สวยซ่อนคม

“อ้าว...งั้นก็อยู่กันสองคนกับคุณหมออย่างงี้ก็เหงาตายสิ”

“ใช่...อยู่กันแค่สองคนนี่ล่ะ...ก็เหงาเอาการอยู่”

สีหน้าเหมยเหงาจริงๆไม่ได้โกหก หลินลู่หลานเห็นใจแต่คงช่วยอะไรไม่ได้ แถมเวลานี้เธอมีเรื่องน่าสนใจกว่าว่าเจ้าหญิงนิทราในอพาร์ตเมนต์ของอดีตแฟนหนุ่มเป็นใครกันแน่!

ooooooo

หมอโซวสำเหนียกถึงความผิดปกติของเจียอิง ช่วงหลังเหมือนเธอต้องการรักษาระยะห่าง จากที่โหยหาและคิดถึงสัมผัสในกันและกันเหมือนเมื่อก่อนกลับมีท่าทีเย็นชาและหมางเมิน

เจียอิงในคราบอ้ายผิงลำบากใจมาก รู้สึกผิดและละอายใจไม่น้อยที่ร้อยเขาไว้ใช้นานขนาดนี้ หญิงสาวไม่เคยรักเขาแต่ยอมมีความสัมพันธ์ด้วยเพื่อให้ความเป็นอยู่ของตนกับแม่สุขสบายขึ้นเท่านั้น

แล้วก็เหมือนฟ้าบันดาลเมื่อเธอรู้เรื่องอ้ายผิงประสบอุบัติเหตุเรือล่มเมื่อหลายเดือนก่อน คุณหนูใหญ่ตระกูลฟังที่ไม่เคยมีความแค้นกับเธอและแม่แต่เธอก็พาลใช้อีกฝ่ายเป็นเครื่องมือล้างแค้นและเอาคืนคนตระกูลฟังโดยเฉพาะเซียะเนี้ยกับเจ้าสัวฟังที่ทำให้เธอกับแม่ต้องระหกระเหินไปไกลถึงฮ่องกง

เจียอิงเริ่มแผนชั่วร้ายของตนด้วยการขอให้หมอโซวศัลยแพทย์ฝีมือดีผ่าตัดหน้าเธอให้เหมือนอ้ายผิงที่มีสภาพเป็นเจ้าหญิงนิทราหลังประสบอุบัติเหตุ สวมรอยทุกอย่างที่เคยเป็นของคุณหนูใหญ่ตระกูลฟังแล้วกลับไปล้างแค้น!

แผนของเธอดำเนินไปด้วยดีเกินคาด เจียอิงใกล้สมหวัง ทั้งเรื่องทำลายล้างคนตระกูลฟังและเรื่องรักกับสุ้ยไถ่ การกลับมาฮ่องกงครั้งนี้ก็แค่เพื่อกำจัดเสี้ยนหนามที่อาจย้อนมาทำร้ายเธอได้อย่างอ้ายผิงตัวจริงและหมอโซว...ศัลยแพทย์มือดีผู้กุมความลับเรื่องตัวจริงของเธอ

หมอโซวไม่ล่วงรู้ความคิดร้ายกาจของเจียอิงแต่พอเดาได้เลาๆว่าการกลับมาฮ่องกงครั้งนี้ของเธอคงไม่ใช่เพื่อใช้เวลาร่วมกันอย่างที่เคยบอก แต่อาจมีบางอย่างแอบแฝง หมอหนุ่มเริ่มระแวงและตัดสินใจลองทดสอบเบี่ยงรถหลบข้างทางและดึงเธอมากอดจูบด้วยความคิดถึงล้นอกอย่างเคย

บทจูบเร่าร้อนทวีความรุนแรง เจียอิงรู้สึกว่าหมอหนุ่มกำลังจะปลดเสื้อเธอจึงตัดสินใจผลักตัวออก!

หมอโซวมองมาอึ้งๆ พึมพำถาม “เจียอิง...ทำไมคุณ...”

แววตาสงสัยของเขาทำให้เจียอิงได้สติ สีหน้าเหมือนรังเกียจจึงเปลี่ยนเป็นอ่อนหวาน ออดอ้อน

“ฉันอยากกลับไปที่อพาร์ตเมนต์...คือ...ฉันเหนียวตัว...เหนื่อย นั่งเครื่องตั้งหลายชั่วโมงอยากอาบน้ำให้ตัวหอมๆ...นะคะ...ไปที่บ้านเราดีกว่า ฉันกลับมานี่ก็เพราะอยากมาอยู่กับหมอนะ ตั้งใจไว้แล้วจะพาหมอไปอยู่ด้วยกันบนเรือสักสองสามวัน...มีแค่ฉันกับหมอ...ทั้งวันทั้งคืน...ดีไหมคะ”