ไฟหิมะ
ตอนที่ 13
“พอแล้วๆ ไม่ต้องร้องแล้ว ตะกี้แซวเล่น ผมมันปากหมา ปากพล่อย...อย่าร้องนะ ผมไม่แซวแล้ว นี่ตกลงคุณเป็นอะไร ใครทำอะไรคุณ มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณกันแน่”
“อย่าถามอะไรฉันเลยนะคะ อย่าถามอะไรฉันอีกเลย”
“โอเคๆ ไม่ถามแล้ว อย่าร้องสิ”
นลินยังสะอื้นไม่หยุด จักรเงอะงะทำอะไรไม่ถูก นั่งเป็นเพื่อนเธออยู่อย่างนั้น อีกนานกว่านลินจะสงบลงได้
“ดีขึ้นหรือยังครับ”
“ขอบคุณคุณจักรมากนะคะที่อยู่เป็นเพื่อนลิน”
“ไม่เป็นไรครับ เราก็แค่นั่งที่เดิมมาสองชั่วโมงก็แค่นั้นเอง...ที่พูดนี่แซวเล่นนะ ผมไม่ได้ว่าอะไร นี่ออฟฟิศผม คุณอยากจะนั่งยันเช้าก็ได้เลย หรืออยากมาอยู่ยาวตลอดชีพผมยิ่งชอบ”
นลินนิ่วหน้าแปลกใจ จักรรีบเปลี่ยนเรื่องชวนเธอกลับบ้าน เขาจะไปส่งเอง
“ไม่ค่ะ ลินไม่อยากกลับบ้าน”
“ไม่กลับบ้านแล้วจะไปไหนล่ะคุณ”
ทันใดนั้นตำรวจพุ่งเข้ามาตรงหน้า สอบถามจนแน่ใจว่าผู้ชายคนนี้คือจักรก่อนจะทำการจับกุม
“คุณถูกแจ้งความข้อหาลักพาตัวผู้หญิงคนนี้ ขอเชิญตัวไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยครับ”
จักรอึ้งงง นลินตกใจมากท้วงตำรวจว่าเข้าใจผิดแล้ว จักรไม่ได้ทำอะไรอย่างนั้น
“แต่พี่ชายคุณแจ้งความมา ขอเชิญคุณไปโรงพัก”
“ไม่เป็นไรนลิน ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ยังไงเขาก็ต้องปล่อยตัวผม”
“ไม่เป็นไรไม่ได้ค่ะ ลินไม่ยอมให้ตำรวจพาคุณไปโรงพัก คุณช่วยลิน ไม่ได้ทำร้ายลินสักหน่อย...ห้ามพาเขาไปไหนทั้งนั้น ลินขอโทร.หาพี่ชายลินก่อนค่ะ”
นลินรีบโทร.หาคิมหันต์ ปรากฏว่าเขาดึงดันจะเอาจักรเข้าคุกให้ได้
“พี่ไม่ยอม ไอ้จักรมันลักพาตัวน้องสาวพี่”
“คุณจักรไม่ได้ลักพาตัวลิน ลินมากับเขาเอง”
“ลินไม่ต้องมาปกป้องมัน พี่รู้ว่าที่เดี๋ยวนี้ลินเปลี่ยนไป ลินกลับบ้านดึกๆดื่นๆแถมยังกินเหล้าเมายาก็เป็นเพราะไอ้จักรนี่แหละ”
“พอได้แล้วพี่คิม ถ้าพี่คิมไม่บอกให้ตำรวจปล่อยตัวคุณจักร ลินจะไม่กลับบ้านอีกเลย”
“นี่ลินขู่พี่เหรอ”
“ลินไม่ได้ขู่ ตกลงจะปล่อยคุณจักรหรือไม่ปล่อย”
คิมหันต์หงุดหงิดมาก แต่สุดท้ายจำต้องบอกตำรวจปล่อยตัวจักรไป แล้วทันทีที่นลินกลับถึงบ้านคิมหันต์โกรธจนระงับอารมณ์ไม่อยู่ตบหน้าน้องสาวจนป้าอุไรตกใจผวามาโอบปลอบ แต่คิมหันต์ก็ยังเกรี้ยวกราดไม่เลิก
“เดี๋ยวนี้ปีกกล้าขาแข็งกล้าขึ้นเสียงกับพี่ไม่เชื่อฟังพี่อีกแล้วเพราะไอ้ชั่วจักรนั่นคนเดียว”
“ไม่ใช่คุณจักร ไม่ใช่ใครทั้งนั้น แต่เพราะพี่คิมนั่นแหละ เพราะพี่คิมคนเดียวที่ทำให้ลินกลายเป็นแบบนี้”
