ตะวันอาบดาว
ตอนที่ 1
บรรดาคุณหญิงคุณนายที่ตั้งวงเม้าท์ช่อแพร หน้าม้าน พากันหลบเลี่ยงเดินหนี ฉัตรชิตามองตามด้วยความสะใจ แต่ไม่นานก็ต้องหน้าเสียเมื่อเมทินีที่ได้ยินทุกอย่างเดินมาเตือน
“เธอไม่รู้เหรอว่าสองคนนั้นเป็นใคร”
“อุ๊ย...คุณเม...เอ่อ...ทำไมเหรอคะ”
“ไม่มีอะไรหรอก ฉันก็แค่เป็นห่วง...ในงานนี้มีแต่คนใหญ่คนโตระดับประเทศทั้งนั้น จะทำอะไรก็ระวังหน่อย”
“ก็จริงนี่คะ เป็นคุณหญิงคุณนายซะเปล่าแต่มานินทาคุณช่อลับหลังอย่างนี้ได้ไง”
“นินทาเหรอ...แต่ถ้าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริงก็ไม่ได้เรียกว่านินทาสินะ”
คำพูดและน้ำเสียงแปร่งหูของเมทินีทำให้ฉัตรชิตานิ่วหน้า แต่ไม่ทันสะระตะก็หมดความสนใจเสียก่อน เพราะช่อแพรเดินทางมาถึงแล้วและเรียกเสียงฮือฮาได้จากคนทั้งงาน!
ooooooo
ช่อแพรปรากฏตัวด้วยชุดราตรีสง่างาม เป็นเป้าสายตาคนทั้งงานเหมือนเคย หญิงสาวรู้ดีว่ามีหลายคนไม่ชอบหน้าแต่เธอไม่ยี่หระ มุ่งหน้าไปทักทายผู้ใหญ่ในแวดวงธุรกิจเดียวกัน
“สวัสดีค่ะท่าน...ไม่คิดว่าท่านสมยศก็มางานนี้ด้วย”
“ต้องมาสิ คุณช่อได้รางวัลอย่างนี้ผมก็ต้องมาแสดงความยินดีซะหน่อย”
“ขอบพระคุณมากจริงๆค่ะ แค่ท่านสมยศให้โอกาสเขมวัฒน์ดูแลการก่อสร้างโรงแรมในเครือก็ถือว่าเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่มากแล้ว ส่วนรางวัลคืนนี้ถือว่าเป็นกำลังใจให้ช่อได้ทำงานดีๆให้สังคมต่อไป”
ภรรยาของสมยศคู่แข่งทางธุรกิจของช่อแพรเบ้หน้า อดไม่ได้จะโพล่ง
“ถามได้ไหมคะว่าเสียไปเท่าไหร่ถึงได้รางวัลนี้”
ช่อแพรไม่สะทกสะท้าน ตอกเสียงเย็น “ไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แค่ใส่ตัวเลขเพิ่มจากที่คุณหญิงให้ไปอีกสามล้านเท่านั้นเอง เสียดายนะคะ ถ้าคุณหญิงสู้ต่ออีกนิด ปีนี้ก็เป็นของคุณหญิงแล้ว”
สมยศกับภรรยาหน้าชา ไม่กล้าต่อปากต่อคำกับช่อแพรอีก ช่อแพรสะใจมาก ปลีกตัวไปนั่งที่ของตัวเองในเวลาต่อมาเมื่อเมทินีกับฉัตรชิตาเดินมาตาม
ดาวประดับที่รีบเดินทางจากเชียงตุงกลับ กรุงเทพฯในคืนเดียวกันเห็นภาพฉัตรชิตาเพื่อนรักโพสต์บนโซเชียลก็แกล้งโทร.ไปกระเซ้า ฉัตรชิตารู้ดีว่าเพื่อนรักไม่ถูกกับช่อแพรซึ่งเป็นน้าแท้ๆเลยไม่อยากพูดมาก กระนั้นดาวประดับก็ไม่ยอมแพ้พยายามหลอกล่อหาข้อมูล
“แล้วไอ้ที่แกบอกว่างานรับรางวัลนี่...ใครรับรางวัลอะไร”
“ก็คุณช่อไง...เอ่อ...นี่แกยังอยู่บอสตันใช่ไหม”
“ทำไม...แกคิดว่าฉันจะทำอะไรหรือไง”
“เปล่า ก็เห็นว่าแกไม่ถูกกับคุณช่อ ฉันก็เลยไม่อยากพูดให้แกไม่สบายใจไง”
“แล้วไอ้รางวัลที่ว่านี่มันเป็นรางวัลเกี่ยวกับ อะไร”
ฉัตรชิตาเห็นว่าเพื่อนรักอยู่อเมริกาเลยยอมเล่าเรื่องช่อแพรได้รางวัลผู้หญิงต้นแบบแห่งปี ดาวประดับรับฟังนิ่งๆแล้ววางสายหลังจากนั้น ฉัตรชิตาไม่สบายใจนัก กลัวเพื่อนรักจะน้อยใจและคิดว่าเธอเอาใจออกห่างไปอยู่ข้างช่อแพร
“ดีนะที่แกอยู่อเมริกา...ไม่งั้นฉันตายแน่!”
ooooooo
ศิวัชออกไปธุระสำคัญ ทิ้งสีดารอลูกชายฝาแฝดมาฉลองด้วยที่บ้านลำพัง กระทั่งเมฆเพื่อนรักของศิวัชมาถึง
“สุขสันต์วันเกิดครับคุณแม่”
“เมฆ...มาได้ไงเนี่ยเรา”
“แหม...ผมก็ตามกลิ่นกับข้าวแม่มาทุกปีไง เอ่อ...ไอ้วัชมันบอกให้ผมมาบอกแม่ว่ามันอาจจะมาช้าหน่อยน่ะ”
“ทำไม...หรือว่าผู้หญิงเขาไม่ยอมตามกลับมาด้วย”
“ฮะ...นี่แม่รู้เรื่องที่ไอ้วัชมันมีแฟนด้วยเหรอ ...แล้วแม่รู้ไหมว่าใคร”
