บ่วงสไบ
ตอนที่ 15
พุดจีบประทับใจกับคำพูดของมะลิและสะเทือนใจจนน้ำตาเอ่อ มะลิชวนไปหาพ่อแม่ที่เรือน แล้วจูงมือพาเดินออกไป
ooooooo
เทพกำลังเดินมายังต้นไม้ใหญ่ ในขณะที่มะลิจูงพุดจีบเดินไปเรือน แล้วทั้งพุดจีบและเทพต้องตกใจ ไม่ใช่เห็นกัน แต่เทพเห็นสไบสีดอกตะแบกวางอยู่ในกล่องใต้ต้นไม้ใหญ่ ส่วนพุดจีบตกใจเพราะเห็นแก้วเดินมา ภาพความชั่วความเลวที่แก้วทำไว้กับตนผุดขึ้น
สีหน้าพุดจีบเปลี่ยนเป็นผีร้ายโกรธเกลียด แต่พอมะลิหันมาเรียก พุดจีบไม่อยากให้หนูน้อยกลัวจึงย่อตัวลงในสภาพสีหน้าปกติ ถามว่ามีอะไร
“นั่นแม่แก้ว...แม่ของมะลิจ้ะ”
แก้วยืนตกตะลึงที่เห็นลูกอยู่กับผีพุดจีบ พุดจีบมองมายังแก้วสีหน้าโกรธแค้น แล้วถาม
“แม่แก้ว...พ่อของหนูมะลิชื่อ...เทพรึ? แก้ว! ตอบฉันสิ พี่เทพเป็นพ่อของหนูมะลิรึ?”
แก้วพูดไม่ออกเพราะรู้แก่ใจว่าพุดจีบรู้ความจริง พุดจีบพุ่งเข้าหาแก้ว แก้วกลัวเรียกลูกมาเป็นเกราะป้องกัน มะลิวิ่งมาหาแต่พุดจีบดึงมือไว้แล้วหันมายิ้มพูดจาอ่อนหวานด้วย
“หนูจ๊ะ น้ารู้จักแม่ของหนู เราสองคนรักใคร่เสมือนพี่น้อง น้าขอคุยกับคุณแม่ของหนูเพียงลำพัง”
เสียงแก้วยังเรียกลูกไปหา พุดจีบย้ำกับหนูน้อยว่า
“คนดีของน้า กลับเรือนนะจ๊ะ”
“ลูกมะลิ ลูกมาหาแม่...” แก้วเรียกด้วยความกลัวผีพุดจีบ
“แม่คุยกับคุณน้านะจ๊ะ มะลิไปรอแม่ที่เรือนจ้ะ” มะลิพูดจบวิ่งไป
พุดจีบยืนจ้องแก้วด้วยสายตาโกรธเกลียด แก้วร้องลั่นให้คนช่วย พุดจีบพุ่งมาดักหน้า
“เอ็งกลัวตาย ก็แหกปากร้องเรียกหมอผีพี่เอ็งมา”
“พี่เหมตายแล้ว ฉันไม่ทำร้ายแกอีกแล้ว แกปล่อยฉันไปเถอะ”
“เอ็งกลัวตายแต่ไม่กลัวบาป...บาปกรรมน่ากลัวกว่าความตาย!” พุดจีบตะคอกใส่หน้า
