บ่วงสไบ
ตอนที่ 15
เด็กหญิงมะลิวัยแปดขวบวิ่งเล่นในสวนดอกไม้โดยมีบวบและดีเฝ้าดู เจิมถือพานดอกพุดจีบเข้ามาเรียก มะลิวิ่งเข้ามาหาอย่างว่าง่าย สูดจมูกถามดอกอะไรห้อมหอม
“ดอกพุดจีบเจ้าค่ะ เจิมเด็ดจากท้ายเรือนมาให้คุณหนูเจ้าค่ะ”
“ดอกพุดจีบหอมชื่นใจ...”
“เจ้าค่ะ ดอกพุดจีบขาวสะอาด นำไปถวายพระนะเจ้าคะ”
มะลิกำลังจะรับพานดอกพุดจีบ มีมือหนึ่งมาแย่งพาน ทั้งสองหันมอง แก้วยกพานโวย
“ข้าสั่งเป็นเด็ดขาด ห้ามเอาดอกพุดจีบเข้าเรือน เอ็งขัดคำข้า!” แก้วปาพานทิ้งแล้วเหยียบย่ำดอกพุดจีบ เทพเดินมาโดยมีมิ่งตามหลังร้องห้าม
“แก้วพอเถอะ ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย”
มะลิมองดอกพุดจีบที่เละประกอบกับอารมณ์เกรี้ยวกราดของแม่ก็ตกใจร้องไห้ มิ่งมองลูกด้วยความสงสารเข้าโอบกอดปลอบ
“คุณหนูไม่ร้องนะขอรับ...นิ่งขอรับ กระผมจะเป็นม้าให้คุณหนูขี่คอขอรับ”
แก้วตกใจกลัวเทพจะสงสัย ก็พอดีมะลิดึงมือมิ่งออกแล้ววิ่งร้องไห้มาหาเทพ “คุณพ่อเจ้าขา ลูกไม่ไปกับนายมิ่งเจ้าค่ะ ลูกไม่ไปกับนายมิ่ง”
“ไม่ต้องร้องนะคนดีของพ่อ พ่อไม่ให้นายมิ่งพาลูกไปไหนทั้งนั้น...มิ่งมีอะไรก็ไปทำเถอะ แล้วไม่ต้องเข้าหาลูกฉันอีก”
มิ่งรับคำด้วยความผิดหวัง แก้วตัดบทเปลี่ยนเรื่อง ชวนเทพกับมะลิกลับเรือนล้างตัว เทพจึงอุ้มลูกเดินไป มิ่งมองตามอย่างไม่พอใจที่อยากอุ้มลูกแต่โดนกีดกัน...เจิม บวบและดีมองอย่างสงสัย เขาหันมาเห็นสายตาก็ตะเพิดกลบเกลื่อนก่อนจะเดินไป
“พวกเอ็งมองอะไร ไปสิ ไปรับใช้คุณหนู...”
เมี้ยนถือกระจาดเดินเข้ามาสมทบพวกเจิม แย็บถาม “พวกเอ็งคิดอย่างใจข้ารึไม่”
“ป้าคิดอะไรรึ?” บวบกับดีถามพร้อมกัน...
ทุกคนกลับมาที่โรงครัว เมี้ยนวางกระจาดแล้วเปิดฉาก “ไอ้มิ่งเล่นชู้กับนังแก้ว!”
เจิมกลัวแก้วได้ยินแล้วเมี้ยนจะเดือดร้อนอีก ดีเตือนว่าหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง เมี้ยนชี้ชัด
“พวกเอ็งไม่แคลงใจรึ หน้าคุณหนูมะลิ ละม้ายคล้ายไอ้มิ่ง ไม่มีเค้าคุณเทพสักนิด”
เม้ยเห็นด้วย แต่บวบกับดีคิดว่าพูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง ดีย้ำถ้าแก้วได้ยินมีหวังถูกโบยหรือไม่ ก็ไล่ไปอยู่คอกควาย เม้ยถอนใจที่ตอนนี้แก้วพูดอะไรเทพเชื่อฟังทุกอย่าง ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ บวบสรุปความ
“ข้อสำคัญ...ใครที่จุ้นจ้านเรื่องของมัน อาจตายเหมือนเรียม”
เจิมน้ำตาคลอสะเทือนใจที่เรียมตายเพราะสงสัยเรื่องมิ่งเป็นชู้กับแก้ว เมี้ยนมองอย่างสงสัยว่าเจิมคิดอะไร
ค่ำนั้นเจิมมายืนใต้ต้นไม้ใหญ่รำพึงถึงพุดจีบ ไม่เชื่อว่าเธอจะตรอมใจผูกคอตาย ณ ที่แห่งนี้ และก็ไม่ปักใจเชื่อว่าสัปเหร่อเหมฆ่าเรียม เมี้ยนตามมาแอบมองว่าเจิมเป็นอะไร
“อิฉันแคลงใจเมื่อเห็นหยดเลือดข้างกระท่อม ไอ้มิ่ง...ไอ้มิ่งกับแก้วต้องรู้เห็นการตายของเรียม คุณหนูเจ้าขา แม้อิฉันต้องตาย อิฉันก็จะค้นความจริง คุณหนูช่วยอิฉันด้วยนะเจ้าคะ”
ลมพัดโชยมาราวกับวิญญาณพุดจีบรับรู้ เมี้ยนขนลุกชันแต่ก็คิดจะช่วยเจิม
ooooooo
