ไฟหิมะ
ตอนที่ 13
วันถัดมาภายในโรงยิม หินชกกระสอบระบายอารมณ์คับแค้นใจเรื่องติ๊ยาเปลี่ยนไป ภาสกรเข้ามาเห็นถามหินว่าโกรธแค้นใครมานักหนาถึงต้องรุนแรงขนาดนี้ หินไม่ตอบคำถามแต่ถามเจ้านายว่ามีอะไรหรือเปล่า
“มีสิ เร็วๆนี้ฉันจะมีส่งมอบยาให้ลูกค้ารายใหญ่”
“เร็วๆนี้”
“ก็เออน่ะสิ เร็วๆนี้ ทำไม? มีปัญหาอะไร”
“ไม่มีครับ แค่ไม่เห็นมีอยู่ในแพลนที่เคยคุยกับคุณคิม”
“ไม่เห็นจะแปลก ก็แพลนนี้ไม่เกี่ยวกับมันในเมื่อเงินมันลอยอยู่เต็มไปหมด คว้าได้ก็รีบคว้า มือฉันก็มี คว้าเองได้ก็คว้าเองสิวะ เรื่องอะไรจะไปรอเศษเดนจากไอ้คิมให้โง่”
หินนิ่งเงียบ ภาสกรยิ้มภูมิใจ กอดคอบอดี้การ์ดแล้วชื่นชมตัวเองว่าฉลาดล้ำกว่าใคร
สายวันเดียวกันคิมหันต์บังคับให้ติ๊ยามาพบเขาที่บ้าน เมื่อเธอมาถึงก็ชื่นชมว่ามาตรงเวลาดีมาก แต่ติ๊ยาชักสีหน้าเล็กน้อยอย่างลืมตัว ถามว่า
“ทำไมจะต้องนัดมาที่นี่ด้วยคะ ถ้าจะคุยเรื่องงานนัดคุยที่บริษัทพ่อฉันก็ได้”
“อย่าลืมสิครับ ผมเป็นลูกค้ารายใหญ่ของคุณนะครับ เพราะฉะนั้นถ้าผมสั่งให้คุณไปคุยที่ไหน เมื่อไหร่ คุณก็ไม่ควรจะขัดใจผม”
ติ๊ยาแสร้งยิ้มกลบเกลื่อน “นั่นสิคะ จริงของคุณ”
“แล้วอีกอย่าง...ผมไม่ได้นัดคุณมาคุยเรื่องงาน”
จุดประสงค์ของคิมหันต์คือให้ติ๊ยามาคุยเป็นเพื่อนนลินที่หมกตัวอยู่แต่ในห้อง แต่เมื่อเธอปรากฏตัวเข้ามา นลินกลับวางท่าไม่ปลื้ม ถามเสียงห้วนว่า
“พี่ติ๊ยามาที่นี่ทำไมคะ”
“คุณคิมขอให้พี่มาอยู่เป็นเพื่อนคุยกับน้องลินจ้ะ”
“คุยทำไม ลินไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น ลินมันคนไม่มีเพื่อน”
“มีสิคะ อย่างน้อยก็นั่งอยู่นี่คนนึงแล้ว”
“พี่คิมจ้างพี่ติ๊ยามาเท่าไหร่คะ”
“อะไรนะคะ”
“ลินถามว่าพี่คิมจ้างพี่ติ๊ยาให้มาอยู่เป็นเพื่อนคุยกับลินกี่หมื่น กี่แสน หรือว่ากี่ล้าน”
“ทำไมน้องลินถึงพูดแบบนี้คะ”
“ก็เพราะคนอย่างพี่คิมเขาใช้แต่เงินไงคะ อยากได้อะไรก็ใช้เงินซื้อ พี่ติ๊ยาก็โดนพี่คิมซื้อมาด้วยใช่ไหมคะ”
“น้องลิน!!”
“ไม่ใช่แค่ให้มาเป็นเพื่อนคุยกับลิน แต่พี่คิมซื้อพี่ติ๊ให้ทิ้งพี่หินมาด้วยใช่ไหมคะ”
“น้องลินพูดอะไรออกมารู้ตัวไหมคะ”
“รู้สิคะ รู้ว่าที่ผ่านมาพี่ติ๊แอบคบกับพี่หิน ทั้งๆที่พี่หินมีพี่รตีอยู่ทั้งคน แต่ตอนนี้พี่คิมก็ใช้เงินซื้อพี่ติ๊มาจากพี่หินได้สำเร็จ...นี่มันอะไรกันคะ คนที่ลินรักคนรอบตัวลินทำไมถึงเป็นคนใจร้ายกันไปหมด แล้วนี่ลินจะรักใครจะเชื่อใจใครได้อีก”
ติ๊ยาฟังแล้วอึ้ง เห็นนลินร้องไห้ก็ยิ่งงุนงง...เวลานั้นภาสกรอยู่ในห้องทำงานกำลังฟังเที่ยงบอกข่าวเพิ่งรู้ว่าภาสกรจะส่งมอบของเอง คิมหันต์โกรธมากด่าลั่นและอยากฆ่าภาสกร แต่เที่ยงไม่เห็นด้วยถ้าวู่วามเกินไป
“ก็จริงของแก...ให้มันตายเร็ว ตายง่ายไปก็ไม่สะใจสิวะ งานนี้เอาแค่เบาะๆ สั่งสอนมันเบาๆ เอาให้บาดเจ็บสาหัสก็พอ”
“ครับนาย” เที่ยงรับคำโดยดี
ooooooo
