สวยซ่อนคม
ตอนที่ 11
“ม้ากลับเข้าห้องแล้วค่ะ”
“คุณไม่น่าทิ้งท่านออกมา”
“ประชดใช่ไหมคะ ฉันเองสมควรเอาใจม้าไว้หน่อยเพราะไม่ได้พบกันนาน มะรืนฉันก็ต้องไปอีก”
“คุณจะไปไหน”
“อ้าว...เราไม่ได้จะไปอยู่ในเรือด้วยกันหรอกหรือ ก็ฉันบอกหมอแล้วนี่คะ พรุ่งนี้หมออย่าลืมรีบไปติดต่อเรือ เราไปอยู่กันสองต่อสองโดยไม่มีใครรบกวนนอกเสียจากฟ้ากับน้ำ หมอไม่ได้เปลี่ยนใจใช่ไหม”
“ไม่สิ...ผมจะไป”
น้ำเสียงเย็นชาของเขาทำให้เจียอิงเหนื่อยหน่าย แต่เพื่ออนาคตสดใสจึงเล่นละครตบตาเขาอีกรอบ
“ดีค่ะ ฉันกลับมาตามสัญญา ภารกิจทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว พวกตระกูลฟังต่างได้รับผลกรรมกันถ้วนหน้า ที่ฉันต้องทำเพราะรอบาปสนองพวกมันไม่ได้...มันช้าเกินไป ฉันขอเวลาหมอซึ่งหมอก็ให้เกียรติโดยไม่ต่อรอง แล้วตอนนี้...เวลานั้นมาถึงแล้ว เราจะอยู่ด้วยกัน การเดินทางของฉันสิ้นสุดแล้ว ฉันจะไม่ไปไหนอีก”
“คุณกำลังหลอกให้ผมดีใจ”
หมอโซวเอ่ยเสียงสั่น ดึงเธอมากอด เจียอิงลอบถอนใจโล่งอก แสร้งบอกเสียงหวาน
“หมอคือพ่อพระที่ฉุดฉันขึ้นมาจากเหว เป็นคนที่ฉันจะต้องจารึกไว้ในหัวใจจนตาย”
พูดพลางเงยหน้าสบตาเขา หมอโซวน้ำตาคลอ ด้วยความดีใจ เจียอิงยิ่งย่ามใจ อ้อนต่อ
“ฉันกลับมาตอบแทนหมอ เป็นทาสไปจนตาย หากหมอยอมรับในตัวฉัน”
“โถ่! เจียอิง...ผมรักคุณ”
หมอโซวกระชับอ้อมกอด ปลื้มใจที่ได้ยินคำพูดซึ้งๆของเธอแต่ก็ไม่สนิทใจนัก อะไรบางอย่างในตัวเจียอิงทำให้เขาหวาดระแวง...เหมือนว่าทั้งหมดอาจเป็นภาพลวงตา!
ooooooo
เจียอิงมัวลำพองใจกับแผนที่วางไว้ ไม่รู้ตัวเลยว่าสุ้ยไถ่แอบตามเธอมาถึงฮ่องกงในคืนเดียวกัน ฟู่กุ้ยไปรับนายคนใหญ่ตระกูลปึงตามคำสั่งเหลียง สุ้ยไถ่พยักหน้ารับรู้พอเป็นพิธีก่อนโทร.กลับหาฟาน
“มีอะไรอาฟาน...ฉันถึงแล้ว”
“เหลาไท่โทร.มาถามหานายคนใหญ่ ฉันบอกไม่อยู่ไปฮ่องกง เหลาไท่ก็บอกว่ากลับแล้วให้โทร.ไปหาด้วย”
“ทำไมไม่ถามว่าท่านมีธุระอะไรหรือเปล่า”
“ใครจะกล้าถามล่ะคะ ท่านอยากบอกท่านก็พูดเอง แต่ให้ฉันถามหน่อยเถอะ นายคนใหญ่ ไปทำอะไรที่นั่น”
สุ้ยไถ่ไม่ตอบคำถามแม่บ้านแต่เลือกวางสายตัดบท ฟู่กุ้ยจับตามองตลอดแต่ไม่กล้าถาม ได้แต่ขับรถพาเจ้านายหนุ่มไปที่พักที่เขาเตรียมเป็นพิเศษสำหรับภารกิจของอีกฝ่าย...
หลินลู่หลานสลัดความคิดเรื่องหมอโซวไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องแปลกๆในอพาร์ตเมนต์ของเขาที่เธอได้รู้เห็นวันนี้ อาอึ้มที่มาอยู่เฝ้าส่งไห้เป็นเพื่อนเห็นหลานสาวนั่งเหม่อก็อดทักไม่ได้และถือโอกาสชวนคุยเรื่องอาการของส่งไห้
“หน้าตาเขาดีนะ อย่างกับพระเอกหนัง...เขาชื่ออะไร”
“ปึงส่งไห้”
