ข้ามสีทันดร

ทางฝ่ายดวลเห็นเอนถูกเฮียเปียวซ้อมตามเนื้อตัวเขียวช้ำก็ยิ่งกลัว จึงโทร.เข้ามือถือของพี่สาวจะให้มารับ แต่พี่ดันไม่ได้เอามือถือติดไปด้วยทิ้งไว้ที่บ้าน ดำเกิงรำคาญเสียงเรียกเข้ามือถือของลูกสาว สั่งสกาวรับสายแทนลูก พอได้ยินเสียงดวลเท่านั้นเธอดีใจมากรีบหันหลังให้ดำเกิง พยายามพูดเสียงเบาที่สุด

“ดวล...ดวลเหรอลูก อยู่ที่ไหนลูก รอแป๊บนะ”สกาวจะเดินไปคุยสายที่อื่น แต่ดำเกิงย่องมาทางด้านหลังดึงมือถือไปแนบหู ดวลคิดว่าพูดกับแม่อยู่คร่ำครวญว่ากลัวมากอยากกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว

“อย่างมึงยังต้องกลัวอะไรอีกเหรอไอ้ดวล”

ดวลตกใจไม่เข้าใจทำไมแม่ถึงส่งมือถือให้พ่อ สกาวพยายามแย่งมือถือคืนแต่ดำเกิงยื้อไว้ไม่ให้ แถมพูดจาดูถูกลูกสารพัด และยังเย้ยเขาอีก ในเมื่อเก่งมากนักก็อย่ามาร้องไห้กลับบ้าน สกาวตกใจตะโกนแทรก

“ดวลกลับมาลูก กลับมาบ้านก่อน”

“เอาเถอะ ไม่มีที่ไปแล้วก็กลับมาก็ได้นะ” ดำเกิงยิ้มกริ่มอย่างผู้ชนะที่ลูกต้องอ้อนวอนขอกลับบ้าน แต่ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อดวลวางสายไปก่อนหน้าแล้ว สกาวถึงกับทรุดฮวบที่ยังคุยกับลูกไม่ทันรู้เรื่อง...

คำพูดแดกดันของดำเกิงทำให้ดวลเกิดทิฐิอยากเอาชนะ จากนี้ไปเขาจะทำให้เห็นว่าเขาไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกอย่างที่พ่อดูถูก ตัดสินใจยอมเป็นเด็กส่งยาให้เฮียเปียว

ooooooo

กิ่งคำพาเดือนสิบกับเที่ยงวันไปที่ที่เอนเคยไปแต่ไม่เจอแม้เงา เธอจนปัญญาไม่รู้จะไปหาเขาที่ไหน เที่ยงวันเชื่อว่าเอนจะต้องติดต่อกับเธอ คงไม่ทิ้งแหล่งเงินของตัวเองง่ายๆ กิ่งคำโทษยุพราว่าเป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้

“คุณกิ่งคะ เดือนรับรองได้ค่ะ ยุพกับคุณวาตม์ไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกันแน่นอนค่ะ”

“ช่างเถอะ ตอนนี้วาตม์ก็คงจะเบื่อฉันแล้ว ฉันไม่มีใครต้องแคร์แล้ว”

“แม่คุณล่ะครับคุณกิ่ง แม่เหลือแต่คุณนะครับถ้าคุณเป็นอะไรไปแม่คุณจะทำยังไง”

รื่นเริงขยับจากเล่นไพ่ในวงเพื่อนๆไปเล่นพนันในบ่อน แรกๆเธอเล่นไพ่ชนะแทบทุกตา แต่เล่นได้ไม่เท่าไหร่ก็เริ่มเสีย ในที่สุดก็หมดเงินหน้าตัก เธอขอยืมเงินจากเพื่อนที่ไปด้วยกันแต่เพื่อนไม่มีให้ คนคุมบ่อนเห็นเธอมีเงินถุงเงินถังมาเล่นจึงอ่อยเหยื่อด้วยการให้เงินเธอสามหมื่นบาทฟรีๆเป็นทุนให้เล่นต่อ เงินที่ได้จากเขาทำให้รื่นเริงชนะไพ่หลายตาติดกัน ได้เงินกองโต...

ขณะที่รื่นเริงตกหลุมพรางที่คนคุมบ่อนขุดล่อ เอนมีงานส่งยาให้ดวลทำ คราวนี้เขาไปด้วยแต่คุมอยู่ห่างๆ แถมยังบอกดวลอีกด้วย หากถูกตำรวจจับห้ามซัดทอดเขาเด็ดขาด ดวลอ้าปากจะท้วงแต่ถูกเอนผลักออกไปเสียก่อน พอดวลตั้งหลักได้หันมองอีกทีเอนหายไปแล้ว ตั้งแต่ถูกพ่อตัวเองดูถูก ความกลัวของดวลลดน้อยถอยลงแทบไม่เหลือ เขาจึงส่งยาให้ลูกค้าที่แจ้งรหัสลับได้ถูกต้องสำเร็จตามที่ได้รับมอบหมาย...

ทางฝ่ายเดือนสิบกลับถึงบ้านเจอใบ notice จากธนาคารแปะไว้หน้าประตูรั้วจึงหยิบติดมือมาด้วย ดำเกิงเห็นหน้าลูกก็หงุดหงิดใส่ วันนี้วันหยุดไม่ใช่หรือ แล้วหายไปไหนมาทั้งวัน เธอไปตามหาน้อง สกาวรีบบอกว่าน้องโทร.มาบอกว่าอยากกลับบ้าน แต่ถูกดำเกิงว่าประชดประชัน ลูกก็เลยวางสายไปเลย เขาไม่กล้าอยู่สู้หน้าลูกสาวทำท่าจะลุกหนี เดือนสิบจึงเอาใบ notice ยื่นให้