ดอกหญ้าในพายุ
ตอนที่ 14
ปวีณพาบัวกับวิภูษาซึ่งอยู่ในชุดสุภาพเรียบร้อยมาพบกับครอบครัวของสารินทร์ เพื่อให้วิภูษากราบขอโทษสารินทร์ นงรามและพงศ์ระพีที่ทำให้เดือดร้อนและทุกข์ใจ เธอสำนึกผิดแล้วและยินดีหย่ากับพงศ์ระพีโดยไม่มีเงื่อนไข ทุกคนพากันอึ้ง สารินทร์ประคองวิภูษาไปนั่งข้างๆปวีณ
“คนวัยอย่างหนูใครๆก็ทำผิดพลาดกันได้ อากับอานงเข้าใจและขออโหสิกรรมให้หลานวิ จากนี้ไปก็ตั้งใจเรียนเอาปริญญากลับมาฝากพ่อกับแม่ให้ได้นะ” สารินทร์ว่าแล้วหันไปตบเข่านงรามเบาๆ เป็นทำนองให้พูดอะไรบ้าง เธออวยพรให้วิภูษาโชคดี พันซึ่งไม่ค่อยจะเชื่อนักว่าวิภูษาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ ขอตัวไปกินข้าวต่อ แล้วขยับลุกขึ้น วิภูษาร้องเรียกไว้ พร้อมกับยกมือไหว้ขอโทษ
“วิขอโทษ วิปากไม่ดีก้าวร้าวใส่พี่พันมาตลอด ให้อภัยวิสักครั้งนะคะ”
“ขอคิดดูก่อน” ว่าแล้วพันเดินต่อไป บัวกับพงศ์ระพีใจตรงกันมองหน้ากันโดยบังเอิญ ก่อนที่ต่างคนต่างเบือนหน้าหนี เมื่อเสร็จธุระ พงศ์ระพี สารินทร์และนงรามออกมาส่งปวีณกับลูกๆที่รถ พอหันหลังจะเข้าบ้านเจอพันแอบมองอยู่ นงรามทักไหนว่าจะไปกินข้าวต่อไม่ใช่หรือ
“จะไปกินต่อคนเดียวได้ยังไง ผมแค่ขี้เกียจนั่งดูยัยลูกเทพเล่นละคร แหมเล่นซะสมจริงเชียว”
สารินทร์เตือนพันเป็นผู้ชายอย่าใจคับแคบ วิภูษาอุตส่าห์ไหว้ขอโทษเขาแล้ว ยังจะคิดเล็กคิดน้อยอยู่อีก พันไม่มีวันเชื่อว่าคนอย่างวิภูษาจะสำนึกผิด เธอจะต้องคิดร้ายกับบัวอีกแน่ๆ ไปอยู่ที่เมืองนอกถ้าวิภูษาทำร้ายบัวใครจะคอยปกป้อง เขาไม่อยากให้บัวไปเรียนที่เมืองนอกเลยจริงๆ
“นายไม่อยากให้บัวไปเพราะอะไรกันแน่ ถ้าห่วงขนาดนั้นเป็นฉันฉันจะตามไปเรียนต่อที่โน่นด้วย”
“เอาไงก็เอาเรื่องของความรักมันพูดกันยาก ปรึกษาแม่เขาดูก่อนก็แล้วกัน” สารินทร์โบ้ยไปให้ภรรยา
นงรามปลงได้แล้ว ใครคิดจะรักใครชอบใครก็ตัดสินใจกันเอาเอง โตๆกันแล้วทั้งนั้น สารินทร์เตือนลูกชายทั้งสองคน หากตกลงปลงใจเลือกใครมาเป็นคู่ครองต้องดูให้ดี
“เหมือนแม่แกเป็นตัวอย่าง พ่อไม่เคยเสียใจเลยสักวินาทีที่เลือกผู้หญิงคนนี้มาเป็นแม่ของพวกแก”
“หิวข้าว” นงรามโวยกลบเกลื่อนความเขินที่ถูกสารินทร์ชมซึ่งหน้าแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหาร เขารีบเดินตามไปเอาใจ พงศ์ระพีขยับจะตามพ่อกับแม่แต่พันร้องเรียกไว้
“พี่พีมีเรื่องที่ต้องชดใช้ผม คราวก่อนพี่เอาคีย์บอร์ดไปฝากผมที่วิทยาลัย ผมยังไม่ปฏิเสธ คราวนี้พี่ต้องช่วยพูดห้ามบัวอย่าให้ไปเรียนเมืองนอกเพื่อผมนะพี่”
ooooooo
เช้าวันรุ่งขึ้นนครเดินนำบัวกับวิภูษามาที่ห้องการเงินของบริษัทตำรับยาไทย แจ้งว่าจากนี้ไปค่าใช้จ่ายของทั้งคู่รับได้ที่ห้องนี้เลย
“อานครไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวบัวเป็นไกด์พาน้องวิไปเดินชมสมุนไพรเอง”
จากนั้นบัวพาวิภูษามาที่ห้องเก็บสมุนไพร แนะนำสมุนไพรต่างๆให้ฟัง พร้อมแจกแจงสรรพคุณของแต่ละตัวอีกด้วย วิภูษาคอยดูนาฬิกาเป็นระยะๆ บัวสงสัย
มีนัดหรือ เธอไม่ได้นัดแค่อยากไปเคลียร์ให้จบๆเท่านั้น...
