บ่วงสไบ

“พี่พะวงห่วงลูก...น้องพุดจีบ เห็นแก่ลูกในท้องของพี่ด้วยเถอะ...”

“มันไม่ใช่ลูกพี่!”

“ไม่ใช่ลูกพี่แล้วเป็นลูกผู้ใด?” เทพไม่เข้าใจ เจิมกับเรียมเอะใจ “มันเป็นลูกเดรัจฉาน!”

แก้วหวาดหวั่นกลัวพุดจีบบอกความจริง ตัดสินใจวิ่งร้องให้เหมช่วย พุดจีบหันมอง

“อีแก้ว...มึงหนีไม่พ้นกูดอก!”

เทพร้องห้ามอย่าทำแก้ว จะวิ่งตามแต่เกิดลมพัดแรงทำให้เทพ เจิมและเรียมต้านแรงเดินไม่ไหว เจิมขอร้องคุณหนูอย่าทำบาป ทันใดกิ่งไม้หล่นโครมใส่ เรียมตกใจเข้าประคองผู้พี่ไว้

ooooooo

เหมกับมิ่งได้ยินเสียงแก้วก็วิ่งหา เหมสัมผัสได้ว่าผีพุดจีบเคลื่อนตัวไปทางไหนก็รีบไปดัก...พุดจีบใช้สไบรัดข้อเท้าแก้วล้มหน้าคะมำ แก้วเงยหน้าขึ้น ผีพุดจีบเข่นเขี้ยว

“เอ็งจำที่แห่งนี้ได้รึไม่?”

“ฉันระลึกแล้วจ้ะ...” แก้วจำได้ว่าเป็นจุดที่ตนกับมิ่งทำร้ายพุดจีบ

“เอ็งระลึกได้ทุกสิ่งอย่าง เอ็งย่อมระลึกคำสอนของหลวงปู่เช่นกัน...หากทำการใดต้องรับผล” พุดจีบเคลื่อนกายไปจ้องประชิดหน้า ใช้สไบรัดคอ “เอ็งใช้สไบรัดข้าจนขาดใจตาย เอ็งก็ต้องตายด้วยสไบเช่นกัน”

“ฉันผิดไปแล้ว ยกโทษให้ฉันเถอะ...พี่พุดจีบ” พุดจีบชะงักเมื่อได้ยินคำว่าพี่ แก้วเรียกย้ำอีกแล้วกล่าวขอโทษ พยายามจับมือ

“เอ็งไม่เคยนับถือข้าเป็นพี่ เอ็งไม่ต้องร้องขอความเห็นใจ”

“ฉันทำผิดเกินอภัย แต่ฉันก็เป็นสายเลือดเดียวกับพี่ พี่ลืมแล้วรึ...พี่เคยเมตตาฉัน พี่รักฉัน พี่พุดจีบ เราเป็นพี่น้องกัน”

พุดจีบหวนคิดถึงอดีตที่เคยรับปากจะดูแลแก้ว แก้วฉวยโอกาสนี้ค่อยๆคลายสไบออกแล้วจับมือพุดจีบเรียกพี่ทุกคำ

“ฉันขอรับผิด ฉันทำบาป ทำร้ายพี่ เพราะฉันมัวเมาในกิเลส...ฉันรักคุณเทพ ฉันหวังขึ้นเรือนครองคู่พี่เทพ แต่ฉันแจ้งใจแล้วว่า พี่เทพไม่เคยรักฉัน พี่พุดจีบจ๋า... อีแก้วเลว อีแก้วชั่วช้า ฉันอยากให้พี่ฆ่าฉันตาย เอาให้สาสมกับความระยำของฉัน” แก้วเอามือพุดจีบมาบีบคอตัวเอง “แต่ฉัน...สงสารลูก เด็กในท้องไม่เคยมีผิดมีบาป กลับต้องตายเพราะความชั่วของฉัน พี่พุดจีบจ๋า เมตตาเด็กด้วยเถอะ เรามีสายเลือดเดียวกัน พี่มีศักดิ์เป็นป้าของมัน จะฆ่าหลานได้ลงคอเชียวรึ”

พุดจีบอึ้ง มองแก้วพนมมือขออโหสิกรรม และยังสาบานว่าวันใดที่คลอดลูกจะไปจากเรือนหลังนี้ ไม่ขอสร้างบาปสร้างกรรมต่อผู้ใดอีก แล้วร้องไห้ก้มกราบขอชีวิตลูกในท้อง

ขณะที่พุดจีบสะเทือนใจสงสารเด็ก แก้วเห็นเหมเดินตรงมาก็รีบโผกอดพุดจีบเพื่อไม่ให้หันไปมองเหม พร่ำขอให้ยกโทษ และส่งยิ้มให้สัญญาณเหมจัดการ...เหมบริกรรมคาถาแล้วหยิบสไบสีดอกตะแบกขึ้นมาพ่นคาถาใส่ พุดจีบสะดุ้งกรีดร้องดังลั่น แก้วผละวิ่งไปหลบหลังเหม

“พี่เหมกำจัดสไบผีซะ!”