ไฟหิมะ
ตอนที่ 13
“ผมว่าผมควรเป็นคนพูดประโยคนี้มากกว่า การเข้ามาทำงานของคุณติ๊มันออกจะทำให้ผมประหลาดใจ แต่ผมก็ไม่ติดอะไร กลับรู้สึกสนุกดีด้วยซ้ำ เพราะผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างคุณติ๊ไม่มีวันจะทำอะไรผมได้ ดีซะอีกเผื่อคุณติ๊ติดใจงานของเรา เงินของเราขึ้นมาเธอจะช่วยขยายธุรกิจของเราให้ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก แต่ถ้าเธอตุกติก คุณคง
รู้ดีนะว่าจะเป็นยังไง ผมอาจจะชอบคุณติ๊ แต่ผมรักตัวเองมากกว่า ถ้าหากเกิดอะไรไม่ชอบมาพากลคุณคงรู้ผลลัพธ์ที่จะตามมา”
ประเสริฐนิ่งงัน คิมหันต์จ้องหน้าเขาอย่างถือไพ่เหนือกว่า
ooooooo
ถึงเวลาประชุม เที่ยงไล่เลขาออกจากห้องตามความต้องการของคิมหันต์ แต่เลขาลังเลจนกระทั่งประเสริฐต้องออกปากด้วยตัวเอง
“คุณออกไป เราจะประชุมกันแค่นี้ ไม่ต้องให้ใครเข้ามาทั้งนั้น”
เลขาออกไปทั้งที่งุนงง คิมหันต์พอใจมองสองพ่อลูกยิ้มๆ
“วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากนะครับ ผมแค่อยากจะมาตรวจดูสินค้าลอตใหม่ที่เพิ่งส่งเข้ามาว่าเรียบร้อยอยู่ในสภาพดีพร้อมส่งให้ลูกค้าหรือเปล่า...ก็เท่านั้น”
“สินค้าลอตไหนคะ สินค้าอะไร”
“ก็บอกอยู่ว่าสินค้าลอตใหม่ อุปกรณ์รถยนต์นำเข้าไงครับคุณติ๊ยา เอ๊ะ คุณคิดว่าเป็นสินค้าอะไรไม่ทราบครับ”
ติ๊ยานิ่งเงียบ แต่สายตาจ้องมองคิมหันต์ไม่ลดละ
“เอาล่ะ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรผมอยากไปดูสินค้าแล้ว อ้อ ผมอยากให้ลูกสาวท่านประธานพาผมเดินดูกันสองต่อสองก็พอนะครับ ท่านประธานแก่แล้วอย่าเหนื่อยเลย พักผ่อนสบายๆดีกว่านะครับ”
ติ๊ยาเก็บอารมณ์ ประเสริฐเป็นห่วงลูกมากแต่ไม่กล้าขัดใจคิมหันต์
“เชิญครับคุณติ๊ยา”
ติ๊ยาเดินนำออกไป คิมหันต์ยิ้มชอบใจหยิบโทรศัพท์มือถือส่งไลน์สั่งงานเที่ยงก่อนจะเดินตามหญิงสาวไปดูสินค้าในโกดัง แต่ดูเหมือนเขาไม่ได้สนใจสินค้า เอาแต่จ้องมองเรือนร่างเธอไม่วางตา
“ไหนคุณบอกว่าจะมาเช็กสินค้า”
“ก็นี่ไง ผมเช็กอยู่นี่ไง”
“หมายความว่ายังไง”
“ผมกำลังเช็กคุณอยู่น่ะสิว่าเกิดอะไรขึ้นจู่ๆคุณถึงได้ลุกขึ้นมาช่วยงานพ่อคุณแบบนี้”
“ก่อนอื่นนะ ฉันไม่ใช่สินค้า”
“ทำไมจะไม่ใช่ คุณนี่แหละสินค้า สินค้าราคาแพงมากซะด้วย ผมต้องจ่ายให้พ่อคุณตั้ง 500 ล้านเชียวนะ”
“คุณคิม! ฉันไม่ใช่สินค้า พ่อฉันไม่ได้ขายฉันให้กับคุณ คุณอาสาให้เงินพ่อฉันยืม และเราจะทำทุกวิถีทางเพื่อหาเงินมาใช้หนี้คุณให้ได้”
“คุณต้องทำอะไรทางไหนถึงจะหาเงินมากมายขนาดนั้นมาใช้คืนผมได้”
“ทุกอย่าง...ทุกทาง”
