ข้ามสีทันดร

“แล้วจะทำไงวะเนี่ย ไอ้เฮียเปียวเล่นงานตายแน่เลย เก็บของเลยมึง เราต้องไปกันแล้ว” พูดไม่ทันขาดคำ เฮียเปียวกับสมุนพังประตูเข้ามาไม่พูดพล่ามทำเพลงซ้อมดวลก่อนเลย เอนเอาตัวรอดคนเดียวโยนความผิดให้ดวล อ้างตัวเองไม่รู้เรื่องด้วย ดวลรู้ดีขืนอยู่ต่อต้องตายแน่ ตัดสินใจวิ่งหนีโดยมีสมุนของเฮียเปียววิ่งไล่ ระหว่างที่ซ่อนตัว ดวลนึกถึงเที่ยงวันขึ้นมาได้รีบโทร.ตามให้มาช่วย...

หลังจากฟังเรื่องราวจากปากดวลแล้ว เที่ยงวันต้องส่งเขาไปอยู่ในที่ที่พวกค้ายาตามมาทำร้ายไม่ได้ จึงไปขอร้องให้เงินยวงกับหมอตามช่วยรับดวลเข้าไปอยู่ในบ้านโอบอุ้ม เพราะที่นี่ขึ้นตรงกับศาลเยาวชน เรื่องความปลอดภัยจึงไม่ต้องเป็นห่วง...

เมื่อถึงวันมอบตัว เที่ยงวันกับเดือนสิบพาดวลมายังบ้านโอบอุ้มโดยมีเงินยวงกับหมอตามมารอรับ พวกเด็กผู้ชายในนั้นเดินผ่านมาเห็นดวลซึ่งเป็นเด็กใหม่ก็มองด้วยความสนใจ เขาหลบสายตาทุกคนยกเว้นเด็กสาวคนหนึ่ง  เขาเหลือบมองเธอและเธอก็มองเขาตอบ แม่อรซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของที่นี่ไล่เด็กสาวคนนั้นที่ชื่อทับทิมให้กลับไปเข้าห้องหญิงได้แล้ว มาอยู่ที่ห้องชายได้อย่างไร เธออ้างว่าเอาเอกสารจากครูมาส่ง

“ส่งแล้วก็รีบกลับไปห้องหญิงสิ” แม่อรไล่น้ำเสียงราบเรียบไม่ดุ ทับทิมมองดวลอีกครั้งก่อนจะเดินกลับไปยังห้องหญิง ดวลแอบมองเธอจนลับสายตา โอ๊คกับบอมบ์ตัวแสบประจำที่นี่เห็นเขามองทับทิมก็หมั่นไส้

“ที่นี่เราแบ่งแยกชายหญิงชัดเจนและเข้มงวดผู้ปกครองสบายใจได้นะคะว่าไม่มีเรื่องน่ากังวล...คงต้องส่งเด็กตรงนี้แล้วนะคะ วันนี้หมดเวลาให้คนภายนอกเข้ามาส่วนชั้นในแบบนี้แล้วค่ะ” แม่อรชี้แจง ดวลใจหายโผกอดเดือนสิบไว้แน่น เที่ยงวันสัญญาจะพาเธอมาเยี่ยมเขาอาทิตย์หน้า ขอให้เขาตั้งใจบำบัด

ooooooo