที่ตามมาสมทบไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้นเด็ดขาด ทูลช่วยพูดให้เธอกลับมาฮึดสู้อีกครั้ง

“หนูเดือนดูครอบครัวลุงนะ กว่าเราจะดึงเที่ยงกลับมาได้ไม่ง่ายเลย แล้วดูเที่ยงตอนนี้สิ มันคุ้มค่าแค่ไหน ลุงได้ลูกที่ดีกว่ากลับมา มันคุ้มซะยิ่งกว่าอะไร”

“เราจะช่วยกันนะครับ คุณเดือนห้ามท้อเด็ดขาด” เที่ยงวันยืนยันหนักแน่น

ooooooo

เอนมีงานส่งยาเสพติดมาให้ดวลทำอีก ครั้งนี้เป็นลอตใหญ่ไม่ใช่เล็กๆน้อยๆเหมือนที่ผ่านมา และจะได้ค่าจ้างส่งของถึงสี่หมื่นบาท ดวลตั้งใจว่าได้เงินงวดนี้แล้วจะเลิกส่งยา แล้วไปหางานดีๆทำ กลัวถูกจับ

“เรื่องของมึง มึงไปเตรียมตัวไป เดี๋ยวกูเอาของ มาให้”...

การส่งยาครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนที่ผ่านมา ขณะที่ดวลรอผู้ซื้อมารับของ มีมอเตอร์ไซค์มาจอดตรงหน้า บอกรหัสลับได้ถูกต้อง เขาจึงส่งของให้ คล้อยหลังครู่เดียวมีมอเตอร์ไซค์อีกคันหนึ่งแล่นมาจอด บอกรหัสลับกับเขาอีก ดวลงงมากก็เอาไปแล้วไม่ใช่หรือ คนซื้อโวยวายพร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาโทร.หาลูกพี่

“ลูกพี่...เฮียเปียว ลูกค้ามันกล้าเบี้ยวลูกพี่น่ะ”

ดวลเห็นไม่ชอบมาพากล สวมวิญญาณน้องหมาโกยแน่บ กลับไปหาเอนที่ห้องพัก เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง เอนถึงกับหน้าเสีย ต่อว่าเขาว่าทำไมไม่ดูให้ดีก่อน เขาจะไปรู้ได้อย่างไรว่าจะมีคนมาสวมรอยแบบนี้