สวยซ่อนคม
ตอนที่ 1
“รอสิ...จะได้เจอพี่อ้ายผิง คิดถึงจะแย่ แล้วพรุ่งนี้อาเหมยต้องเอาเงินไปจ่ายค่าเทอมด้วย”
“คุณหนูไปเยี่ยมนายก่อนสิก่อนกลับ จะได้เอาโสมไปฝากอาหง”
“ฉันว่าจะขอคักฮกไปต้มซุปไก่ให้แม่อยู่เหมือนกัน แม่ป่วยมาตั้งหลายวันแล้ว”
เก้าพยักหน้ารับรู้ก่อนพาอดีตคุณหนูไปเยี่ยมเจ้าสัวฟัง สภาพร่างกายที่ผ่ายผอมของพ่อทำให้ซุนหลิงน้ำตาไหล ขยับไปชิดเตียงและยกมือไหว้ที่แขนเขา
“อาปาขา...หนูมาเยี่ยม อาปาเป็นอย่างไรบ้างคะ”
เจ้าสัวฟังได้ยินเสียงซุนหลิงก็จำได้ ลืมตายิ้มให้ ซุนหลิงขยับไปปลายเตียงเพื่อนวดเท้าให้พ่อ
“หนูอยากมาหาอาปาบ่อยๆ หนูจะมานวดให้อาปา เดี๋ยวนี้หนูนวดเก่งแล้วนะคะ ม้าสอนหนูนวดค่ะ วันแรกๆหนูปวดมือแทบจะระเบิดต้องเอามือแช่น้ำอุ่นอยู่เป็นชั่วโมงเลยค่ะ ม้าสอนว่าใต้ฝ่าเท้ามีจุดที่เชื่อมโยงไปยังอวัยวะต่างๆ ถ้าเรากระตุ้นจุดพวกนั้นบ่อยๆ ร่างกายก็จะทำงาน อาปาต้องอย่าหมดหวังนะคะ”
ท่าทางนวดอย่างตั้งอกตั้งใจของลูกสาวทำให้เจ้าสัวฟังปลื้มใจ ซุนหลิงนวดพลางเล่าเรื่องที่เพิ่งได้ยินจากเก้า
“คุณแม่ใหญ่กำลังไปรับพี่อ้ายผิงกลับมานี่คะ หนูดีใจจัง ตื่นเต้น คิดถึงพี่อ้ายผิง...อาปาก็ดีใจใช่ไหมคะ”
ซุนหลิงตาเป็นประกายเมื่อคิดถึงอดีตเมื่อหลายปีก่อน ตอนเธอช่วยอ้ายผิงเก็บของไปเรียนต่อต่างประเทศ
“พี่ไปไม่นานหรอก...คิดถึงบ้าน คิดถึงอาปาและน้องๆ แต่พี่ขอม้าแล้วว่าพี่จะกลับมาเยี่ยมบ้านทุกปี”
“หนูจะได้เจอพี่อีกไหม หนูกลัวจังเลย”
“ทำไมพูดอย่างนั้น...เธอกับแม่และน้องต้องอยู่ที่นี่ ไหนบอกว่าจะคอยดูอาปาให้...พี่กลับมาเราก็ได้พบกัน”
ภาพความทรงจำตอนอ้ายผิงกอดปลอบเธอที่ร้องไห้ด้วยความอาลัยอาวรณ์ทำให้ซุนหลิงยิ้มได้ โผกอดเจ้าสัวแน่น หวังสุดหัวใจว่าการกลับมาของพี่สาวต่างมารดาครั้งนี้จะทำให้พ่อมีกำลังใจและหายเป็นปกติในเร็ววัน
ooooooo
ไม่ใช่แค่เจ้าสัวฟังที่ยินดีกับการมาของซุนหลิง ป้อเจ๊ แม่ครัวเก่าแก่ประจำบ้านอันซินก็ปลื้มใจไม่ต่างกันเพราะน้ำใจงดงามของเด็กสาวและกำลังใจดีๆ ที่อีกฝ่ายมีให้คนเป็นพ่อเสมอ
อาเก้าหอบถุงขนมที่ซุนหลิงซื้อฝากไว้บนโต๊ะในครัว สีหน้ายิ้มแย้มจนป้อเจ๊อดยิ้มด้วยไม่ได้
“คุณหนูซุนหลิงมาเยี่ยมเจ้าสัวล่ะสิ”
“บอกไม่รู้กี่หนแล้วว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาฝาก ตัวเองก็ลำบากจะแย่ต้องรอขอเงินคุณนายทุกเดือนๆ คุณนายก็กระไรอยู่ รับปากเจ้าสัวว่าจะส่งเสียให้เรียนพอเจ้าสัวล้มป่วยก็กลับคำซะงั้น”
“แกก็ทำพูดดีไป เกิดนังหน้าไหนมาได้ยินคาบไปฟ้องคุณนายล่ะก็จะโดนเฉดหัวออกจากบ้านไปอีกคน”
