บ่วงสไบ

เช้าวันหนึ่งมิ่งดึงแก้วหลบเข้ามาในห้อง แก้วต่อว่าเพราะตั้งใจจะไปตลาดกับเทพและลูก แต่ต้องอดไปเพราะมิ่งสร้างเรื่องทำให้ไม่ได้ไป จึงถามเขามีเรื่องใด มิ่งตัดพ้อ

“เอ็งผิดคำ! เอ็งสัญญาว่าลูกเกิดมาจะกำจัดไอ้เทพให้ข้าครองเรือน”

“เอ็งก็เห็น ลูกติดพี่เทพแจ ข้ายังไม่ลงมือเพราะสงสารลูก”

“เอ็งไม่คิดถึงหัวอกข้ารึ ข้าเป็นพ่อมะลิ ข้าเป็นผัวเอ็งอีแก้ว...รึเอ็งรักมัน”

“เอ็งเลิกคิดเถอะ ข้ารักเอ็งถึงยอมมีลูกกับเอ็ง มิ่ง...ข้ารักเอ็ง ข้ามีเอ็งเป็นผัวเดียว เอ็งอดทนอีกหน่อย เราจะครองเรือนด้วยกันตามประสาพ่อแม่ลูก” แก้วโอบกอดเอาใจมิ่งทั้งที่ในใจขยะแขยงรำคาญอย่างยิ่ง

เจิมเดินผ่านมาได้ยินเสียงจึงเข้าแอบดูและฟัง เห็นมิ่งกอดกับแก้วถามย้ำ

“เอ็งรักข้าก็เร่งกำจัดมัน ฆ่ามันก่อนมนตร์จะคลาย มิฉะนั้นเรื่องของเราเป็นฉิบหาย...”

“เอ็งไม่ต้องกังวล ข้ายังมีผงพรายใช้สะกด...เหนือกว่านั้น พี่เหมย้ำข้าไม่มีคาถาใดคลายมนตร์นอกจากตัวข้า”

“ตัวเอ็ง?” มิ่งแปลกใจ

“ข้าทำคุณไสยใส่...ระดูข้าเท่านั้น จึงทำลายมนตร์”

เจิมได้ยินก็ตกใจขยับเซชนประตู ทั้งแก้วและมิ่งตกใจว่าใครแอบฟัง แก้วออกมาดูแต่ไม่เห็นใคร พยายามมองหา ทันใดเมี้ยนเดินขึ้นเรือนมาเรียก

“คุณแก้วเจ้าคะ...”

“นังเมี้ยน เมื่อกี้เอ็งเห็นใครรึไม่”

“อิฉันเห็นแมวดำ...มันกระโจนลงเรือนไปแล้วเจ้าค่ะ คุณแก้วเจ้าขา จะรับอะไรเช้าคะ เมี้ยนจะสรรหามาให้คุณแก้วกิน” เมี้ยนเหลือบมองเจิมที่ซ่อนตัวอยู่

แก้วโวยไม่ใช่หน้าที่แล้วไล่ลงไปเฝ้าหน้าเตา เมี้ยนรับคำกลับลงไป ยิ้มย่องที่เบี่ยงเบนความสนใจของแก้วได้ มิ่งซึ่งหลบอยู่ในห้อง เห็นเมี้ยนไปแล้วก็โผล่ออกมา แก้วไล่ให้เขาลงเรือนไปโดยเร็ว ไม่ได้ติดใจสงสัยว่าใครแอบฟังอีก

เจิมหลบลงด้านหลังเรือน เมี้ยนมาดักหน้าถามว่าได้ยินสิ่งใดบ้าง ให้เล่ามาจะได้ช่วย เจิมเป็นห่วงเทพอย่างมาก ตัดสินใจเล่าให้เมี้ยนฟังเพื่อหาทางช่วยเทพ ลมพัดโชยราวกับวิญญาณพุดจีบรับรู้เรื่องนี้ด้วย

ระหว่างนั้นแก้วนั่งสางผมหน้ากระจก ยิ้มย่องพูดกับตัวเอง “ไอ้มิ่ง เอ็งฝันไปเถอะ คนที่ข้าจะเฉดหัวคือเอ็ง ข้าจะครองรักครองเรือนกับพี่เทพ...ผัวข้า”

ภาพผีพุดจีบปรากฏขึ้นข้างหลัง แก้วสะดุ้งตกใจหันมอง ไม่พบสิ่งใดก็คิดว่าตาฝาด พูดกับตัวเองต่อว่า “นังผีถูกสะกดวิญญาณ มันไม่ได้ผุดได้เกิดแล้ว อีพุดจีบ ข้าจะกกกอดคนรักของเอ็งให้หนำใจ” พูดแล้วก็หัวเราะชอบใจลุกขึ้นหยิบขวดผงพรายจะทำพิธี แล้วต้องตกใจเมื่อเห็นที่พื้นเปื้อนระดู เลือดไหลลงมาที่ขา ก็รีบวางขวดผงพรายที่โต๊ะเครื่องแป้ง จัดการผลัดผ้า จากนั้นเปิดประตูห้องร้องเรียกบวบกับดี