บ่วงสไบ
ตอนที่ 13
อบกระชากผ้าปาใส่หน้าแก้ว แล้วยกชามสาดตาม “เอ็งหลอกข้ามาสังเวยมัน อีจังไร!”
“มันขู่จะแฉความจริงทั้งหมด ถ้าฉันไม่หาหญิงปรนเปรอมัน ไม่ว่าจะเป็นหนทางใด ฉันก็ต้องทำ”
“ข้าเป็นน้าเอ็ง เอ็งทำกับข้าได้ลงคอ”
“น้าสอนฉันเองนี่ ให้รู้จักเอาตัวรอด”
“อีแก้ว! อีอสรพิษ...ข้าเคยกราบตีนคุณเยื้อนรักษาชีวิตเอ็งให้อยู่รอดเกิดมา ข้าสู้ลักข้าวลักปลาตบตีนังเมี้ยนเอาไปให้เอ็งกิน แต่เอ็งระยำตอบแทนข้าเอ็งไม่ใช่คนเอ็งเป็นผี อีแก้ว อีผีห่ามาเกิด!” อบตบตีแก้วด้วยความโกรธ แก้วโมโหฮึดสู้
“น้าหยุดบ้าได้แล้ว ไม่งั้นฉันเอาน้าถึงตาย”
“เอาสิวะ ถ้าข้าไม่ตาย เอ็งนั่นแหละตาย!”
“น้าจะทำอะไร” แก้วหวั่นใจ
“ข้าจะแฉความชั่วระยำอัปรีย์ของเอ็งทั้งหมด” อบผลักแก้วแล้ววิ่งหนี แก้วดึงขาไว้แล้วคว้าของมาตีหัวสลบ ก่อนจะลุกขึ้นเข่นเขี้ยว
“น้าไม่มีวันออกไปดูแสงตะวันอีก ฉันจะล่ามน้าไว้บำเรอไอ้เหมจนตาย” แก้วมองหาโซ่
เหมเดินเปลือยอกจะลงคลอง เจอมิ่งถามหาแก้ว ก็แกล้งพูดกำกวม “เอ็งมันไร้น้ำยาสิท่า เมียถึงแล่นหนี”
“ข้าไม่อยากมีความกับเอ็ง เมียข้าอยู่ไหน”
เหมแกล้งยั่ว “ข้าเป็นหมอผีใช่หมอดูเว้ย...เอาเถอะ ข้าตอบให้เอาบุญ เมียเอ็งอยู่กับข้า เอ็งไม่ต้องซักว่ามาทำอะไร ข้าไม่เสียเวลาตอบเอ็ง ข้าเหนียวตัวเปียกไปทั้งตัว”
มิ่งหน้าเหวอที่เห็นเหมหัวเราะร่าเดินไป รีบวิ่งมาที่กระท่อม แก้วกำลังแก้โซ่ที่ล่ามกับเสาหน้ากระท่อม อบแกล้งสลบพอเห็นแก้วออกไปก็ค่อยๆคลานหนี...มิ่งมาถึงกระชากแก้วไปตบด่าว่าเป็นอีวันทอง แก้วงงว่าเรื่องอะไร
“ไอ้มิ่ง เอ็งตบข้าทำไม”
“กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง เผ้าผมเอ็งกระเซิงเพราะร่านสวาท พอข้าจะเอาก็อ้างลูกในท้องไม่ให้ข้าเอา แต่เอ็งกลับมาปรนเปรอสวาทไอ้หมอผี อี...” มิ่งตบแก้วอีกฉาด
“ข้าไม่เคยคบชู้สู่ชาย ข้าไม่ได้เอากับพี่เหม!”
“เอ็งร่านมากกกอดมันถึงกระท่อม ยังกล้าตอแหล อีกากี!”
แก้วจะอธิบายแต่มิ่งไม่ฟัง จะลากแก้วไปพูดต่อหน้าเหม ถ้าเป็นความจริงจะเอาถึงตาย...อบโผล่ออกมาเห็นมิ่งลากแก้วไปก็ฉวยโอกาสจะรีบไปแฉความเลวของทั้งสอง
ooooooo
เรียมเดินไปทางป่าช้าต้องสะดุ้งตกใจ...พอเห็นชัดว่าเป็นเทพจึงรีบเข้าไปถามว่ามาทำอะไรในป่าช้า เทพบอกว่าห่วงลูก ห่วงแก้ว แล้วถามว่าเรียมเจอแก้วหรือยัง
“อิฉันยังไม่เห็นแม้แต่เงาเจ้าค่ะ อิฉันจะไปดูที่กระท่อมไอ้เหม”
“สัปเหร่อเหมรึ แก้วอาจอยู่ที่นั่น...ไปฉันไปด้วย” เทพกระตือรือร้นจนเรียมแปลกใจ...
แก้วร้องให้มิ่งปล่อยพยายามบอกว่าจะเอาโซ่ไปล่ามอบ มิ่งชะงักถามว่าอบอยู่ด้วยหรือ
“ข้าเอาตัวน้าอบมาสังเวยไอ้เหม”
“งั้นไอ้เหมสร้างเรื่องหลอกข้า?” มิ่งฉุนไม่น้อย
“น้าอบโกรธข้า จะแฉความชั่วของเรา ข้าจะเอาโซ่ล่ามน้าอบขังไว้ที่นี่ เอ็งเร่งไปช่วยข้า”
